سه شنبه ۹ اسفند ۱۴۰۱

ما جمعی از فعالین سیاسی، کارگری، اجتماعی، حقوق زنان و  فرهنگی در خارج از کشور از “منشور مطالبات حداقلی تشکل های صنفی و مدنی ایران”  پشتیبانی می کنیم، به یاران خود در این تشکل ها صمیمانه درود می فرستیم و همبستگی خود را با آنان اعلام می داریم.

این منشور، بیان فشرده و پر صلابت خواسته ها، مطالبات و فرمان هایی است که مردم ایران بیش از صد سال برای تحقق آن، علیه حکومت های استبدادی سلطنتی و مذهبی حاکم مبارزه کرده اند.

و اینک، در حالی که انواع جریانات اپوزیسیون راست، شامل طالبان سلطنت و دیگر مدافعان تغییر از بالا، می کوشند که با مهار و به انحراف کشیدن انقلاب مردم، بار دیگر قدرت سیاسی را از بالا شکل دهند و بر مردم تحمیل کنند، منشور با تاکید بر نقش جنبش های بزرگ اجتماعی، با تاکید بر حق مردم در شکل دادن به قدرت سیاسی، تحقق خواسته های حداقلی ۱۲ گانه ی مندرح در منشور را “بمثابه اولین فرامین و نتیجه اعتراضات بنیادین مردم ایران، یگانه راه پی افکنی ساختمان جامعه‌ای نوین و مدرن و انسانی در کشور” می داند.

منشور “مطالبات حداقلی تشکل های صنفی و مدنی ایران”، فرمان سرنگونی رژیم اسلامی به دست مردم انقلابی، منشور کارگران، زنان، دانشجویان، جوانان، داد خواهان و همه کسانی است که دل در گرو آزادی و برابری دارند.

پرچم مطالبات مندرج در منشور، بر” بلندای قله رفیع آزادی خواهی برافراشته” باد.