جمعه ۴ آذر ۱۴۰۱

اگر قتل فجیع خواهران میرابل در سال ۱۹۶۰ در جمهوری دومینیکن به فرمان “رافائل تراخیلو”ی دیکتاتور و مبارزه علیه این قتل دولتی انگیزه ای شد که بشریت متوجه ابعاد خشونت عریان علیه زنان در این گوشه از جهان گردد، اکنون و در سال ۲۰۲۲ قتل های دولتی ژینا، نیکا، حدیث، سارینا، کیان و فایزه ها و فوران خشم و اعتراض طوفنده زنان و مردان آزادیخواهایران علیه این جنایات و بازتاب جهانی آن، بشریت را متوجه گوشه ای از این حقیقت کرده است که در بیش از چهار دهه گذشته حکومت اسلامی سرمایه داران چه جنایاتی را علیه زنان اعمال کرده و چگونه زن ستیزی و خشونت سیستماتیک علیه زنان یکی از پایه های حاکمیت این رژیم را شکل داده است. 

اگر در سال ۱۹۸۱زنان آمریکای لاتین در ادامه مبارزات خودعلیه خشونت و برای رهائی از اسارت و ستمکشی روز ۲۵نوامبر را “روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان” اعلام کردند، اکنون در ایران گوشه ای دیگر از این جهان زنان با شجاعتی بی نظیر به میدان آمده اند تا به عمر یکی از هارترین حکومت های سرمایه داری مذهبی و زن ستیز جهان معاصر پایان دهند.ضدیت رژیم اسلامی با حقوق پایه ای زنان، هویت انسانی آنان را چنان لگد مال کرده است، که اعتراض و شورش و طغیان زنان علیه این بی حقوقی ها را به یکی از ارکان اساسی مبارزه توده های مردم  در راه انقلاب و برای خلاصی از شر جمهوری اسلامی تبدیل کرده است. این زنان با شجاعتی بی نظیر پرچمدار و پیشتاز جنبشی انقلابی شده اند که جهانیان را حیرت زده کرده است.

روز ۲۵ نوامبر روز همبستگی جهانی زنان و مردان آزادیخواه علیه خشونتهای جنسی و جنسیتی را، به روز تجدید پیمان در مبارزه برای به عقب راندن مذهب از دخالت در حیات اجتماعی زنان، به مبارزه علیه نظام مردسالار سرمایه داری و تلاش هر چه گسترده تر برای به میدان آوردن توده میلیونی زنان کارگر و زحمتکش علیه ستمکشی و برای رهائی تبدیل کنیم.

سرنگون باد رژیم زن ستیز اسلامی سرمایه

زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری

زنده باد سوسیالیسم

حزب کمونیست ایران

آذر ۱۴۰۱

نوامبر ۲۰۲۲