بند مخفی در زندان ارومیه، اعدام 29 شهروند مناطق کرد نشین در فروردین و کشته شدن16 کولبر
جمعه ۴ خرداد ۱۴۰۳
توافق سه جانبه ایران، عراق و اقلیم کردستان عراق بر سر امنیت مرزها و همچنین سیاست دولت ایران برای محدود کردن کولبری به بازارچهها و گذرگاههای مرزی تعیین شده موجب افزایش خشونت مرگبار علیه کولبران شده است.
با گذشت تنها دو ماه از آغاز سال ۱۴۰۳، سازمانهای حقوق بشری کردستان مرگ دستکم ۱۶ کولبر را ثبت کردهاند. ۱۱ تن از این کولبران با تیراندازی مأموران دولتی به قتل رسیدند، دو تن به دلیل سقوط از ارتفاع جانشان را از دست دادند، سرمازدگی جان دو کولبر را گرفت و یک کولبر دیگر هم حین حمل بار ایست قلبی کرد و جان باخت.
اعدام ۲۹ نفر در یک ماه
از آغاز سال ۱۴۰۳ حداقل ۳۰ شهروند مناطق کرد نشین در زندانهای ایران اعدام شدند.
شبکه حقوق بشر کردستان میگوید حکم اعدام ۲۹ تن از این شهرون در اردیبهشت امسال اجرا شده است.
بیشتر زندانیان اعدام شده در ارتباط با «جرایم مربوط به مواد مخدر» و «قتل عمد» محاکمه و محکوم شده بودند.
بازداشت ۷۲ نفر در یک ماه
تنها در اردیبهشت ۱۴۰۳ دستکم ۷۲ شهروند مناطق کرد نشین در شهرهای مختلف بازداشت شدند.
به گفته این سازمان حقوق بشری بیشتر بازداشتشدگان در رابطه به برگزاری مراسم نوروز در شهرهای مختلف کردستان از سوی نهادهای امنیتی بازداشت شدهاند.»
در همین بازه زمانی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ۱۰ شهروند کردزبان را به بیش از ۳۹ سال حبس محکوم کرده است.
ارومیه
گروهی از زندانیان زندان مرکزی ارومیه با انتشار نامهای سرگشاده خطاب به رئیس سازمان زندانهای جمهوری اسلامی و نهادهای حقوق بشری، از وجود یک «بند مخفی» در این زندان و اقدام به خودکشی شماری از زندانیان در اعتراض به شرایط سخت حاکم خبر دادهاند.
به گزارش شبکه حقوق بشر کردستان، ٣٩ زندانی امضاکننده نامه در ابتدا از وجود یک بند «مخفی» متشکل از «دو اتاق ۳۰ متری» سخن گفتهاند که یکی را «بند امن» و دیگری را «بند خاص» مینامند.
به نوشته این نامه، در شرایطی که ظرفیت هر کدام از این اتاقها تنها ١۰ تن است، در حال حاضر، جمعیت هر کدام از این دو بند دو برابر ظرفیت آنها است.
زندانیان محبوس در این دو بند که به منظور تنبیه به آن منتقل شدهاند، از حق ملاقات محروم هستند و «تنها در بند امن به صورت محدود» امکان تماس با خانوادههایشان را دارند.
در این نامه گفته شده که درخواستهای مکرر این زندانیان برای ملاقات با خانواده از سوی پیمان خانزاده، رئیس زندان، رد شده است و در نتیجه، تعدادی از زندانیان «در اعتراض به شرایط سخت» دست به خودکشی زدهاند.