به حکم اعدام بچه های اکباتان هر چه گسترده تر اعتراض کنیم
پنجشنبه ۲۴ آبان ۱۴۰۳
دادگاه کیفری تهران برای متهمان پرونده شهرک اکباتان به اسامی میلاد آرمون، علیرضا کفایی، امیرمحمد خوش اقبال، نوید نجاران، حسین نعمتی و علیرضا برمرزپورناک، حکم ضد بشری اعدام صادر کرد. این احکام در شرایطی صادر شده که ناکارایی و درماندگی آخرین تیر ترکش نظام موسوم به دولت «وفاق ملی» عریان شده است. نه تنها وعده ها برآورده نشده که به نان سفره مردم هم رحم نکردند و جراحی اقتصادی را با بیرحمی و شقاوت هر چه تمامتر پیگیری کرده اند.
چنان شرایط تیره و تاری برای مردم ایجاد کرده اند که حتی تحلیلگران رسانه های رسمی هم در باره «خطر» وقوع یک آبانِ نود وهشت دیگر و یا احتمال بازگشت خیزش انقلابی زن زندگی آزادی به روزهای اوج خود هشدار می دهند. این در حالی است که نظام جمهوری اسلامی با بازگشت دونالد ترامپِ فاشیست به کاخ سفید نه فقط در برابر دورنمای تشدید خطر جنگ که چشم انداز بلافصل «فشار حداکثری» به عنوان شرّ عملی تر، واقعی تر و مبرم تر قرار گرفته است.
در این شرایط صدور احکام وحشیانه اعدام مثل همیشه قرار است مردم را از پیشروی بترساند و بن بست ها و شکست های نظام را لاپوشانی کند. پاسخ این حاکمیت به بحران های شدید در سیاست های داخلی و بن بست های سیاست خارجی اش انتقام جویی از مردم با اعدام است. اما کور خوانده اند. شرایط تغییر کرده است و صدور احکام ضد انسانی اعدام تنها اراده مردم را برای اعتراض هر چه گسترده تر قوی تر می کند.
لازم است که در برابر این احکام، صف متحد جنبش ضد اعدام را گسترده تر از همیشه از درون زندان ها تا اعماق جامعه، از جنبش مطالباتی تا سطح بین المللی؛ در میان اتحادیه های کارگری و وجدان های بیدار قرار دهیم. صدای اعتراض خود را برعلیه این احکام جنایتکارانه به فریاد تبدیل کنیم.
اتحاد کارگران
بازنشر گروه اتحاد بازنشستگان