یکشنبه ۲۵ تیر ۱۴۰۲

همکاران گرامی، فرهنگیان شرافتمند!
سال‌هاست که جامعه‌ی فرهنگیان از درد فقر و تبعیض در رنج است. تورم افسارگسیخته به‌طور کم سابقه‌ای موجب بی‌ارزش شدن پول ملی گردیده و افزایش ناچیز حقوق کارمندان و کارگران اکثریت قریب به اتفاق این عزیزان را به زیر خط فقر و فلاکت اقتصادی سوق داده‌است و دولت‌ها به‌عنوان کارفرمایان مستقیم این مزدبگیران از زیر بار مسئولیت خویش شانه خالی می‌کنند و چشم‌ها و گوش‌هایشان را در برابر دردهای بخش‌های مختلف جامعه بسته‌اند و پاسخ معترضان را با سرکوب و حبس و اخراج و انفصال از خدمت و … می‌دهند.
در همین راستا، تعدادی از فعالان صنفی معلمان تنها و تنها به جرم اعتراض مسالمت‌آمیز به‌وضع موجود سال‌هاست که در حبس و بند هستند و تعدادی دیگر نیز در انتظار صدور آرای هیات‌های تخلفات اداری و دادگاه‌های انقلاب هستند.
این عزیزان جان و زندگی خود و خانواده‌هایشان را برای احقاق حقوق فرهنگیان، اولیا و دانش‌آموزان به خطر انداخته‌اند و سزاوار نیست که دربرابر ظلمی که بر آن ها روا داشته شده بی‌تفاوت باشیم.
«کمپین یکصد هزار امضا» تلنگری‌ست به ما و مسئولان ذیربط و تاکید بر این نکته که ما، آن‌هایی را که پیشگام بوده‌اند فراموش نکرده‌ایم و تنهایشان نگذاشته‌ایم.
پیوستن به این کمپین و قراردادن ناممان در لیست، حداقل کاری‌ست که می‌توانیم برای همکاران دربندمان انجام دهیم بنابراین از همه‌ی فرهنگیان در اقصی نقاط کشور تقاضا داریم که با تمام توان و به‌صورت فعالانه در این کارزار شرکت کنند تا با افزایش تعداد امضاها راه گفت و گو برای آزادی عزیزانمان گشوده شود.
ما کسانی را که در تنهایی‌ها صدایمان بوده اند از یاد نخواهیم برد.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
۲۱ تیرماه ۱۴۰۲