به کمک زلزله زدگان بشتابیم!
شنبه ۱۵ بهمن ۱۴۰۱
با اینکه از وقوع زلزله ای به قدرت ۵.۹ درجه ریشتر در شب هشتم بهمن در نزدیکی شهر خوی واقع در شمال غربی ایران شش روز می گذرد، اما وضعیت آسیب دیدگان این زلزله همچنان بشدت بحرانی است. آسیب‌دیدگان این زلزله شامگاه چهارشنبه ۱۲ بهمن، در برابر ساختمان فرمانداری شهر خوی تجمع کرده و خواستار چادر شدند. بنا به گفته وزیر کشور رژیم در نتیجه وقوع این زلزله حدود ۱۸ هزار واحد مسکونی تخریب شده و یا بطور جدی آسیب دیده اند و هزاران نفر بی خانمان شده اند. استاندار رژیم در آذربایجان غربی از تخریب گسترده خانه‌ها خبر داده و گفته است: «برآورد اولیه این است که واحدهای مسکونی ۷۰ روستا از ۲۰ تا ۸۰ درصد آسیب دیده‌اند که البته آسیب در مناطق شهری نسبت به ۲ زلزله قبل، بیشتر بوده و خسارت‌هایی در داخل شهر خوی و شهر فیرورق گزارش شده است.» در این مدت اگر چه مقام های حکومتی با جار و جنجال رسانه ای از اعزام گروه های امدادرسان از جمله هلال احمر برای اسکان موقت زلزله زدگان خبر می دهند و خبرگزاری های وابسته به سپاه پاسداران از اعزام نیروهای جهادی برای کمک به آسیب دیدگان گزارش دادەاند، اما با گذشت شش روز از وقوع این زلزله هنوز هم صدها نفر در سرمای شدید زمستان شب را بدون سرپناه سپری می کنند. در حالی که احمد وحیدی، وزیر کشور روز یکشنبه مدعی شد: «با ایجاد کمپ برای استقرار فوری زلزله‌زدگان و اهدای چادر از سوی هلال احمر، اقدامات لازم برای اسکان زلزله زدگان در منطقه انجام شده است». اما بر پایه گزارش خبرگزاری های حکومتی زلزله زدگان در حالی چند شب پیاپی را در سرمای زیر صفر به سر می‌برند که با کمبود چادر، مواد غذایی، وسایل گرمایش و مشکل اسکان موقت روبرو هستند. تصاویر ویدیویی منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که شماری از مردم در خیابان‌ها بستر خود را پهن کرده و آتش روشن کرده اند. بنا به گزارش ایسنا سرمای شدید هوا و پس‌لرزه‌های متعدد مشکلات زیادی برای مردم ایجاد کرده و آنها از «توزیع نامناسب چادر» و «کمبود وسایل گرمایشی» در رنج هستند. به‌گزارش این خبرگزاری، «مردم شهر خوی از مشکل کمبود نان گله‌مندند و برای گرفتن چند قرص نان باید ساعت‌ها در صف بایستند، با توجه به اینکه در چنین شرایطی مردم بیش از زمانهای دیگر به دارو و وسایل بهداشتی نیاز دارند، ولی داروخانه ها بسته است و مردم دچار مشکل شدند.» در حالی که با گذشت شش روز از وقوع این زلزله هنوز صدها نفر در سرمای شدید زمستان شب را بدون سرپناه و یا در چادر بدون وسایل گرمایشی سپری می کنند، سازماندهی جمع آوری و ارسال کمک های انسانی به زلزله زدگان شهر خوی و روستاهای اطراف از جانب مردم دیگر شهرهای ایران یک اقدام انسانی و ضروری است.
مردم ایران به یاد دارند که بعد از وقوع زمین لرزه آبان ماه سال ۱۳۹۶ در استان کرمانشاه و درماندگی آشکار نهادهای حکومتی در ارسال کمک های مورد نیاز به زلزله زدگان و آوارگان این واقعه، چگونه تودەهای مردم در شهرها و روستاهای کردستان و برخی دیگر از شهرهای ایران دسته دسته با هر امکان و توانی که در اختیار داشتند وسایل و محمولەهای کمکی لازم را به اکیپ های ویژه جمع آوری این کمک ها که در نقاط مختلف شهرها استقرار یافته بودند تحویل می دادند و چگونه امدادگران مردمی به رغم کارشکنی های مأموران و کارگزاران رژیم به طور مستمر کمک های جمع آوری شده را به نواحی زلزله زده انتقال می دادند. در آنزمان تودەهای مردم کردستان در برابر رفتار ضد انسانی مقامات حکومتی در عدم ارسال کمک های مورد نیاز به مناطق زلزله زده، با ارسال کمک های بی دریغ خود و نشان دادن صحنه های با شکوهی از همبستگی انسانی با آسیب دیدگان و آوارگان این واقعه، واکنش نشان دادند.
سوانح طبیعی در مناسبات سرمایه داری و تحت حاکمیت رژیم سرتا پا فاسدی مانند جمهوری اسلامی، در نظامی که منابع ثروت و قدرت در دستان اقلیت سرمایه داران و دولت قرار دارد همواره بیشترین قربانیان را از اقشار محروم جامعه می گیرد. اگر وقوع زلزله، سیل و طغیان رودخانەها یک سانحه طبیعی است، اما ابعاد تلفات و بافت طبقاتی تلفاتی که از خود بر جای می گذارد و پیامدهای آن مهر جامعه طبقاتی را برخود دارد. فقط کافی است بخشی از منابعی را که رژیم جمهوری اسلامی صرف تجهیز نیروهای سرکوبگر، پروژەهای اتمی، دستگاه تبلیغات، ساخت پهبادها و جنگ های ویرانگر منطقه ای و هزینه استخدام صد ها هزار آخوند برای ترویج جهل و خرافه مذهبی می کند را به پروژهای مقابله با احتمال وقوع این نوع سوانح طبیعی و مبارزه با فقر و تأمین مسکن مناسب اختصاص داد تا تلفات این گونه سوانح طبیعی را پایین آورد. با اینحال در تمام جوامع سرمایه داری چگونگی عکس العمل دولت های حاکم در مقابله با قهر طبیعت، تابعی است از سطح مبارزات و میزان سازمانیابی مردم و پیشروی آنها در راستای متعهد کردن دولت ها به وظایفی که باید انجام دهند. در شرایط کنونی تنها با نیروی همبستگی و سازماندهی جمع آوری کمک و ارسال آن به زلزله زدگان و اعتراض یکپارچه به بی توجهی و سیاست ضد انسانی رژیم در این زمینه است که می توان رژیم جمهوری اسلامی را وادار کرد که بودجه و امکانات لازم را به زلزله زدگان اختصاص دهد و خسارات مادی وارد آمده به آنان را جبران کند.
شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له