پنجشنبه ۲۹ دی ۱۴۰۱

در روزهای گذشته نهادی با عنوان  “کمیته عملیاتی نویسندگان ایران  (IWAC)” اعلام موجودیت کرده است که به لحاظ تشابه اسمی،  موضوعی و اهداف  آن  با کانون نویسندگان ایران (IWA) و  کانون نویسندگان ایران «در تبعید» (IWAE) و انجمن قلم ایران «در تبعید» ادای برخی توضیحات و روشنگری ها را ناگزیر می کند.این جریان در بیانیه اعلام موجودیت خود کانون نویسندگان ایران و جریان های همسوی آن را تحت عنوان ” نداشتن هیچ اراده ای برای ایجاد یک جبهه فراگیر در میان اهل قلم برای ایستادگی و همبستگی در برابر این وضعیت ” به زیر سوآل می برد، و در عین حال که در بیانیه به تصریح در باره خود می گوید ” گروهی است متشکل از نویسندگان با دیدگاه های متفاوت که همگی در خارج از مرزهای ایران به سر می برند”، از شفاف سازی پیرامون هویت، پیشینه و انگیزه های بنیانگذاران خود، با توجیه  دلایل امنیتی سر باز می زند .جریانی که خود را ” کمیته عملیاتی نویسندگان ایران ” می نامد در حالی که از یک سو خود را برای حفظ امنیت اعضایش در خارج از کشور  گروهی زیر زمینی می خواند (underground organization در متن مانیفست گروه  به زبان انگلیسی)  در عین حال مدعی گرد آوردن نویسنده،  گرافیست،  رقصنده و خالکوب (Tattoo Artist ) در زیر چتر گسترده خود است.  روشن نیست که این سیاست شتر سواری دولا دولا، در روزگاری که نهادهای اجتماعی مبارزی چون کانون نویسندگان ایران ، اتحادیه معلمان، سندیکا های کارگری و غیره در زیر تیغ آخته ی سرکوب رژیم در ایران ،  با شفافیت رهبران و گردانندگان خود را، با پذیرش خطر زندان و شکنجه و مرگ اعلام می کنند،  چگونه در فضای امن خارج از کشور از روشنگری  پیرامون ترکیب و هویت خود می هراسند. طرفه این که این نهاد مجهول الهویه نوپا ارگان های دیرپا و رزمنده ای چون کانون نویسندگان ایران  را  با چنان کارنامه درخشانی فاقد اراده لازم برای ایستادگی در برابر  سرکوب و سانسور می خواند.  جالب تر این که در بخشی از همین اطلاعیه، در توضیح سوابق مبارزاتی خود از صدور اطلاعیه ای در محکومیت قتل حکومتی بکتاش  آبتین سخن می گویند و “معصومانه ” از یاد می برند که بکتاش خود از اعضای برجسته و عضو هیئت دبیران همین  کانون نویسندگان ایران بود که در کارنامه پنجاه ساله خود طوماری بلند از کشتگان راه آزادی و زندانیان سیاسی دارد و این حضرات فاقد اراده لازم برای مبارزه و سازماندهی اش می خوانند.
انجمن قلم ایران «در تبعید» و کانون نویسندگان ایران «در تبعید» ضمن استقبال از مشارکت وسیع فعالان فرهنگی و سیاسی در عرصه ها و اشکال متنوع مبارزه و نفی انحصار گرایی و متولی سازی در عرصه مبارزه با ستم و سرکوب در هر شکل، لازم می بینند که چند نکته را برای آگاهی عموم روشن سازند:

۱.”کمیته عملیاتی نویسندگان ایران ” هیچ ربطی به کانون نویسندگا ایران،  انجمن قلم ایران «در تبعید»  و یا کانون نویسندگان ایران «در تبعید» ندارد.

۲.ما معتقدیم که دفاع از آزادی اندیشه و بیان و مبارزه با سانسور جز از طریق شفاف سازی و برخورد علنی میسر نیست.  این اصلی بود که کانون نویسندگان ایران، حتی در ترسناک ترین روزهای دهه شصت، در بیانیه هایی چون “ما نویسنده ایم” و حتی در روزهای موحش قتل های زنجیره ای بدان پای بند بود. امروز، در شرایطی که فعالان فرهنگی و اجتماعی و چهره های هنری ساکن ایران به آشکار لب به اعتراض می گشایند و بی پروا در برابر دژخیمان می ایستند رویکرد ساخت ارگانی زیرزمینی، برای ” مبارزه جمعی اهل قلم با سرکوب جاری جامعه ادبی در ایران ” را غیر قابل توجیه می دانیم.

۳.برخی از افراد فعال در این کمیته و حامیان آن پیشینه حمله به دبیران کانون نویسندگان ایران و لجن پاشیدن به چهره آنان در شرایط سرکوب فاشیستی حاکم بر ایران را در کارنامه خود دارند.  ما که با ساختن نهادهای موازی توسط حکومت اسلامی در جهت فروپاشی نهادهای مبارز نا آشنا نیستیم انگیزه و زمان این اعلام حضور  و زیر سوآل بردن “تشکل های شناخته شده ” را پرسش برانگیز می بینیم.

پیروز باد مبارزات دلاورانه مردم ایران برای محو هر گونه ستم و سرکوب
 
زنده باد آزادی

کانون نویسندگان ایران «در تبعید»
انجمن قلم ایران «در تبعید»

۱۸ ژانویه ۲۰۲۳