بیانیه پزشکان ایرانی-فرانسوی در محکومیت جنایات حکومت اسلامی!
یکشنبه ۱۱ دی ۱۴۰۱
به گزارش ار. اف. ای، حدود ١٠٠ تن از پزشکان ایرانی – فرانسوی در بیانیه ای که نسخهای از آن روز چهارشنبه ۷ دی در روزنامه لوموند منتشر شد، از نهادهای بشردوستانه پزشکی، دانشگاهی، ملی و بین المللی خواستند تا جنایات حکومت ایران را با قوت بیشتری محکوم کنند.
امضاکنندگان بیانیه پیشگفته با یادآوری این که پرسنل پزشکی ایران در حین انجام وظیفه در معرض تهدید مقامات قرار دارند، خواستار دسترسی آزاد زخمیهای اعتراضات به درمان، آزادی کامل درمانگران در انجام وظایفشان و لغو کلیه احکام اعدام شدهاند. آنها نوشتهاند:
از ماه سپتامبر تاکنون جوانان ایرانی در خیابانها، مدارس و دانشگاهها دست به تظاهرات زدهاند و آرزوی زندگی آزاد دارند. شعار «زن، زندگی، آزادی» بر نقش محوری زن تاکید دارد و در واقع خلاصهای از آرزوهای زنان و مردان ایرانی برای زندگی به گونهای دیگر است. اما پاسخ مقامات به آنها خشونتآمیز بوده و مدارس، دبیرستانها و دانشگاهها هدف سرکوبهای شدید قرار گرفتهاند.
در این بیانیه ضمن تأکید بر اهمیت بیمارستان و کار پرسنل آن برای پذیرش مجروحان و درمان آنها گفته شده که با این حال، پرستاران، پزشکان و پیراپزشکان به طور مداوم در معرض «تهدید» هستند.
در این متن همچنین با یادآوری این که در ایران عامدانه از درمان مجروحان اعتراضات جلوگیری شده یا روند آن به تأخیر میافتد نوشته شده است:
آنها (مجروحان) در سرویسهای اورژانس بازداشت میشوند یا از ترس دستگیری به بیمارستان نمیروند، امری که باعث از دست دادن فرصت شده و آنها را در معرض خطر پیامدهای دائمی و حتی کشنده قرار میدهد، آن هم در کشوری که بیمارستان دولتی نخستین راه برای درمان است. پزشکان تحت فشار مقامات مجبور به صدور گواهیهای جعلی، کتمان حقیقت یا تغییر علت جراحات و مرگ و میر هستند و درمانگرانی که در برابر این خواستهها مقاومت میکنند، خود تهدید یا بازداشت میشوند.
پروفسور نوذر آقاخانی، جراح مغز و اعصاب بیمارستان بیسِتر در جنوب پاریس و استاد پزشکی در دانشگاه پاری ساکله فرانسه که امضا کننده اصلی این بیانیه است، در گفتگوی اختصاصی با ار.اف.ای فارسی میگوید که این رفتارها غیرانسانی است و بنابراین بیانیه پزشکان ایرانی، نه فقط یک اعلان «صنفی»، بلکه یک خواست «انسانی» و اجتماعی برای حذف این گونه رفتارهاست.
مجازات اعدام یا حبس طولانی مدت
پزشکان ایرانی در بیانیه خود با یادآوری گزارشها و آمار سازمانهای حقوق بشری مبنی بر کشته شدن حدود ۵۰۰ تن از شهروندان شامل حدود ۶۵ کودک و نوجوان به دست مأموران سرکوب، و نیز بازداشت بیش از ۱۸ هزار نفر نوشتهاند که بسیاری از افراد بازداشت شده با احکام اعدام یا حبسهای طولانی روبرو هستند و افزودهاند:
حق تظاهرکنندگان برای دسترسی به مراقبتهای مناسب، آزادی و احترام کارکنان پزشکی در مراکز درمانی و استفاده از آمبولانسها برای مقاصد صرفا پزشکی، از جمله اموری است که دیگر در ایران رعایت نمیشود.
آنها همچنین به بازداشت همکارشان دکتر حمید قره حسنلو، متخصص رادیولوژی و همسرش فرزانه و محاکمه «عجولانه» آنها به دلیل «اعمالی که مرتکب نشدهاند» اشاره کردهاند که به گفته آنها، «بدون هیچ مدرکی و بدون حق انتخاب وکیل»، به ترتیب به مجازات اعدام و ۲۵ سال زندان محکوم شدند.
با وجود شایعاتی مبنی بر تعلیق حکم اعدام دکتر قرهحسنلو، سرنوشت آنها همچنان در ابهام است.
پروفسور آقاخانی به ار.اف.ای فارسی میگوید که مورد دکتر قرهحسنلو خود نمودی از جنایت حکومت است زیرا این پزشک را در دوران بازداشت شدیدا کتک زده و شکنجه کردهاند به طوری که در روز دادگاه با بدنی به شدت مجروح و با لولههای تخلیه خون که همچنان به بدنش وصل بوده در برابر قاضی حاضر شده است.
در بیانیه پزشکان ایرانی با یادآوری اعدام مجیدرضا رهنورد و محسن شکاری نوشته شده که بسیاری از افراد بیگناه دیگر نیز که در شرایط مشابه محاکمه شدند، به اعدام یا حبسهای طولانی محکوم شده و آمار دقیقی از آنها در دست نیست زیرا رژیم، اطلاعات را کنترل میکند. در این بیانیه با استناد به سیاههای که سازمان حقوق بشری عفو بین الملل منتشر کرده، نام برخی دیگر از شهروندانی که در پیوند با خیزش جاری در خطر صدور حکم اعدام قرار دارند به این ترتیب ذکر شده است:
سهند نورمحمدزاده، ماهان صدرات مدنی، منوچهر مهماننواز، محمد بروغانی، محمد قبادلو، ابوالفضل مهری، حسین حاجیلو، محسن رضازاده قراقلو، سامان صیدی (یاسین)، سعید شیرازی، امینمحمد (مهدی) شکراللهی، امیرمحمد (مهدی) جعفری، آرین فرزامنیا، اکبر غفاری، محمد مهدی کرمی، سید محمد حسینی، رضا آریا، مهدی محمدی، شایان چرانی، محمدامین اخلاقی، رضا شاکر زواردهی، جواد زرگران، بهراد علیکناری، علی معظمی گودرزی، توماج صالحی و ابراهیم ریگی.
پزشکان ایرانی در بیانیه خود نوشتهاند:
ما درمانگران و دانشگاهیان ایرانیتباراین حقایق نپذیرفتنی را محکوم و اعلام میکنیم که در کنار قربانیان و همکارانمان که برای درمان آنها میجنگند هستیم. ما خواهان دسترسی آزاد مجروحان به درمان، آزادی کامل درمانگران در انجام وظایف خود و لغو کلیه احکام اعدام هستیم.
پروفسور نوذر آقاخانی در گفتگوی ویدیویی خود با ار.اف.ای فارسی میافزاید که این خواست پزشکان نه فقط برای اعدامها در ایران، که برای لغو اعدام در سرتاسر جهان مطرح است.
وی همچنین با اشاره به مورد ربوده و کشته شدن آیدا رستمی، پزشک جوانی که به درمان مجروحان اعتراضات در خانه آنها میپرداخت، گفت که از سرنوشت سه تن از همکارانش نیز که در مسیر مهاباد ربوده شدهاند، هنوز هیچ اطلاعی در دست نیست.
این سه تن بهنام اوحدی، روانپزشک و سکسولوژیست، یاسر رحمانی راد، پزشک عمومی و همایون افتخاریاننیا نام دارند که در روز ۹ آذر در حین سفر به مهاباد برای کمک به زخمیهای اعتراضات به دست نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی ربوده شدند.
به جز پروفسور آقاخانی، پروفسور مژگان دوواسو، آسیب شناس تشریحی و استاد دانشگاه لیون، دکتر مرجان جباری، رادیولوژیست، دکتر میترا گوبرویل، چشمپزشک، دکتر علیرضا کیانمنش، جراح گوارش و استاد دانشگاه رنس، دکتر تبسم مجلسی سیمون، داروساز، دکتر شهرزاد معینیان، جراح دندانپزشک، دکتر ایرج سبحانی، متخصص گوارش، دکتر رامتین تقوی، جراح دندانپزشک، دکتر یزدان یزدانپناه، متخصص بیماریهای عفونی و حدود نود پزشک ایرانی-فرانسوی دیگر این بیانیه را امضا کردهاند