دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۴۰۲

امروز شما مسولان دانشگاه تربیت مدرس، در تداوم سرکوب صدای آزادی‌خواهی و برابری‌طلبی، حکم به اخراج سمیه سیما، استاد توانمند و پژوهشگر برتر دانشگاه، داده‌اید. درحالی‌که اسناد رسمی شاهدی قطعی بر توان بالای علمی او است، ریاست دانشگاه از هراس اقرار به سرکوب، “عدم صلاحیت علمی” ایشان را مستمسک خود قرار می‌دهد. این بازنمایی واژگونه از حقیقت‌ِ سرکوب بی‌سابقه نیست. پیشتر نیز در اوج اعتراضات زن زندگی آزادی، ریاست دانشگاه مدعی شد دانشجویان معترض، نه به دلایل سیاسی، که به دلایل آموزشی از تحصیل محروم گردیده‌اند.
به جای اخراج می‌گویید قطع همکاری. به جای حمایت از صدای اعتراض دانشجویان، عدم صلاحیت علمی را بهانه می‌کنید. احکام انضباطی سیاسی را آموزشی جا می‌زنید. شما که هرگز دغدغه‌ی علم در دانشگاه نداشته‌اید. حال آنکه تشت رسوایی سیاست‌های ترس‌خورده‌ی سرکوبتان از بام فرو افتاده است و زخمی که بر تن دانشگاه می‌زنید، با تعویض نام‌ها پنهان نمی‌شود.
ما دانشجویان دانشگاه تربیت‌مدرس در کنار سمیه سیما، دو دانشجوی تعلیقی و دیگر دانشجویان و اساتیدی که در یک سال اخیر تحت فشارهای نهادهای امنیتی در دانشگاه قرار گرفته‌اند، می‌مانیم و سرکوب را برنمی‌تابیم.
دانشگاه رستنگاه آزادی‌ست. دانشگاه خانه‌ی ماست‌، از این خانه مراقبت می‌کنیم. به قول یارانمان، حرفی با شما نداریم الا “نه”، اما در این خانه می‌مانیم و یقین بدانید آن را به دستان شما نااهلانش وانمی‌گذاریم. ما نیک می‌دانیم که می‌بینیم آن شکفتن شادی را، آن جشن بزرگ روز آزادی را.