جمعه ۹ مهر ۱۴۰۰

اعدام قتلِ عمد و جنایت دولتی است!

اعدام و شکنجه، زیرپاگذاشتن کرامت انسانی است. هر ساله، به پاس مبارزه ی درازمدت در گوشه و کنار جهان، بر تعداد کشورهایی که مجازات اعدام را لغو کرده اند ، افزوده می شود. به گزارش سازمان عفو بین الملل، ۴۸۳ نفر در سال ٢۰٢۰ در جهان اعدام شده اند. کشورهای چین، ایران، مصر، عراق و عربستان سعودی به ترتیب بیشترین شمار اعدام شدگان را به خود اختصاص می دهند. با توجه به میزان جمعیت، جمهوری اسلامی ایران رتبه شرم آور اول را در جهان دارد. ۱۴۰ کشور به اِعمال شکنجه در زندان ها متهم هستند که باز هم جمهوری اسلامی «مقام ویژه ای» دارد. به گزارش این سازمان، آمار رسمی نشان می دهد که در سال های اخیر در زندان های ایران، ٧٢زندانی زیر شکنجه به قتل رسیده اند.

مجازات اعدام ابزاری در دست حکومت هاست تا با ایجاد ترس و وحشت، سیاست های ضدمردمی خود را پیش برند. در هیچ کشوری ، اعدام ، این قتلِ عمد دولتی، نتوانسته جامعه را به سوی عدالت سوق دهد و یا از میزان جرم ها بکاهد. در رژیم های استبدادی، مانند «جمهوری اسلامی»، از ابتدای تأسیسِ آن، مجازات اعدام همچنان یکی از فجیع ترین ابزار سرکوب است. از یک سو، حکومت اسلامی با اتکاء بر قوانین قرون وسطایی نظیر «قصاص» مرتکب قتل می شود و از سوی دیگر با تشدید تهدید، سرکوب و اعدام ها، مذبوحانه می کوشد، در جامعه رعب و هراس بیافکند.

در روزهای گذشته، شاهد شکنجه و قتل چند زندانی در زیرشکنجه بودیم. حکومت بر میزان فشار و شکنجه بر زندانیان سیاسی افزوده است. در گزارش سالیانه ی حقوق بشر ایران، شمار اعدام شدگان در جمهوری اسلامی٢۶٧ نفر قید شده است که در میان آنان، ٩ زن و ۴ “کودک-مجرم” دیده می شوند. حتی یک نفر به جرم نوشیدن نوشابه الکلی اعدام شده است.

پس از خیزش های وسیع و میلیونی تهیدستان به تنگ آمده از وضعیت کشور در سال ٩۶، ٩٧ و ٩۸ و طنین شعارهای علیه نظام حاکم درخیابان ها، سرکوب ها ابعاد گسترده تری یافتند. اعدام، همچنان دستگیرشدگان را تهدید می کند. شمار قابل توجهی اززندانیان سیاسی در زندان های مختلف ازجمله در اهواز، اصفهان، ارومیه ، شهرهای کردستان، زاهدان و مشهد و … اعدام شده اند. ما خواهان لغو مجازات اعدام هستیم. زندانیان عادی قربانی سیستم فقر ونابرابری اند. قدرت های حاکم برای استمرار حاکمیت ارتجاعی و تثبیت نظام های نابرابر، افرادی را اعدام می کنند که خود قربانی این نظام هستند. رژیم جنایتکار اسلامی حاکم بر ایران تا کنون صدها کودک را به علل گوناگون از جمله سیاسی اعدام کرده است. بخش بزرگی از این کودکان قربانیان فقر، ستم و بی عدالتی ها در جامعه می باشند.

آزادیخواهان!

چهل و سه سال حکومت استبدادی جمهوری اسلامی و هزاران اعدامی آن نشان می دهد که به رغم تهدید، زندان و شکنجه و اعدام، جنبش های اعتراضی سراسری کارگران، معلمان، زنان، دانشجویان، بازنشستگان و …علیه سیاست های اقتصادی – سیاسی رژیم از جمله فساد، اختلاس ، تورم و گرانی و نیز علیه مدیریت جنایت بار همه گیری مرگبار کرونا ادامه دارد. جنایت بخشی از ماهیت جمهوری اسلامی است و مبارزه علیه شکنجه و اعدام، ناگزیر، از مبازره علیه این رژیم جنایتکار می گذرد، به ویژه در شرایط کنونی که ابراهیم رئیسی، از اعضای “هیئت مرگ” به ریاست جمهوری سرکوبگراسلامی ایران منصوب شده است.

با تشدید مبارزه علیه این حکومت استبدادی است که می توان در زمینه لغو مجازات اعدام نیز رژیم را به عقب راند. ما، «نهادهای چپ و دموکراتیک» ، در همبستگی با مقاومت و مبارزه مردم ایران، در روزجهانی علیه حکم اعدام، با محکوم کردن «مجازات اعدام»، این قتلِ عمد دولتی، در چهارگوشه ی جهان برخاسته و صدای آزادی خواهی و عدالت طلبی مبارزان و زندانیان سیاسی ایران را به گوش جهانیان خواهیم رساند.

اعدام وشکنجه ملغی باید گردد!

زندانی سیاسی آزاد باید گردد!

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی ایران!

زنده باد آزادی، دموکراسی و برابری!

اکتبر ٢۰٢۱ – مهر ۱۴۰۰

امضاء ها به ترتیب حروف الفبا:

۱- اتحاد نیروهای دمکراتیک ایرانی-سوئیس

٢- آلترناتیو سوسیالیستی – لندن

۳- انجمن پناهندگان ایرانی –گوتنبرگ

۴- انجمن سوسیالیستها در سوئد

۵- انجمن دفاع از زندانیان سیاسی – عقیدتی – پاریس

۶- جمعی از فعالان اجتماعی- سیاسی و پناهندگان – گوتنبرگ- سوئد

٧- حامیان مادران پارک لاله – استکهلم

۸- شورای همبستگی ایرانیان با روژاوا – استکهلم ٩- شورای همراهی با آلترناتیو کارگری در ایران

۱۰- شورای هماهنگی علیه کشتار جمهوری اسلامی (فریاد خاوران)

۱۱شورای همبستگی با مبارزات مردم ایران – لندن

۱٢- فدراسیون اروپرس – بلژیک

۱۳- کارگروه ارتباطات- کانون کنشگران دمکرات و سوسیالیست هانوفر- آلمان

۱۴- کانون پناهندگان سیاسی ایران- برلین

۱۵- کانون پشتیبانی از مبارزات مردم ایران- وین

۱۶- کانون ایرانیان مترقی در نیویورک و نیوجرسی- آمریکا

۱٧- کانون همبستگی با کارگران ایران- گوتنبرگ

۱۸- کانون همبستگی با کارگران ایران- کانادا

۱٩- کانون همبستگی با مبارزات کارگران ایران- فرانکفورت

٢۰ – کمیته دفاع از زندانیان سیاسی ایران- برلین

٢۱ – کمیته دفاع از مبارزات مردم ایران- سوئیس

٢٢ – کمیته همبستگی کارگران ایران و سوئد

٢۳- کمیته همبستگی با مبارزات مردم ایران – فرانکفورت

٢۴ – کمیته همبستگی با جنبش کارگری ایران – استرالیا

٢۵- کمپین بین المللی آزادی فوری زندانیان سیاسی ایران

٢۶- گروه همبستگی ایرانی- آلمانی / اشتوتگارت

٢٧- نهادهمبستگی با جنبش کارگری در ایران(غرب آلمان )

٢۸- همبستگی با مبارزات مردم ایران – سوئیس

٢٩- همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران – فرانسه

۳۰- همبستگی برای حقوق بشر در ایران – کلگری کانادا