شنبه ۲۵ اسفند ۱۴۰۳

ما سالهاست که می گوییم نه به قانون کار، نه به ماده ۴۱ نه به ماده ۹۶ و نه به نظر و تصمیم به اصطلاح کارشناسانی که وابسته حاکمیت و سرمایه داران هستند، هیچ اعتمادی نیست. این حضرات و نهادها تحت هیچ عنوان از دایره تنگ سودجویانه و انحصار طلبانه ای که بر اساس منافع سرمایه داران و زمین داران تدارک دیده اند پا را فراتر نمی گذارند. عملکرد دولت، وزارت کار و نهادهای وابسته به حکومت هرگز به نفع کارگران و زحمتکشان نبوده و اساساً موجودیت شان با رفاه و پیشرفت طبقه کارگر در تضاد و تناقض است. به این اعتبار است که حتی به قانون خودشان نیز بی اعتنا هستند. کافی است به جلسات متعدد وزیر کار و شورایی عالی کار و استدلالات پوچ و بی پایه آنها که در این روزها به اوج خود رسیده است تعمق بیشتری کنیم. اینکه امید داشته باشیم که به «سرعقل بیایند» یا بر واقعیات موجود چشم ببندیم و بر این باور باشیم که: «وجدانشان اجازه امضا و تصویب مزد های پایین تر از خط فقر نمی دهد»، توهم پراکنی و امید واهی بستن به گرگ است که از غریزه درنده خویی دست بردارد. کسانی که واقعیت موجود را نمی بینند و به سراب، دل خوش کرده اند، صاف و ساده دوست کارگران و زحمتکشان نیستند و با توهم پراکنی خاک به چشم توده های کارگر می پاشند. کارگران، بازنشستگان و همه مزد بگیران از واقعیات زندگی خود که نظام سرمایه داری و حاکمیت اسلامی آنها را به فلاکت کشانده، درس می گیرند و بر این اساس است که طریق مبارزه برای افزایش مزد و ارتقا سطح زندگی و تغییر سرنوشت خود را انتخاب می کنند.

در سال 1401، طبق داده های مرکز آمار، هزینۀ میانگین یک خانوار 3.3 نفرۀ شهری معادل 17 میلیون و 208 هزار تومان در ماه بود. حال بر همین اساس اگر بخواهیم هزینۀ ماهانۀ یک خانوار شهری در سال 1404 را حساب کنیم باید تورم سال های 1402 و 1403 و تورم قابل پیش بینی برای سال 1404 را در نظر بگیریم. نرخ تورم سال های 1402 و 1403 به ترتیب برابر 46 درصد و 38.8 درصد اعلام شده اند. نرخ تورم سال 1404 بر اساس پیش بینی معاون وزیر جهاد کشاورزی روحانی برابر 50 در صد پیش بینی می شود. به طور کلی پیش بینی ها در مورد تورم سال 1404بین 40 درصد و 50 درصد است. حال با در نظر گرفتن نرخ های تورم بالا، میانگین هزینۀ یک خانوار شهری متوسط (از نظر تعداد افراد خانوار) در سال 1404 به رقمی بین 50.6 میلیون و 52.3 میلیون تومان در ماه خواهد رسید (برحسب اینکه نرخ تورم سال 1404 را 45 درصد یا 50 درصد فرض کنیم.) این مبلغ برای یک خانوار 3.3 نفره (متوسط رقم افراد خانوار) است و برای خانوار 4 نفره باید حدود 20 درصد به آن افزود در نتیجه به رقمی بالاتر از 60 میلیون تومان در ماه خواهیم رسید.

بنابراین هر مبلغی، به رغم اینکه ممکن است چند درصد بالاتر از مزد حداقل سال ۱۴۰۳ باشد، هیچ دردی از درد های خانوار کارگری را درمان نمی کند. ۲۰ درصد، ۳۰ درصد و یا حتی ۷۰ درصد که مدتی است زیر عنوان پویش و کارزار افزایش مزد توسط عده ای علم شده است نیز کارزاری است در خدمت تخفیف اعتراض کارگران بر دولت، کارفرما و سرمایه داران و نتیجه ای جز گمراهی طبقه کارگر در بر ندارد. زیرا افزایش 70 درصدی دستمزد های کنونی ( یعنی مزد حداقل سال ۱۴۰۳ بعلاوه هفتاد درصد) که ترجمۀ پولی آن مبلغی نزدیک به هفده میلیون تومان است؛ حتی از یک سوم هزینۀ زندگی یک خانوار متوسط در سال 1404 کمتر خواهد بود! کارگران، بازنشستگان و مزد بگیران باید هوشیارانه و با چشم باز به این هیاهوهای فریب کارانه نگاه کنند. حمایت نا آگاهانه از این طرح ها و کارزارها و تبدیل شدن به سیاهی لشکر آنها موجب تقویت صف کارفرما و سرمایه داران و انجمن های اسلامی، نهادهای زرد و راست گرایان مدافع آنها می شود. کارگران، بازنشستگان و همه مزد بگیران باید صف مستقل خود را تشکیل دهند و با اتحاد و مبارزه، مدافع منافع خود باشند.

مبنایی که ما برای دستمزد حداقل در نظر می گیریم (و سالهاست که این موضوع را تبلیغ می کنیم) میانگین هزینۀ یک خانوار شهری است.
طبق این مبنا مزد حداقل سال ۱۴۰۴ نباید کمتر از ۶۰ میلیون تومان باشد. مخالفت دولت و سرمایه داران با مبنایی که کارگران و تشکل های مستقل برای افزایش مزد به آن استناد می کنند، مخالفت با حق حیات ماست.
متحد و متشکل از حق زندگی خود و خانواده دفاع کنیم. پرچم استقلال طبقاتی را برافراشته نگاه داریم.

۲۵ اسفند ۱۴۰۳

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه

گروه اتحاد بازنشستگان

کارگران بازنشسته خوزستان

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری