یکشنبه ۲۲ اسفند ۱۴۰۰

بيانيه کنفرانس ششم تشکيلات خارج کشور حزب کمونيست ايران
تشکيلات خارج کشور حزب کمونيست ايران، کنفرانس ششم خود را در روزهای ٢٠
و ٢١ اوت، با شرکت نمايندگان اعضای تشکيلات از کشورهای مختلف برگزار کرد.
بحث اصلی کنفرانس بر گزارش کميته خارج و ترسيم چشمانداز آتی فعاليت حزب
کمونيست ايران در خارج کشور متمرکز شد و کنفرانس در اين راستا دو روند اساسی
ايران و جهان را که بويژه بر شرايط و برنامه کار ما تاثير میگذارند مورد تاکيد قرار
داد.
الف_ در داخل ايران تناسب قوای سياسی به صورت دو فاکتو به نفع جنبشهای
اعتراضی در جامعه تغيير کرده و جنبش کارگری، جنبش کردستان، جنبش زنان،
جوانان و دانشجويان، در سالهای اخير به مراتب فعالتر شده و مبارزات آنها هر
روز تودهایتر و سراسری میشود. جنبش اول ماه مه، در دو سال اخير و تحرک
اخير جنبش انقلابی کردستان به ويژه اعتصاب سراسری ١٦ مرداد ١٣٨٤ که مهر
جريان راديکال و سوسياليستی را بر خود داشت، گواه اين واقعيت است.
طبقه کارگر که در شرايط فلاکتبار اقتصادی، زير خط فقر هيچ اميدی به بهبود
شرايط اجتماعی زندگی خود تحت حاکميت رژيم سرمايه داری جمهوری اسلامی برای
خود نمیبيند و برای دفاع از حيات و معيشت خود فعاليتها و تلاشهای ارزشمندی
را برای ايجاد تشکلهای تودهای و طبقاتی خود شروع کرده است.
زنان ايران که دوره سياه دهه های ٦٠ و ٧٠ را پشت سر گذاشته و در دفاع از حقوق
اوليه خود جسورانه و متشکل تر وارد صحنه مبارزات سياسی و اجتماعی شده است.
توده های ميليونی جوانانی که آينده زندگی خود را تحت حاکميت اين رژيم تيره و تار
میبينند، تسليم فشارهای نيروهای سرکوبگر رژيم نمیشود.
جنبش کردستان که قدرت يکپارچه خود را در تحريم نمايش انتخابات رياست
جمهوری و اعتصاب عمومی ١٦ مرداد به رژيم نشان داده است، با آمادگی بسيار
بيشتری به رويارويی با حاکميت میپردازد. همه اين جنبشها و حرکتهای اجتماعی
در موقعيتی نيستند که احمدینژاد و پاسداران و کليه دم و دستگاه جمهوری اسلامی
در پشت سر او بتوانند آنها را خاموش و يا کنترل کنند.
بر همين اساس، تشکيلات ما در خارج کشور بايستی تمام توان خود را به کار
بيندازد؛ صدای حقطلبانه و رهايیبخش اين جنبشها و مبارزات آنها را از يکسو به
گوش افکار عمومی مردم آزادیخواه جهان، تشکلهای کارگری، احزاب و سازمان-
های چپ و سوسياليست، نهادهای مدافع حق و حقوق انسانها برساند و از سوی ديگر
همبستگی و حمايت آنها را با اين جنبشها جلب نمايد.

ب_ جنبش ضدسرمايه داری و نارضايتی عمومی از سياستهای دولتها و گروه
بندیهای سرمايه داری از قبيل اتحاديه اروپا، بانک جهانی، سازمان تجارت جهانی،
اجلاس کشورهای گروه هشت و غيره ابعادی تودهای پيدا کرده است. برگزاری
مانيفستهای جهانی جنبش ضدسرمايه داری، مبارزين ضد سياستهای نئوليبراليستی
و نظامیگری و جنگطلبی سبعانه ناشی از آن، تظاهرات وسيع در هنگام برگزاری
نشستهای گروهها و دولتهای سرمايه داری، پاسخ رد مردم اروپا به قانون اساسی
اتحاديه اروپا که نماد سلطه سياستهای نئوليبرالی بر جامعه اروپايی بود، همه اينها
در کنار رشد و گسترش مبارزات کارگری در مراکز توليدی و صنعتی جهان، زمينه-
های مادی شکوفايی آلترناتيو چپ برای بنا نهادن جهانی ديگر را فراهم کردهاند.
با توجه به اين دو روند اساسی که فوقا به آن اشاره شد، تشکيلات خارج کشور حزب
کمونيست ايران با اتکا به مباحثات و مصوبات کنفرانس ششم خواهد کوشيد که در
دوره آتی فعاليتهای خود را بر چشمانداز و اولويتهای زير در هماهنگی با فعاليت-
های حزب در ايران متمرکز نمايد.

جنبش کارگری
در زمينه جنبش کارگری اساسیترين وظيفه ما کمک به ايجاد و تقويت همبستگی بين-
المللی کارگران ايران و طبقه کارگر جهانی است و اين وظيفه خود را بويژه از طريق
اقدامات زير انجام خواهد داد:

• انعکاس مبارزات کارگران ايران در خارج از کشور از طريق ترجمه روتين
  اخبار اين مبارزات به زبان انگليسی و زبانهای محلی.
• سازماندهی و حضور فعال در کمپينهايی که به منظور پشتيبانی از جنبش
  کارگری ايران برپا میشوند.
• تهيه گزارشات سياسی از اعتصابات و مبارزات کارگری در جهان و انعکاس آن
  در ارگانهای تبليغی حزب.
• ارتباط منظم با اتحاديه ها، نهادها، انجمنها و سايتهای کارگری.
• تهيه و ترجمه ماتريال و ادبيات سياسی در مورد جنبش کارگری ايران و جهان-
  جنبش ضد سرمايه داری (آنتی گلوباليزاسيون)
  با توجه به آنچه که در مقدمات اين بيانيه اشاره شد، تشکيلات ما لازم است به اشکال
  مختلف در اين اعتراضات بزرگ شرکت نمايد و به سهم خود به تقويت گرايش
  راديکال و سوسياليستی در اين جنبش جهانی کمک کند.
• گروههای فعال و نزديک به خود را بيابد و بکوشد با آنها وارد همکاری و اتحاد
  عملهای معينی بشود.
• فرستادن هيات برای شرکت در فرومهای اجتماعی و معرفی حزب و مواضع
  کارگری کمونيستی و اجتماعی آن از طريق تريبون اين فرومها.
• شرکت در تظاهراتهايی که از جانب اين جنبش در کشورهای مختلف برگزار
  میشود.
• تهيه گزارشهای سياسی_خبری از اين حرکتها و معرفی اهداف و مانيفست آن
  در سطح ايران.
• ثبت کردن حزب کمونيست ايران به عنوان يکی از جرياناتی که در فوروم
  اجتماعی جهانی اين تشکل عضويت دارد.
  جنبش انقلابی کردستان
  تشکيلات ما لازم است فعاليتهای خود را در زمينه دفاع از جنبش مردم کردستان
  گسترش دهد. در دورهای که از يکسو اصلاحطلبان دوروبر رژيم سعی دارند با تقليل
  خواستها و آرمانهای آنها و تبديل کردن آن به زائده سياستهای ليبرالی سرتاسری
  خود اين جنبش را کنترل نمايند و از سويی ديگر احزاب و جريانات ناسيوناليست می-
  کوشند با وعده های بیپايه مردم کردستان را به سياستهای آمريکا در منطقه اميدوار
  کنند و عملا آنها را از عرصه مبارزه مستقل برای کسب حقوق انسانی خود دور نگه
  دارند، تشکيلات ما در خارج کشور لازم است در هماهنگی با سياستهای کومهله در
  کردستان، برای جلب پشتيبانی و همبستگی بينالمللی با مبارزات مردم حقطلب و
  انقلابی کردستان فعاليتهای گستردهايی را در اولويت کار خود قرار دهد. پاسخ يک
  صدای مردم کردستان به فراخوان کومه له در ١٦ مرداد، يکبار ديگر نشان داد که
  سياستهای راديکال و سوسياليستی در جنبش کردستان از زمينه های اجتماعی
  نيرومندی برخوردار است و اين وضعيت وظيفه کليه بخشهای تشکيلات حزب و از
  جمله تشکيلات خارج کشور را در ارتباط با جنبش کردستان سنگينتر میکند.
  جنبش زنان
  جنبش زنان در ايران و در خارج از کشور در چند سال اخير گسترش يافته است. در
  جنبش زنان نيز همچون ساير جنبشهای اجتماعی گرايشات متفاوتی مشغول فعاليت
  هستند. تشکيلات ما در خارج کشور لازم است به اين عرصه توجه جدیتری کرده و
  به سهم خود گرايش سوسياليستی و راديکال در جنبش زنان را تقويت نمايد و در اين
  رابطه:
• فعاليتهای جنبش راديکال زنان ايران را در خارج کشور منعکس و حمايت و
  پشتيبانی افکار عمومی را به سوی آن جلب نمايد.
• تبليغات و روشنگری سياسی در مورد مسئله زن را به زبانهای مختلف گسترش
  داده و به ارائه سمينار و بحثهای سياسی در اين زمينه اقدام کند.
• گسترش نمونههايی مانند “راديو صدای زنان” را در نقاط ديگر در دستور قرار
  دهد.
• برقراری ارتباط و همکاری بين فعالين اين عرصه را در تشکيلات و بيرون آن
  تشويق کند و تسهيلات لازم برای شکل گيری اين همکاریها را فراهم کند.

دفاع از حقوق و مبارزات پناهجويان
سياست پناهندگی دولتهای اروپايی و بقيه کشورها روزبهروز سختگيرانه تر شده و
به شکل هماهنگتری اجرا میشود. بويژه دولتهای اروپايی ديوار چينی برای
جلوگيری از ورود پناهندگان به دور خود کشيده و از پذيرش پناهندگانی که از جهنم
جمهوری اسلامی و ساير کشورهای ديکتاتوری فرار کردهاند، امتناع میورزند. نه
فقط پناهجويان کرد و ايرانی در ترکيه که در چند سال اخير شرايط بسيار دشوار و
غيرانسانی قرار گرفته و بارها توسط دولت و مقامات امنيتی ترکيه مورد آزار و فشار
قرار گرفتهاند، بلکه پناهندگان در ساير کشورها نيز دچار همين سرنوشت بوده و
بارها به اعتراض، تحصن و حتی متاسفانه خودکشی اقدام کردهاند. برای اينکه بتوان
بر سرنوشت اين پناهجويان تاثير گذاشته و سازمان ملل، دولت ترکيه و دولتهای
اروپايی و غيره را وادار به عقبنشينی و قبول مسئوليت در قبال سرنوشت آنها و
اجرای کنوانسيون پناهندگی سازمان ملل نمود، لازم است که يک مبارزه و حرکت
گسترده و تاثيرگذار را با همکاری و اتحاد عمل مجموعه نهادها، سازمانها و
تشکيلات مدافع حقوق پناهندگان و همکاری نيروهای سياسی بويژه جريانات چپ به
راه انداخت. تلاش پراکنده اين جريانات و نهادها بايستی به هم وصل شود و هماهنگ
گردد. اين امر امروز بيش از هر زمانی ضروری است و نبايد فدای منافع سازمانی و
سکتاريستی گروههای سياسی شود.

کنفرانس ششم تشکيلات خارج کشور حزب کمونيست ايران
اوت ٢٠٠٥