یکشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۳

با گسترش اعتصابات و اعتراضات کارگری در دو هفتۀ گذشته، روز سه شنبه اول خرداد “شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت”، ضمن حمایت و پشتیبانی از اعتصاب کارگران پروژه‌ای برای خواست افزایش دستمزد، از همۀ کارگران خواست که وسیعا در این اعتصاب و حرکت اعتراضی شرکت کنند. این شورا متذکر شد: “همانطور که قبلا اعلام کرده ایم، افزایش دستمزدها خواست اول ما کارگران پروژه ای نفت برای قراردادهای سال جاری است. با توجه به رشد سرسام آور تورم انتظار حداقل ما افزایش ۴۵ درصدی دستمزدها در تمام سطوح است. بعلاوه ما کارگران به کسر کردن مالیات نجومی از حقوق اردی‌بهشت خود معترضیم. ما اعلام میکنیم که اگر دستمزدها افزایش نیابد اعتراضات مان در اشکال گسترده تری انجام خواهد گرفت”. حذف کامل سقف حقوق، اصلاح کف حقوق، حذف محدودیت حق سنوات بازنشستگی، عودت کسورات مازاد مالیات دو دهۀ گذشته و برکناری مسئولین فاسد و ناکارآمد از دیگر مطالبات ما است.

این درحالی است که روز دوشنبه ۳۱ اردی‌بهشت و بدون توجه به مرگ رئیسی قاتل و همراهانش در روز قبل، شمار زیادی از کارگران پروژەای صنعت نفت و گاز با نرفتن بر سرکار و ترک کمپها و بازگشت به محل زندگی، اعتصاب و اعتراضشان را نسبت به بروزنشدن حقوق خود درسال جاری شروع کردند. کارگران بخشهای مختلف عسلویه در اعتراض به عدم افزایش دستمزدها و عدم قبول حتی افزایش ٣٥ درصدی مصوب “شورای عالی کار” رژیم از سوی پیمانکاران، به اعتصاب پیوستند. در این روز کارگران بخشهای “داربست بند شرکت گسترش صنعت پادانا”، کارگران “برق و ابزار دقیق شرکت ستارۀ تاراز در سایت ١ بوشهر”، کارگران “برق و ابزار دقیق شرکت جهان پارس مس سرچشمه”، کارگران” پتروشیمی دهلران”، کارگران “رنگ و عایق شرکت سازۀ پاد از سایت ١ بوشهر” در اعتراض به وضعیت فلاکتبار معیشتی و با خواست فوری افزایش دستمزدها دست به اعتصاب زدند. روز سه شنبه اول خرداد اعتصاب گسترش یافت و بخشهای بیشتری از کارگران پیمانی نفت در قسمتهای مختلف عسلویه از جملۀ کارگران پترو پالایش کنگان، کارگران شرکت آزمون فلز پتروشیمی بوشهر سایت ١، کارگران برق و ابزار دقیق شرکت نیروآرا اندیش پتروشیمی بوشهر سایت ١، کارگران شرکت تیو انرژی پالایشگاه پیشگامان و کارگران شرکت بهین فراراد پالایشگاه پیشگامان با خواست افزایش دستمزدها و عدم دریافت دستمزد ماههای قبل به اعتصاب پیوستند.

این درحالی است که از دو هفته قبل هر روزه اعتراض و اعتصاباتی در شهرها برپا گردیده است. روز شنبه ٢٢ اردی‌بهشت نیز کارگران ارکان ثالث نفت و گاز، برای چندمین بار با برگزاری تجمع اعتراضی در مقابل نهاد ریاست جمهوری و وزارت نفت، نسبت به بی پاسخ ماندن خواست و مطالبات شان از جمله برای افزایش دستمزد و تصویب طرح ساماندهی دست به اعتراض زدند. قابل ذکر است که هنوز هم حقوق کارگران ارکان ثالث که دو سوم کارگران صنعت نفت و گاز را تشکیل می‌دهند و روزانه ده تا دوازده ساعت کار پر مشقت انجام می دهند، یک سوم حقوق کارگران رسمی است. در حکومت کارگر ستیز جمهوری اسلامی با اجرای سیاست خصوصی سازی و تشدید استثمار نیروی کار، نحوۀ استخدام کارگران بسیار گوناگون و تبعیض آمیز می‌باشد. کارگران ارکان ثالث به آن دسته از کارگرانی گفته می‌شود که نه رسمی هستند (ارکان اول) و نه پیمانی (ارکان دوم)، بلکه کارگرانی هستند که زمان مشخصی برای استخدام رسمی آنان در نظر گرفته نمی شود.

روز ۲۳ اردی‌بهشت جمع بیشتری از کارگران برای تحقق خواست و مطالباتشان دست به اعتراض و اعتصاب زدند. کارگران پتروشیمی مکران در شرکت “آوای جهانبین پارسیان” در اعتراض به عدم پرداخت سه ماه دستمزدشان برای دومین روز متوالی تجمع اعتراضی برپا کردند. در همان روز کارگران بازنشستۀ صنایع فولاد و بازنشستگان تأمین اجتماعی نیز در بسیاری از شهرها از جمله تهران، اهواز، دامغان، شاهرود، قائم شهر، اراک، کرمانشاه و شوش، تجمع یک‌شنبەهای اعتراضی برپا کردند و با سردادن شعارهایی راە هپیمایی کردند. کارگران بازنشستۀ فولاد در اصفهان نیز ضمن دادن شعارهایی در مقابل صندوق بازنشستگی این شهر جمع شده و نسبت به دزدی و غارت پول آن صندوق از جانب مقامات رژیم خشم اعتراضی خود را ابراز نمودند. روز دوشنبه ٢٤ اردی‌بهشت بازنشستگان شرکت مخابرات در اعتراض به عدم تحقق مطالبات شان، در چندین شهر در مقابل شرکت مخابرات با سردادن شعارهای از قبیل، “مسئول بی‌لیاقت شرکتو کرده غارت”، “معیشت و خوار بار بەروز باید گردد”، “بیمۀ تکمیلی اصلاح باید گردد” دست به تجمع اعتراضی و راهپیمایی زدند. در همان روز پرستاران و کارکنان درمانی شهر “فَسا” نیز در برابر فرمانداری تجمع اعتراضی برپا کردند و نسبت به اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری و اضافه کاری اجباری با دستمزد پایین اعتراض نمودند.

روز ۲۹ اردیبهشت هم بیش از ۱۲۰۰ نفر از کارگران شاغل در شرکت پایندان اکسیر صنعت و شرکت “آی پی ام آی” در فاز ۱۴ کنگان دست به اعتصاب زدند. روز ٣٠ اردی‌بهشت نیز کارکنان رسمی در شرکت نفت فلات قاره در خارک در ادامه اعتراضات خود برای پیگیری مطالباتشان، دست به تجمع اعتراضی زدند.

اعتصاب سازمان یافته و سراسری کارگری ابزار پر قدرتی است در دست طبقۀ کارگر که با توسل به آن کارگران نه تنها قادر خواهند بود تمام حق خود را از حلقوم رهبران حکومت اسلامی و سرمایه داران و کارفرمایان زالو صفت بیرون بکشند، بلکه می‌توانند با آن به حاکمیت سرمایه از هر شکل و رنگش پایان دهند. رهبران و سران دزد و فاسد حکومت کارگر ستیز اسلامی تنها در غیاب حضور متشکل کارگران و مردم زحمتکش توانستەاند تا کنون به حاکمیت نکبت بارشان ادامه دهند. اعتصابات هماهنگ و سراسری کارگران در مراکز کلیدی تولید و خدمات با هدف عبور از نظام سرمایه داری و با چشم انداز سوسیالیستی می تواند همه جنبش های پیشرو اجتماعی و اعتراضی را به طور هماهنگ به حرکت در آورد. تنها از این مسیر است که می توان ماشین سرکوب و کشتار حکومت اسلامی سرمایه داران را فلج کرد و افق روشن یک زندگی آزاد و مرفه و انسانی را به روی جامعه گشود.   
سخن روز تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومەله
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv