بهرەکشی مافیای قدرت در حکومت اسلامی از کودکان کار
سه شنبه ۳ بهمن ۱۴۰۲
آمار کودکان کار و خیابان در ایران روز به روز افزایش می یابد. جمهوری اسلامی عمدأ نه خود آمار دقیقی از تعداد این کودکان می‌دهد و نه اجازه می‌دهد نهادهای مدافع حقوق کودکان در این رابطه اقدامی به عمل آورند. در این رابطه یک عضو شورای شهر تهران، در خرداد ماه امسال گفت فقط در تهران ۷۰ هزار کودک کار وجود دارد. افزایش چشمگیر این کودکان و صحنه‌های دردناکی از وضعیت معیشت و کار آنان که روزانه در شبکه‌های اجتماعی منتشر می گردد، وجدان هر انسانی را خدشەدار میکند. به گزارش نهادهای دفاع از حقوق کودک، امسال تعداد خانواده‌هایی که به دلیل فقر و مشکلات خانوادگی مجبور شده اند کودکان خود را از تحصیل باز دارند و مجبور به کار کردند افزایش پیدا کرده است.
روز پنج شنبه ۲۸ دیماه، مهدی ملکی رئیس باصطلاح “کارگروه کودک کار و خیابان در وزارت کشور”، در گردهمایی «کودک یاران ایران»، با اذعان به عدم وجود آمار دقیق کودکان کار در ایران به عنوان یک ضعف بزرگ در کشور، به عمل‌کرد ضعیف سازمان بهزیستی در حوزۀ جمع آوری و سامان دهی کودکان کار و خیابان اعتراف کرد و گفت که: “بین دستگاهها و سازمانهای دولتی دعوا وجود دارد و آنها موضوع ساماندهی و جمع آوری کودکان کار و خیابان را به همدیگر پاس می دهند”. این آخوند رئیس کارگروه کودکان کار رژیم اسلامی گفت که: ” شهرداری تهران چهار مدل طرح به عنوان ساماندهی کودکان کار و خیابان با عناوین، مرکز شوق زندگی قوۀ قضائیه، اقدام و عمل بهزیستی، مشارکت مردم و ساماندهی کودکان کار و خیابان، راەاندازی کرده است”.
ارائۀ این طرح درحالی است که زاکانی، شهردار دزد تهران و دستیار ویژه رئیسی قاتل در موضوع آسیب‌های اجتماعی، در فکر “پاک کردن چهرۀ شهر از کودکان کار و تکدی گری” می باشد و از طرح مشترکی دم می‌زند که گویا از اول دی ماه ۱۴۰۲توسط شهرداری، بهزیستی، پلیس و قوه قضاییه، به اجرا درآمده است. ترکیب این دستگاههای حکومتی برای این کار خود به معنای برخورد پلیسی رژیم با کودکان کار می باشد. اظهارات توهین آمیز این دزد جنایتکار و همدست رئیسی نسبت به کودکان کار و خیابان، آنچنان زشت و بی‌شرمانه بوده که اعتراض بسیاری از فعالان و مدافعان حقوق کودکان را به دنبال داشت. آنها می گویند: “طرح‌های ضربتی جمع‌آوری کودکان کار، با وجود فشارهای اقتصادی و تورم بالا، جز هزینه و آسیب بیشتر برای کودکان بی‌پناه هیچ فایده دیگری نخواهد داشت و دستگاههای حکومتی نمی‌توانند آنرا به اجرا درآورند و با توجه به رشد فقر در کشور، تعداد این کودکان در آینده بیشتر هم می‌شود”. مدیر مؤسسۀ “یاریگران کودک کار پویا” در پاسخ به سخنان زاکانی گفت: “شهردار تهران با این سخنان نشان داد که نه تنها دغدغۀ کودکان کار را ندارد بلکه می‌خواهد صورت مسأله را پاک کند”. او این سوال را مطرح کرد که اگر شهرداری راست می‌گوید چرا جلوی مافیای زباله گردی که یکی از سخت‌ترین اشکال کار کودک است نمی‌ایستد؟
ارائۀ چنین طرحهایی از جانب دم و دستگاههای حکومت اسلامی در رابطه با کودکان کار که روزانه در خیابانها به دنبال پیدا کردن لقمه نانی به زباله گردی، دستفروشی و شیشه پاک کردن خودروها و نظایر آن روی آورده اند، نشانۀ بی توجهی مسئولان دزد و فاسد جمهوری اسلامی به کودکان کار و خیابان است. این شگردهای فریبکارانه در رابطه با سرنوشت کودکان کار در حکومت جمهوری اسلامی تازگی ندارد و سالهاست ادامه دارد. طی چهار دهۀ گذشته کارگزاران رژیم اسلامی بارها چنین طرحهایی را به میدان آورده‌اند اما نه تنها عملی نشده و بودجه و ضمانتی برای اجرا و عملی شدن آنها وجود نداشته است بلکه تنها نمایشی و فریبکارانه بوده اند.
واقعیت این است که پدیدۀ دردناک کودکان کار و خیابان ریشه در فقر و گرسنگی دارد و محصول مناسبات نظام سرمایەداری در ایران است. تا این ریشه خشکانده نشود، پدیدۀ کودکان کار و خیابان نه تنها از بین نمی‌رود، بلکه روز به روز بیشتر گسترش می‌یابد. تا کنون هم کارگزاران رنگارنگ حکومت فاسد جمهوری اسلامی از جمله زاکانی نە تنها مانع آن نشدەاند، بلکه در همدستی با مافیای سرمایه در این بخش از آن بهرەمند نیز شدەاند. بنابر گزارش منابع مستقل، مسئولان شهرداری در همدستی با شرکتهای پیمانکار تحت نظر شهردادی برای جمع آوری زباله از این کودکان بهره‌کشی میکنند. یکی از این کودکان کار زبالەگرد گفت: “شهرداری ماهانه نصف درآمدش را می برد”. قابل ذکر است که بهره کشی از کار کودکان در حکومت اسلامی تنها به کودکان کار خیابان محدود نمی شود. بلکه تعداد بیشتری از کودکان در کارگاه‌های زیرزمینی و پَستوها با دستمزد ناچیزی در صنایع شیشه‌گری، تفکیک زباله، کیف دوزی، پرس‌کاری و غیره به کار کشیده می شوند که هر روزه با خطرات ناامنی محیط کار از جمله سوختگی، قطع انگشتان دست و غیره دست و پنجه نرم می کنند.
علی خامنه‌ای در شرایطی مدام در بوق و کرنای خود از افزایش جمعیت و کودک آوری صحبت به میان می‌آورد و دستگاههای دولتی را برای تأمین بودجه و تدوین طرح های تشویقی فرزند آوری و راهکارهایی در ممنوعیت جلوگیری از بارداری هدایت می کند که نسل کنونی کودکان ایران در چنین وضعیت دردناکی به سر می برند. واضح است که برای خامنه‌ای اهمیتی ندارد که کودکان فرصت کافی برای رشد و شکوفایی استعدادهایشان داشته باشند و از امکان تحصیل و آموزش و یادگیری بهرەمند گردند. آنچه برای او در این رابطه اهمیت دارد افزایش اُمت اسلام برای جنگ و اشغالگری و اجرای سیاستهای توسعه طلبانه و جهاد است. سیاستهایی که کارگران و تودەهای مردم معترض ایران با آن آشنا هستند و برای پایان دادن به این اوضاع فاجعه بار، قدم در مبارزه ای سنگر به سنگر گذاشتەاند.
سخن روز تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn