بیانیه شورای بازنشستگان به مناسبت بازگشایی مدارس:
یکشنبه ۲ مهر ۱۴۰۲
جای معلم زندان نیست
خبر باز خرید واخراج محمد حبیبی در اولین روز مهر ماه بار دیگر گواهیست بر سرکوب سیستماتیک معترضان و کسانی که علیه وضعیت غیر قابل تحمل کنونی به پاخاسته اند.
اول مهر ماه برای دانش آموزان ، معلمان و خانواده ها به یکسان آغاز نمیشود.
برای بخشهایی از جامعه امکان ادامه تحصیل اساسا منتفی شده و برای لایه مرفه یک در صدی ،مدارس لاکچری صدها میلیون تومانی آغوش باز میکنند!
تبعیضات گسترده و پر دامنه در لایه لایه سیستم آموزشی ناکار آمد،بارها و بارها فریاد زده شده ولی گوش شنوایی مگر برای احضار و بازجویی معترضان وجود ندارد!
هرگوشه از این ساختار را که بنگریم با دیوار بلندی از تبعیض های طبقاتی ،جنسیتی ،قومیتی و دینی مواجه میشویم.
آمار و ارقام نگران کننده کودکان محروم از همین تحصیلات نیم بند هم به جایی رسیده که نمایندگان مجلس و مدیران بالادستی برای حفظ کرسیهای منحوس خود گاه گداری به آنها اشاره میکنند و اشک تمساح میریزند.
محتوای کتابهای درسی همچنان سرشار از آموزه ها و کلیشه های جنسیتی ، افسانه های غیر علمی و سیاست مغزشویی طبق آراء و فرهنگ حکومت است و با واقعیت موجود جامعه ایران و جهان فاصله ای نجومی دارد.
حق آموزش به زبان قومیتها همچنان نادیده گرفته میشود و تنها گرایش دینی معینی بشکلی تبعیض آمیز تبلیغ میشود .
خصوصی سازی ها و تبعات ناگزیر آن میرود که دانش آموزان را بیش از پیش درگیر تفاوت و تبعیض نماید .آمار افسردگیها و گریز از محیط اموزشی یکی از دستاوردهای این تبعیضات است.
فقر عمومی و سیاستهای آموزشی بخشی از کودکان را از مدرسه جدا و راهی خیابان کرده است.
جای معلم زندان نیست!
در سال ۱۴۰۱ معلمان ، آگاه و متحد در صحنه انقلاب زن زندگی آزادی و در کنار دانش آموزان و کارگران و زنان و… حضور داشته وشعار اتحاد و همدلی سر دادند .
رفع تمامی تبعیضات در ساختار آ.پ پایان دادن به خصوصی سازیها،آزادی بی قید و شرط همه معلمان و دیگرفعالین زندانی ،برگشت به کار تمامی اخراجیان و بازنشسته شدگان پیش از موعد ، تامین معیشت ودرمان معلمان در حد بالاترین استاندارد جهانی و حق تحصیل رایگان و با کیفیت برای همه ، از جمله مطالبات معلمان بوده و هست.