جمعه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳

دادگاه انقلاب اصفهان توماج صالحی رَپر شجاع وآزادی خواهِ ایران را به اتهام افساد فی الارض به اعدام محکوم کرد.
آری او را باید محکوم کنند چون اختلاس و دزدی نکرده؛ فقط فریاد درد و رنج هم وطن خود بوده است. اشد مجازات را برایش خواسته‌اند! معنای عدالت و ایستادگی در برابر ظلم را اینگونه جواب دادند!
بله باری دیگر یکی از عزیزترین فرزندان ایران زمین که از جنس فریاد و نور است را می‌خواهند به مسلخ ببرند، او که وقتی قلم در دستمان را شکستند؛ قلم مان شد. وقتی صدای ما را خفه کردند؛ فریادمان شد. او که نویدِ افکاری، روشن است و در تمام وجودش روشنایی و شجاعت و بر هم زننده سیاهی و ظلم است و صدای نسل حاضر؛ نسلی که باید برای سوال‌هایش جوابگو بود.
حاکمان نالایق بهتر است بدانند که وقتی نمی توانید  پاسخی برای این همه وعده های دروغ و ناامیدی جوانان داشته باشید و جز اعدام،   تفکر دیگری ندارید می بایست منتظر عواقب سختی برای اشتباهات تان باشید.
یقین داشته باشید آن روز نزدیک است!
ما جمعی از فعالین صنفی فرهنگی و مدنی استان البرز این اقدام نادرست و غیرانسانی حاکمیت را محکوم کرده و اعلام می‌داریم هر روز پرونده ننگین خودتان را سیاه‌تر می‌کنید و کار را به جایی می‌رسانید که خشم مردم و خانواده‌های دادخواه جلوی سیل عظیم حرکتشان را با هیچ ترفندی دیگر نتوانید بگیرید.