بیانیه دهم جمعی از سوسیالیست‌های کردستان: ارادهی توده‌ها را در مقابله با جنگ و خون‌ریزی تقویت کنیم!
جمعه ۴ آبان ۱۴۰۳
بر اساس گزارش‌ها در روزهای گذشته هزاران نفر از زنان و مردان ساکن در روژآوا (شمال شرق سوریه) علیه بمباران‌های رژیم اشغالگر ترکیه به خیابان‌ها آمدند. مردم مبارز روژآوا با در دست داشتن تصاویر جانباختگانشان حملات جنایتکارانه‌ی دولت اردوغان علیه شهرهای روژآوا و غیرنظامیان ساکن در این منطقه را محکوم کردند. این تظاهرات‌ها به دنبال حملات ارتش و نیروی هوایی ترکیه به کوبانی، منبج، دریک، تل رفعت، تیل تمیر، کوههای قندیل، منطقه‌ی ایزدی نشین شنگال در شمال عراق و کل نوار مرزی روژآوا با ترکیه شکل گرفت. همزمان با حملات هوایی، شبه‌نظامیان اسلام‌گرای مورد حمایت دولت عدالت و توسعه‌ی ترکیه نیز شروع به گلوله‌باران این مناطق کرده‌اند.
این حملات در حالی صورت می‌گیرد که اردوغان رئیس جمهور فاشیست ترکیه در روزهای گذشته به شکلی فریبکارانه صحبت از گفتگو و تفاهم و در پیش گرفتن سیاستی نرم‌تر به میان آورده است. این ریاکاری و تناقض آشکار میان سیاست‌های عملی و اظهارات علنی اردوغان در مورد مسئله‌ی فلسطین هم به چشم می‌خورد. دولت‌های اسلام‌گرای ترکیه و رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی در حالی مسئله‌ی فلسطین را به بازیچه‌ای برای پیشبرد سیاست‌های منطقه‌ای خودشان تبدیل کرده‌اند که تمام گذشته‌شان پر از دامن زدن به جنگ و کشتار و خون‌ریزی علیه مردم مناطق مختلف کوردستان و دیگر مناطق خاورمیانه بوده است. دولت فاشیست اردوغان، حاکمیت جانی خامنه‌ای و گروههای مورد حمایت‌شان از جمله مرتجعین محور مقاومت هیچ گونه دوستی‌ای با مردم بی‌دفاع فلسطین و دیگر مناطق خاورمیانه ندارند. زنان و مردان آگاه و مبارز خاورمیانه در مبارزه با جنایتهای فاشیستی دولت اسرائیل، آمریکا و دیگر هم‌پیمانانشان هرگز به تروریست‌های اسلامی متکی نمی‌شوند.
گروههایی که از سر فرصت طلبی و بی‌اعتقادی به نیروی عظیم توده‌های رنج و کار حمایت آشکار و ضمنی از سیاست‌های طرفین دیگر در خاورمیانه یا سکوت و بی‌عملی در مقابل جنگ طلبی‌های سرمایه‌دارانه را ترویج می‌دهند، در میان مردم جایگاهی ندارند و دیر یا زود به نیروی ذخیره‌ی یکی از جناح‌های سرمایه‌داری تبدیل می‌شوند. از طرف دیگر فریب و ریاکاری دولت‌های اسلامی ثابت کرده است که مردم ستمدیده در کشورهای مختلف خاورمیانه برای رهایی از حکومت‌های استبدادی و دخالت‌های امپریالیستی چاره‌ای ندارند جز آنکه به سازماندهی مستقل توده‌ای روی بیاورند. تجربه‌ی روژآوا با وجود تمام انتقادات و کم و کاستی‌هایی که دارد در این زمینه آموزنده است.
حضور فعالانه و مستقیم توده‌ها در تعیین سرنوشت سیاسی جامعه نیرویی موثر در مقابله با جنگ افروزی اسلامی‌ها و سناریوهای سیاه امپریالیستی است. مردم روژآوا با تسلیح توده‌ای و مخصوصا با مسلح کردن زنان مقاومتی جانانه و ارزشمند را در مقابل وحشی‌های داعشی سازمان دادند. امروز می‌بینیم که همین مردم در محکوم کردن حملات هوایی دولت ترکیه نیز بی تفاوت نیستند، به خیابان‌های می‌آیند و صدایشان را به گوش آزادیخواهان و افکار عمومی صلح طلب در جهان می‌رسانند. بدون شک نیروهای سیاسی فعال در جامعه و تبلیغاتشان نقش مهمی در تقویت یا تضعیف ارادهی توده‌ها و سطح دخالتگری کارگران و زحمت‌کشان در تعیین سرنوشت سیاسی جامعه دارد. در حالی شاهد تظاهرات مردم روژآوا علیه جنگ‌افروزی دولت ترکیه هستیم که در سالهای گذشته اردوغان فاشیست و رژیم جمهوری اسلامی بارها با پرتاب موشک و بمب کوهها و روستاهای اقلیم کردستان را عراق را زیر ضرب گرفته‌اند.
متاسفانه حاکمیت احزاب بورژوا-ناسیونالیستی در کردستان عراق توده‌ها را بی‌تفاوت و اراده‌شان برای اعتراض به این حملات را به شدت تضعیف کرده است. ما کمونیست‌ها هیچ گونه توهمی به بمباران‌های ناتو تحت نام دروغین «صدور دمکراسی» و کشتار نیروهای اسلامی تحت نام کذایی «محور مقاومت» نداریم. به همین دلیل از تقویت ارادهی توده‌های کارگر و زحمتکش در مخالفت با جنگ، سناریوهای امپریالیستی و حاکمیت استبدادی اسلامی‌ها در ایران و خاورمیانه دفاع می‌کنیم. هر گونه توهم پراکنی نسبت به سناریوهای جنایتکارانه‌ی بورژوا-امپریالیستی یا دخالت‌های جنگی نیروهای بورژوا-اسلامی، این ارادهی عظیم توده‌ها را تضعیف می‌کند. در عوض، سازماندهی مستقل زنان در تشکل‌های توده‌ای در مقابله با نیروهای ارتجاعی حاکم بر خاورمیانه همچون طالبان افغانستان، حزب‌اللهی‌های ایران و فلسطین و لبنان و عراق، سلفی‌ها در عربستان و قطر، اخوان‌ها در ترکیه و دیگر نیروهای اسلامی و در مبارزه با قدرت‌های زن ستیز و سرمایه‌داری جهانی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. سازماندهی طبقه‌ی کارگر در تشکل‌های توده‌ای و تحزب‌یابی کمونیستی در خاورمیانه امر خطیر دیگری است که عقب راندن استبداد اسلامی و امپریالیسم جهانی را تضمین می‌کند.