بیانیه‌ی کارگران زندانی رضا شهابی، داود رضوی و حسن سعیدی :اتهام واهی “بغی” و حکم بی‌شرمانه‌ی اعدام علیه فعال کارگری “شریفه محمدی” باید فوری و بدون قید و شرط لغو گردند.
پنجشنبه ۲۱ تیر ۱۴۰۳
بر کسی پوشیده نیست که نیروهای امنیتی و قوه‌ی قضاییه حساسیت، نفرت و واهمه‌ی عمیقی نسبت به کارگران و تشکلات کارگری مستقل، حق‌طلب و معترض دارند. مگر سندیکای کارگران شرکت واحد، و فعالین و تشکلات مستقل و دیگر کارگران حق‌طلب در کشور چه‌کرده بودند که سالیان سال، و صرف‌نظر از این‌که چه کسانی و از چه جناح‌هایی رؤسای قوه‌ی مجریه و قضائیه بوده‌اند، به‌طور بی‌وقفه تحت کنترل پلیسی، پرونده‌سازی، اخراج، بازداشت و زندان و حکم‌های سنگین بوده‌اند. مگر کارگران خاتون‌آباد که تنها خواسته‌اشان امنیت شغلی بود چه گناهی کرده بودند که مورد سرکوب و کشتار قرار گرفتند؟ مگر کارگرانی که در اقصی نقاط کشور، از فولاد اهواز، تا هپکو و آق‌دره، حکم ظالمانه شلاق گرفتند چه کرده بودند؟
در همان سال‌های اولیه‌ی دهه‌ی ۸۰ که سندیکای کارگران شرکت واحد به‌همت صدها راننده و دیگر کارگران در پروسه‌‌ی بازگشایی بود، چندین تشکل و کمیته‌ی مستقل کارگری نیز به‌طور علنی و شفاف ایجاد گردیدند. کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری نیز یکی از آن نهادهای کارگری‌ای بود که به‌طور مستقل از کارفرماها و دولت و احزاب و سازمان‌های سیاسی ایجاد گردید و تعداد قابل توجهی از کارگران و فعالین کارگری از مناطق مختلف کشور، از جمله “شریفه محمدی”، به آن پیوستند. اگرچه حاکمیت تشکلات و کمیته‌های مستقل کارگری را برنمی‌تابید اما تمام این تشکلات از ماهیت طبقاتی، صنفی، کارگری، مدنی و مطالبه‌گرانه برخوردار بودند و به‌قصد فعالیت کارگری علنی ایجاد شده بودند. این‌ها توضیح واضحات است که جهت یادآوری بازگو می‌کنیم. نیروهای امنیتی و دادستان‌ها و قاضی‌ها هم خوب می‌دانند که تشکلات مستقل کارگری در ایران همواره بر استقلال تشکیلاتی خود تاکید داشته‌اند. بنابراین، همان‌قدر برای ما امضاکنندگان این نوشته محرز است که برای صادرکنندگان حکم سبعانه‌ی اعدام علیه “شریفه محمدی” نیز روشن است که ایشان هیچ جرمی مرتکب نشده است و عضویت سابق ایشان در کمیته‌ی هماهنگی جرم محسوب نمی‌شد و کماکان نیز نباید هیچ جرمی محسوب گردد.
یفین داریم هیچ کارگر و انسان شرافتمندی در سراسر کشور یافت نمی‌شود که اتهام واهی “بغی” و حکم ظالمانه‌ی اعدام علیه “شریفه محمدی” را حیرت‌آور، جنون‌آمیز و غیر قابل قبول نداند. مطمئن هستیم که همکاران ما و کلیت طبقه‌ی کارگر و مردم حق‌طلب نسبت به سرنوشت خواهر خود، کارگر زندنی “شریفه محمدی”، سکوت نخواهند کرد.
اتهام واهی “بغی” و حکم بی‌شرمانه‌ی اعدام علیه “شریفه محمدی” باید فوری و بدون قید و شرط لغو‌گردند.
کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد.
داود رضوی، حسن سعیدی، رضا شهابی،
اعضای زندانی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
بند ۴، زندان اوین
۲۱ تیر ۱۴۰۳
♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️
چاره‌ی کارگران وحدت و تشکیلات است.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۲۱ تیر ۱۴۰۳