سه شنبه ۲ بهمن ۱۴۰۳

به دنبال صدور حکم اعدام برای پَخشان عزیزی به اتهام “بغی” و عضویت در گروههای اپوزیسیون از سوی دادگاه ضد انقلاب اسلامی تهران در مرداد ۱۴۰۳ و تائید آن به دنبال فرجام خواهی در دیوان عالی کشور در دیماه، موجی از اعتراض علیه این حکم ضد انسانی و دیگر احکام اعدام به راه افتاده است. تائید حکم اعدام پخشان عزیزی از جانب جمهوری اسلامی با هدف ایجاد فضای ترس و وحشت و برای جلوگیری از اعتراضات عمومی علیه رژیم صادر شده است.

اما با توجه به موقعیت داخلی و منطقەای بسیار ضعیف جمهوری اسلامی و شکستها و فروپاشی نیروهای باصطلاح “محور مقاومتش”، توازن قوا در داخل به نفع مبارزات سراسری کارگران و توده های مردم زحمتکش عوض شده و مردم با رویکرد تعرضی تری علیه جنابات حکومت اسلامی اعتراض می کنند. در چنین شرایطی رژیم جمهوری اسلامی نه تنها قادر نشده با توسل به حربه اعدام، چنین فضایی ایجاد نماید، بلکه صدور احکام جنایتکارانهٌ علی العموم و علیه پَخشان عزیزی به ویژه، با موج بی سابقەای از اعتراضات در داخل و خارج کشور از سوی تشکلهای کارگران، معلمان، بازنشستگان و نهادهای اجتماعی مواجه شده است.

از جمله آنها سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه با انتشار بیانیەای با قاطعیت و شهامت صدور احکام اعدامها علیه فعالان مدنی، اجتماعی و سیاسی را نشان دهنده تداوم سرکوب سیستماتیک حکومت اسلامی دانسته و محکوم کرده و خواهان لغو فوری حکم اعدام ظالمانه پخشان عزیزی و آزادی بی‌قید و شرط او و لغو دیگر احکام اعدام شده است. این سندیکای کارگری در بخشی از بیانیەاش متذکر شده که: “جنبش‌ کارگری در ایران بطور قاطع با مجازات اعدام در هر شکل و بهانه‌ای مخالف‌ است و آنرا ناقض حق حیات انسان می داند و از تمامی کارگران و‌ تشکل های کارگری، سازمان‌های مدافع حقوق انسانی می‌خواهد که در برابر این احکام ناعادلانه و سرکوب سیستماتیک رژیم، موضعی جدی و مؤثر اتخاذ کنند”.

در یک اقدام کم سابقه دیگر بیش از چهار هزار  نفر از هنرمندان، نویسندگان، شاعران، روزنامه‌نگاران، فعالان سیاسی و مدنی، با امضای بیانیه‌ای نسبت به صدور حکم اعدام علیه پخشان عزیزی اعتراض کرده اند. در بخشی از این بیانیه نیز آمده: “هیچ جامعه‌ای با ریختن خون انسان‌ها عادلانه‌تر نخواهد شد و در مسیر عدالت جایی برای کلمه اعدام وجود ندارد. اعدام پخشان عزیزی، زخمی بر وجدان ما خواهد بود که هرگز التیام نخواهد یافت. “بیش از ده تشکل معلمان ضمن اشاره به احکام اعدام مجاهد کورکور، پخشان عزیزی، مهدی حسنی و بهروز احسانی خواستار لغو تمامی احکام اعدام و تلاش‌ برای حذف کامل و همیشگی مجازات اعدام در ایران شده اند. دراقدامی دیگر،  ۶۸ زندانی سیاسی در زندان‌های اوین، قزلحصار کرج، لاکان رشت و تهران نیز در نامه‌ای مشترک در اعتراض به تایید حکم اعدام پخشان عزیزی، بهروز احسانی و مهدی حسنی توسط دیوان عالی کشور، این احکام را “غیرانسانی” توصیف کردند.

مادران و خانواده‌های دادخواه شماری از جان‌باختگان در جریان اعتراض‌های ضدحکومتی نیز به حکم اعدام پخشان اعتراض نموده اند. علاوه بر آن ۷۰ تشکل مدافع حقوق بشر و زنان در خارج نیز با انتشار بیانیه‌ای از جامعه بین‌المللی خواستند تا حکومت ایران را برای لغو حکم اعدام پخشان عزیزی تحت فشار قرار دهند. مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران و کارشناسان سازمان ملل متحد در این زمینه نیز از صدور حکم اعدام پخشان ابراز نگرانی کرده اند. معاون دبیرکل سازمان ملل نیز فاش ساخت که در سال ۲۰۲۴ دست‌کم ۹۰۱ نفر در ایران اعدام شده‌اند که حداقل پنج مورد آن کودک و زیر ۱۸ سال بودەاند و این بالاترین نرخ اعدام در جهان است.

اما ابعاد وسیع و بی سابقه محکوم کردن صدور حکم اعدام پخشان عزیزی از جانب دهها تشکل کارگری و نهادهای اجتماعی در داخل و خارج و هزاران نفر دیگر از اقشار متفاوت جامعه که همچنان ادامه دارد نشانه تغییر توازن قوای اجتماعی به نفع مبارزات توده های مردم و عدم کارایی حربه اعدام جمهوری اسلامی در ایجاد فضای رعب و وحشت در جامعه است؛ نشانه یک تحول اجتماعی و وجود شرایط انقلابی در جامعه است که کارگران و دیگر اقشار جامعه نه تنها مرعوب اقدامات جنایتکارانهٌ جمهوری اسلامی نشده بلکه در مقابل آن خواهند ایستاد. این تلاش ها به کارزار “سه شنبه های نه به اعدام” که به همت و ابتکار زندانیان سیاسی بیش از یک سال است جریان دارد نیرو و توان تازه ای بخشیده است.

در ادامه این “کارزار عظیم “نه به اعدام”، اعتصاب عمومی سراسری و یکپارچه مردم مبارز کردستان در روز چهارشنبه ۳ بهمن علیه حکم اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی و سایر فعالین اجتماعی می تواند جنبش نه به اعدام در سراسر ایران را چند گام به جلو ببرد. اعتصاب پیروزمند روز چهار شنبه ۳ بهمن می تواند به عنوان نقطه عطفی در کارزار علیه اعدام، جنبش مبارزه علیه مجازات اعدام در سراسر ایران را وارد فاز نوینی کند.  باید با این اعتصاب و ادامه کارزار علیه اعدام در اشکال مختلف به رژیم جمهوری اسلامی نشان داد که با تشدید سرکوب و کشتار زندانیان نمی تواند شکست های خود در عرصه بین المللی، منطقه ای و داخلی را جبران کند.

در همین راستا ضروری است که فعالین سوسیالیست و چپ و رادیکال و زنان و مردان آزاده  در کردستان با تکیه به تجارب ارزنده ای که در سازماندهی اعتصابات عمومی در کردستان دارند، دست به دست هم داده و برای برپایی هر چه شکوهمندتر این اعتصاب عمومی از هیچ تلاشی دریغ نکنند.

 سخن روز : تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv