جمعه ۳ فروردین ۱۴۰۳

اعلام موجودیت «کنفدراسیون کارایران – خارج ازکشور» بدون حداقلی ازشفافیت،با پنهانکاری در برابرعموم فعالین کارگری، با سکوت در برابر سیاست های سرکوبگرانه و عمیقا ضد کارگری نظام جمهوری اسلامی، تحت حمایت اتحادیه کارگری آلمان (د.گ.ب) وابسته به حزب سوسیال دمکرات آلمان به عنوان بخشی از دولت این کشورطی دو روز به انجام رسید . این نشست با حضور تعدای انگشت شمارکه تا حال چهار نفر ازآن ها نیزاستعفا داده اند، یک پروژه خاص ازسوی دولت آلمان ومتحدانش برای اعمال نفوذ درجنبش کارگری ایران در شرایطی است که حاکمیت جمهوری اسلامی روز به روز منزوی تر و جنبش مطالباتی مزد و حقوق بگیران کشور روز به روز گسترده تر می شود.
همه می دانند که مقدم بر کنفدراسیون کارگری باید فدراسیون های کارگری بر بنیاد تشکل های سازمان یافته اتحادیه ای و سندیکایی قدرتمند کارگری شکل بگیرندواستقلال ازاحزاب ودولت ها ازمهم ترین ویژه گی های یک کنفدراسیون واقعا کارگری و متکی بربخش سازمان یافته کارگری است. هیچ یک از این ویژگی ها در”کنفدراسیون” ساختگی برلین وجود ندارد. ابتدا به شکل پنهانی ماکتی ساخته اند و سپس ازکارگران و گروهها و تشکل های کارگری در ایران وجهان خواسته اند که به صورت گروهی تحت قوانین دولت آلمان به این “کنفدراسیون” کذایی بپیوندند. به همین دلیل کارگزاران و مجریان این پروژه با اعتراض گسترده و به حقِ تشکل هایِ مستقل و فعالین کارگری در ایران و در خارج از کشور روبرو شده اند.
شماری از اتحادیه های مستقل کارگری درغرب، جایگاه مهمی در حمایت از جنبش کارگری ایران داشته اند که این حمایت ها از دادن اطلاعیه دردفاع از جنبش کارگری، حمایت از کارگران و معلمان زندانی، دعوت از چهره های شناخته شده جنبش کارگری برای آشنایی بیشتر و برقراری پیوند میان جنبش کارگری ایران با این تشکل ها را در بر می گیرد . اما اتحادیه کارگری آلمان D.G.B ) ) و دست اندرکاران ایرانی آن در برلین تا به امروز موضعگیری شفافی در برابر مسائل جنبش کارگری ایران نداشته و حمایتی از فعالیت های کارگری حامیان و تشکل های مستقل کارگری ایرانی حتی در داخل آلمان به عمل نیاورده است. محل پرسش است که چنین اتحادیه ای با چنین رویکردی چطور یکباره تغییر روش داده و سرویس و امکانات، بلیط های آمد و رفت، هتل و … دراختیار افراد تشکیل دهنده «کنفدراسیون کارایران-خارج از کشور » گذاشته است؟
این پرسش برای ما امضاء کنندگان این بیانیه مشترک که طی تمامی این سال ها کوشیده ایم تا صدای متحدکارگران و زحمتکشان و جنبش های مطالباتی زنان- دانشجویان- معلمان -بازنشستگان -جانبداران محیط زیست – جنبش وسیع دادخواهی – کوئیرها – زندانیان سیاسی و مخالفین زندان،شکنجه واعدام وفعالان میدانی درجای جای جهان باشیم، همچنان باقی می ماند: جذب حمایت«بنیاد فریدرش ابرت»،با آن تاریخچه تاریکش ازسوی تشکیل دهندگان کفندراسیون به چه معناست؟ می دانیم که وی در مقام صدراعظم آلمان فرمان سرکوب خونین طبقه ی کارگر انقلابی آلمان را صادر کرد و واحدهای نظامی تحت فرمان هم حزبی او”گوستاو نوسکه” سیاستمدار راست گرای سوسیال دمکرات آلمانی، وزیر دفاع جمهوری وایمار قیام کارگری درسراسرآلمان و ازجمله شهر برلین و رهبران انقلاب آلمان را بیرحمانه سرکوب کرد و «رُزا لوکزامبورگ و کارل لیبکنشت»رابه قتل رساند. محل پرسش است که هویت یابی “کنفدراسیون کار ایران- خارج ازکشور” ازطریق سوسیال دمکرات های نولیبرال آلمان وسندیکای د.گ.بD.G.B ))،و«بنیاد فریدرش ابرت» مورد استقبال رسانه های پروغربی وامپریالیسم ساخته ایران اینترنشنال- رادیو فردا- صدای آمریکا و رادیو اسرائیل قرارگرفتنند؟ آیا بی دلیل و تصادفی است؟ خودداری عامدانه و هوشیارانه از شفافیت وعلنیت واطلاع رسانی و مشورت و همفکری با فعالان مستقل کارگری و دور زدن آنها وحرکت با چراغ خاموش طی چند ماه چطور؟ آیا این هم تصادفی است؟
برای ما جای پرسش است : چرا اهالی محترم کنفدراسیون هیچ موضع مشخص وروشنی دراطلاعیه تأسیس واساسنامه‌ای که منتشرکردید وهمچنین درمصاحبه‌ها وتبلیغات تان درباره‌ی سیاست‌های ضد کارگری جمهوری اسلامی ندارید؟
ما اعلام می کنیم: که در برابر هیچ حرکتی برای مصادره جنبش کارگری ایران و جنبش های هم سرنوشت با آن خاموش نخواهیم ماند و به سهم خود تلاش می کنیم با حمایت بیدریغ از مبارزات کارگری و تشکل یابی آنان در خدمت گسترش اتحاد و همبستگی در روند همگرایی مبارزات کارگران و زحمتکشان ایران باشیم.

امضاء کنندگان :
۱- اتحاد چپ ایرانیان – واشنگتن
٢- انجمن پناهندگان ایرانی گوتنبرگ- سوئد
۳- انجمن سوسیالیستها در سوئد
٤- شورای همبستگی ایرانیان با روژاوا- استکهلم
۵ – شورای همبستگی با مبارزات مردم ایران- لندن
۶- شورای همراهی با آلترناتیو کارگری در ایران.
٧- کانون پشتیبانی از مبارزات مردم ایران- وین
۸- کانون همبستگی با کارگران ایران – گوتنبرگ
٩- کانون همبستگی با مبارزات کارگران در ایران – فرانکفورت
۱۰- کمیته همبستگی با مبارزات جاری در ایران – استکهلم.
۱۱- کمیته دفاع از مبارزات مردم ایران- سوئیس.
۱۲- کمیته همبستگی کارگران ایران و سوئد
۱۳- نهاد همبستگی با جنبش کارگری در ایران(غرب آلمان).
۱۴- همبستگی با مبارزات مردم ایران- سوئیس.
۱۵- همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران- پاریس .
۱۶- همبستگی با مبارزات مردم ایران – لندن