سه شنبه ۲۷ دی ۱۴۰۱

دیگر نان را به قیمت جان نمی خریم!

گفته بودیم، بردباری ما مرز دارد، گفته بودیم پنبه ها را از گوش هایتان بیرون کنید، ما گفتیم و شما نشنیده گرفتید، اکنون سیلی شده ایم که می توانیم همه چیز را با خود ببریم، نابود کننده و ویرانگر.

بنابراین نیست که ما، مانند شعله بسوزیم و تنها بسوزیم، شعله ای خواهیم شد که برای خاموش کردنمان باید سیل اشک هایتان جاری شود، گفته بودیم که با روان ما بازی نکنید.

از تصویب قانون ماده ده، نوزدهم اردیبهشت نود و یک، ده سال و ۲۵۰ روز گذشت، شنبه سیاه شهریور ۴۰۱ را تجربه کردیم، ۲۶ آذر را پشت سر گذاشتیم و اکنون زمان آن رسیده است که ریشه دروغگویی هایتان را بر آب بی آبرویی تان شناور سازیم، ۲۷ دی ماه روز پایان است، این بارش آغاز سیل بنیان کن دلاور مردان صنعت نفت است، تا کنون با جان دل هرآنچه را داشتیم، بی رنگ و ریا برای تولیدی گذاشتیم که سودش در جیب شما، سفره های خالی، آلودگی، بیماری و روان های آشفته اش برای ما و خانواده های ما بود، بازی به نوبت. دیگر به هیچکس پاسخگو نخواهیم بود.

به خواسته های ما احترام بگذارید!

۱. انجام بی چون و چرای، ماده ۱۰ قانون اختیارات و وظایف وزارت نفت،

۲. بهبود جدول بدو استخدام ماده یاد شده به نحوی که همه کارکنان با هر شرایطی با توجه به تورم های کنونی از آن سود ببرند،

۳. پرداخت بک پی ده ساله برآمده از دیرکرد در انجام ماده ده طبق قانون،

۴. اصلاح و بهبود وضعیت نابسامان خدمات درمانی وزارت نفت،

۵.پرداخت بی کم و کاست پاداش پایان بازنشستگی همچون گذشته در وزارت نفت،

۶. رسیدگی درخور و شایسته بازنشستگان صنعت نفت و بهبود زندگی این بخش از بزرگان صنعت نفت،

۷. تعدیل بهنگام مدرک کارکنان و آسان نمودن چگونگی تعدیل،

۸. ساماندهی سمت های کارکنان،

۹.رسیدگی به وضعیت نابسامان و نگران کننده صندوق بازنشستگی نفت و اصلاح اساسنامه آنو

ما را به هماوردی نخوانید، چون سخت پشیمان خواهید شد!