دوشنبه ۳ مهر ۱۴۰۲

همکاران گرامی، دانش‌آموزان عزیز و ‌مردم شریف استان بوشهر
کشور ما در سال ۱۴۰۱ شرایطی طوفانی به خود دید. معلمان طی چند سال اخیر بخصوص در سال ۱۴۰۰ با برگزاری تجمعات متعدد ذیل اصل ۲۷ قانون اساسی، تبعیض‌هایی که چون خوره به جان جامعه افتاده بود را می‌دید و با صدای بلند خطر طوفان را به مسئولین اعلام کردند اما دریغ که گوشی برای شنیدن نبود و متاسفانه درب بر همان پاشنه همیشگی چرخید.
سرکوب !
معلمان سراسر ایران از جمله معلمان استان بوشهر از ترکش این سرکوب‌ها مصون نماندند. اخراج و زندانی کردن یکی از شریف‌ترین معلمان ایران در استان بوشهر، استاد #محمودملاکی، بازداشت و‌ پرونده‌سازی برای فعالین صنفی عضو کانون صنفی معلمان استان بوشهر و بیش از صد مورد تشکیل پرونده و صدور حکم در هیات رسیدگی به تخلفات اداری، نمونه‌ای کوچک از این فشارهای امنیتی بود. فاجعه‌ی مسمومیت مدارس که حاکمیت بنا به وظیفه‌ی قانونی مسئولیت تامین امنیت و شفاف‌سازی در این مورد را دارد _ باعث گردید که ما معلمان جمله‌ی « مدرسه خانه‌ی دوم بچه‌هاست» را از واژگان تدریس خود حذف کنیم زیرا کودکان ما دیگر در این خانه احساس امنیت نمی‌کنند.
عدم فراهم کردن شرایط آموزش رایگان و با کیفیت با وجود کلاس‌های چهل نفره و بدون امکانات آموزشی لازم، رشد قارچ‌گونه مدارس خصوصی در هر کوی و برزن، تورم افسار گسیخته‌ی قیمت نوشت‌افزار و دهها مشکل دیگر نظیر گرانی هزینه سرویس مدارس، نبود زمین ورزشی مناسب، نبود بهداشت و تغذیه مناسب در مدارس، هیچ انگیزه‌ای جهت تبریک سال نو تحصیلی برای ما باقی نگذاشته است.
کانون صنفی معلمان استان بوشهر، با همه‌ی فشارها و تهدیدها بر اساس وظیفه‌ی ذاتی و قانونی خود همچنان خود را متعهد به دفاع از حقوق دانش‌آموزان و معلمان می‌داند.
از همکاران فرهنگی می‌خواهیم ضمن پیوستن به کانون تلاش نمایند حدالمقدور فضایی امن توام با احترام و نشاط برای کودکانمان فراهم نمایند
به امید ساختن فردایی بهتر برای کودکان ساکن این سرزمین
کانون صنفی معلمان استان بوشهر