بیانیه جمعی: علیه موج سرکوب جمهوری اسلامی خود را سازمان دهیم!
یکشنبه ۵ شهریور ۱۴۰۲
طی چند روز گذشته و با نزدیک شدن به آغاز قیام انقلابی مان، موج دوباره ی سرکوب نیروهای جنایتکار جمهوری اسلامی آغاز شده است. دستگیریها که در آغاز و بعضا به شکل تقریبن پراکنده و از جنبشهای مختلف بود، با دستگیری گسترده دراستان گیلان ادامه یافت. دستگیری فعالان حقوق زنان وفعالان سیاسی در این استان، نحوه ی دستگیریها، عدم پاسخگویی به مراجعه خانواده ها، عدم تحویل داروهای حیاتی به برخی از بازداشت شده گان و روند غیرمعمول برای بازجویی این عزیزان نشان از این دارد که جمهوری اسلامی همانند گذشته به این تنها امکانش که همانا سرکوب روز افزون است با شدت بیشتری جامه ی عمل می پوشاند.
این بازداشتها در کردستان هم در شهرهای مختلف از جمله مهاباد، سنندج، اشنویه، پیرانشهر و.. ادامه داشت که به بازداشت شدن تقریبن ۴۰ نفر از فعالین مدنی و سیاسی انجامیده است. حمله به خانواده های دادخواه یا بهتر بگوییم گروگان گیری خانواده های آنها هم گویای سطح دیگری از سرکوب های اعمال شده در این روزهاست. بازداشت کل خانواده کومار قبل از سالروز تولدش و قطع ارتباط خانواده ی وی با بیرون از زندان باعث شده که وضعیت آنها نامشخص تراز همیشه باشد. تهدید پدر ژینا و حمله و بازداشت ماشااله کرمی، پدر محمد مهدی کرمی و سید محمد حسینی، و تفتیش منزل لیلا مهدوی مادر سیاوش محمودی و بسیاری دیگر از خانواده ی دادخواه نشان از عزم جزم جمهوری اسلامی برای اعمال جنایتهای بیشتر است. حمله های مسلحانه ی اخیر به رزمندگان ایذه شهری که نامش برای همیشه در تاریخ مبارزاتی مردم ایران خونین خواهد ماند، و کشتن دوتن از رزمندگان جنبش انقلابی هم جلوه ی دیگری از این سرکوب است.
از این رو ما از تمام جوانان انقلابی، خانواده هایشان و فعالین عرصه های مختلف می خواهیم که با همکاری و هماهنگی بیشتری در جهت ارتقاء امنیت خود و عزیزانشان برآیند. نباید بگذاریم جمهوری اسلامی به این راحتی جوانانمان را دستگیر و به قتل برساند. ما با علم به اینکه جمهوری اسلامی ثابت کرده است که برای سرکوب، بازداشت و قتل عام به هیچ مدرکی نیاز ندارد باید بتوانیم سطح امنیت خود را بالاببریم از این رو هر فعال مدنی، اجتماعی، سیاسی و …. که این روزها احساس می کند که ممکن است با یورش نیروهای امنیتی مواجه شود لازم است با دقت کاملی برای پاک کردن هر مدرک و نشانه ای اقدام کند. لازم است که با تغییر موقت محل زندگی، هزینه را برای نیروهای سرکوب بالا برده و سطح امنیت خود را به شکل بهتری تامین کند و این عزیزان باید با اطلاع رسانی به موقع و پیش از بازداشت افراد مطمئن و یا کانالهای خبری مردمی را در جریان وضعیتشان بگذارند. نیز لازم است خانواده های بازداشت شده گان با ارتباط گیری و همکاری با هم، با اقدام مشترک در جهت پی گیری وضعیت عزیزانشان برآیند. آنچه بیش از همه جمهوری اسلامی را می ترساند اتحاد مردم و اقدام جمعی و عملی آنها در رابطه با سرکوب ها است، انتخاب نماینده در این موقعیت انتخاب درستی نیست چراکه نمی تواند فشار اجتماعی و اطلاع رسانی گسترده را سبب شود. خانواده و دوستان بازداشتی باید بدانند هراندازه که شعاع خبری حول بازداشت شده گان گسترده باشد امکان بهتری برای حفاظت از آنها و کم کردن فشار جمهوری اسلامی را سبب خواهد شد.
بسیار ضروری است که با سازماندهی خود بتوانیم کمیته های پی گیری برای بازداشت شده گان به وجود آوریم. طی سالها مبارزه در ایران افراد بسیاری هستند که می توانند تجربه های خود را در این زمینه با خانواده به اشتراک بگذارند، لازم است خانواده با شناسایی این افراد به آنها مراجعه کرده و به سازماندهی خود که همانا تنها راه نجات و مقابله با جمهوری اسلامی و حفظ جان و امنیت فرزندانشان است اقدام نمایند.
کمیته جوانان انقلابی سرخ مهاباد
کمیته جوانان انقلابی خامسان
گروه ژیان
هسته جوانان انقلابی زاهدان
شورای جوانان انقلابی دزلی
جوانان انقلابی محلات کامیاران
جوانان انقلابی ژاورود
جوانان انقلابی محلات خرم آباد
جوانان انقلابی پشاباد
جوانان انقلابی پیرانشهر
جوانان انقلابی محلات سنندج
۴ شهریور ۱۴۰۲