بازنشستگان در کف خیابان
پنجشنبه ۱۳ بهمن ۱۴۰۱
روز دوشنبه ١٠ بهمن ماه جمعیت کثیری از بازنشستگان مس سرچشمه در اعتراض به انتقال صندوق مس بدون رضایت سهامداران به زیرمجموعه وزارت رفاه، در مقابل دفتر شرکت ملی صنایع مس ایران در خیابان ولیعصر تهران تجمع اعتراضی برپا کردند. در همین روز بازنشستگان این مجتمع صنعتی در کرمان نیز در مقابل دفتر اصلی کارخانه تجمع کردند و خواهان حفظ استقلال صندوق بازنشستگی مس از وزارت رفاه شدند. بازنشستگان مس سرچشمه می‌گویند: در تاریخ پنجم اسفند ۱۴۰۰، صندوق مس را بدون رضایت سهامداران به زیرمجموعه وزارت رفاه منتقل کردند؛ این در حالیست که صندوق و تمام دارایی‌های آن متعلق به ما بازنشستگان است و از محل اندوخته‌ی سالیان ما ایجاد شده است. آنها بر این باورند که اگر اوضاع به همین ترتیب پیش برود، صندوق مس به تدریج از میان می‌رود و بازنشستگان را به صندوق تامین اجتماعی منتقل خواهند کرد؛ این مساله باعث می‌شود امتیازات و مزایای مزدی ما کاهش یابد. در روز دوشنبه همچنین بازنشستگان مخابرات در خراسان رضوی، یزد، اصفهان، گیلان، ایلام و کرمانشاه نیز در مقابل ساختمان مرکزی اداره مخابرات این شهرها تجمع های اعتراضی برپا کردند و خواهان رسیدگی به خواسته ها و مطالبات خود شدند. باز نشستگان مخابرات خواهان پرداخت مطالبات بیست ماه به تعویق افتاده از بیمه تکمیلی و برکناری مدیران شرکت مخابرات به خاطر عدم اجرای وعده‌ها و پرداخت مطالبات در گذشته شدند.
تجمع های اعتراضی بازنشستگان مس سرچشمه و بازنشستگان مخابرات بخشی از جنبش سراسری بازنشستگان است که طی دو سال اخیر بارها با شعار “تا حقمون و نگیریم آرام نمی نشینیم”، ” فقط کف خیابون بدست میاد حقمون” به خیابان آمده و برای افزایش حقوق بازنشستگان و علیه عدم همسان سازی کامل حقوق و به غارت بردن صندوق تأمین اجتماعی دست به اعتراض زده اند.
زمانی که احمد توکلی عضو مجمع تشخیص مصلحت و نماینده پیشین مجلس بارها اعلام کرده که ۶۰ درصد جمعیت ایران زیر خط فقر زندگی می کنند و نماینده مجلس اسلامی در دوره رئیسی اعتراف می کند که شش دهک جامعه یعنی بیش از بیست و پنج میلیون نفر توان خرید گوشت را ندارند و اذعان میکند که کارگران، کارمندان و بازنشستگان از جمله این گروه ها هستند؛ زمانی که مرکز پژوهشهای مجلس اعلام می کند که بیش از دو سوم جمعیت کشور باید تحت پوشش طرح معیشت خانوار قرار گیرند؛ زمانی که بر اساس گزارش روزنامه هایی که در ایران منتشر می شوند نرخ تورم خوراکی ها در آبان ماه سال جاری حدود ۷۰ درصد، نان و غلات بیش از ۷۴ درصد و برای گوشت قرمز و ماکیان بیش از ۶۴ درصد ثبت شده است. شیر و پنیر و تخم مرغ رشدی بیش از ۸۱ درصد و روغن‌ها و چربی‌ها نیز حدود ۲۵۰ درصد افزایش قیمت داشته‌اند؛ زمانی که نرخ دلار از مرز ۴۱ هزار تومان عبور کرده است و تورم افسارگسیخته و سقوط قدرت خرید اقشار فرودست جامعه را در پی داشته است؛ زمانی که شورای عالی کار رژیم بی توجه به این فقر و فلاکت اقتصادی تحمیل دستمزدهای سه مرتبه پایین تر از خط فقر را برای سال ۱۴۰۲ تدارک می بیند، در اینصورت چرا باید بازنشستگان منتظر مرگ تدریجی خود شوند. اکنون وقت آن است که بازنشستگان سراسر کشور متحد و یکپارچه و بازو در بازوی هم با شعار “تا حقمون و نگیریم آرام نمی نشینیم”، ” فقط کف خیابون بدست میاد حقمون” به خیابان بیایند و با برافراشتن پرچم مطالبات خود در اعتراض های سراسری جلوه های تازه ای از تداوم و استمرار جنبش انقلابی جاری را به نمایش بگذارند.
آنچه بازنشستگان را در ابعاد سراسری به اعتراض واداشته و به کف خیابان کشانده است، ریشه در شکاف‌های طبقاتی و همین فلاکت اقتصادی دارد که اکثریت مردم ایران را به زندگی کردن در زیر خط فقر سوق داده است. همین حقیقت ساده ضرورت مبارزات متحدانه بازنشستگان را پیش کشیده است. تداوم سیاست‌های نئولیبرالی رژیم جمهوری اسلامی و نظام سرمایه داری حاکم و تعرض به هستیِ اجتماعی، معیشت و منزلت انسان ها، بازنشستگان را نیز مانند معلمان و دیگر بخش های طبقه کارگر به مقاومت و اعتراض کشانده است.
موج اخیر اعتصابات کارگران، تداوم اعتراضات توده ای در سیستان و بلوچستان، حضور گسترده مردم در مراسم گرامیداشت یاد جانباختگان، برپائی تجمع های اعتراضی بازنشستگان در تهران و چندین شهر دیگر، و تداوم اعترضات در چند محله تهران سنندج، بوکان، مشهد، شیراز، اصفهان، زرین شهر، کرمان، اصفهان و یزد با شعارهای «مرگ بر دیکتاتور»، «مرگ بر خامنه ای» نشان از آن دارد که جنبش انقلابی توده های بپاخاسته مردم به رغم سرکوب خونین راه تداوم خود را باز می یابد.
شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له