دوشنبه ۲ خرداد ۱۴۰۱

نزدیک به دو هفته از یورش نیروهای امنیتی به خانه‌ی کیوان مهتدی، نویسنده، مترجم و عضو کانون نویسندگان ایران و آنیشا اسدالهی، مترجم می‌گذرد. ۱۹ اردیبهشت ماه این دو حامی طبقه‌ کارگر پس از تفتیش خانه و توقیف وسایل شخصی‌شان بازداشت و به بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین منتقل شدند.

پس از چند روز بی‌خبری معلوم شد که بازداشت‌های اخیر در پی پرونده‌سازی وزارت اطلاعات صورت گرفته است. نیروهای امنیتی با تولید و انتشار خوراک رسانه‌ای مطلوب خود نام بازداشت‌شدگان اخیر، کیوان مهتدی، رضا شهابی، آنیشا اسدالهی، ریحانه انصاری‌نژاد، حسن سعیدی، … و نیز معلمان بازداشتی، رسول بداقی، اسکندر لطفی، مسعود نیکخواه، شعبان محمدی و … را به پرونده‌سازی‌ها و شایعه‌پراکنی‌های جهت‌دار خود گره زدند.

بر کسی پوشیده نیست که این قسم پرونده‌سازی‌ها تا کنون تنها برای فریب افکار عمومی، مهیا کردن بستر اعتراف‌گیری‌های اجباری و تولید مستندهای جعلی، صدور حکم‌های درازمدت و ارعاب و سرکوب دیگر فعالان به کار گرفته شده است. تکرار این روند و جرم‌انگاری مسائلی چون ارتباط با نهادهای همسو و نسبت دادن صداهای آزادی‌خواه و حق‌طلب به «منشأ خارجی» خبر از موج جدید سرکوب فعالان صنفی و سیاسی و تنگ‌تر کردن عرصه‌ی فعالیت آنان می‌دهد. از سوی دیگر این پرونده‌سازی‌ها هراس حکومت از تقویت تشکل‌های صنفی ایران را از طریق پیوند با تشکل‌های مشابه در دنیا آشکار می‌کند. حق طبیعی و مدنی تشکل‌های صنفی است که با همتایان خود در سراسر دنیا ارتباط و همکاری داشته باشند و انتساب این نوع ارتباط‌ها به وابستگی و جاسوسی نقض آشکار حقوق بشر و برخی از مقاوله‌های بین‌المللی است که جمهوری اسلامی نیز از امضاکنندگان آن است.

کانون نویسندگان ایران بازداشت کیوان مهتدی و دیگر فعالان صنفی و سیاسی و نیز پرونده‌سازی برای آنان را محکوم می‌کند و حمایت خود را از حق تشکل‌یابی و ارتباط با نهادهای همسو اعلام می‌دارد.

کانون نویسندگان ایران/ ۱ خرداد ۱۴۰۱