جمعه ۲۵ خرداد ۱۴۰۳

روز چهارشنبه ٢٣ خرداد، سومین روز تجمع های وسیع فرهنگیان بازنشسته در مقابل ساختمان “سازمان برنامه و بودجۀ” رژیم، در حلقۀ محاصرۀ تعداد زیادی از نیروهای لباس شخصی امنیتی و نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ادامه داشت. در این روز نیز نیروهای سرکوبگر رژیم و اوباشان حکومت اسلامی، تلاش کردند در سخنرانی و سردادن شعارهای اعتراضی  بازنشستگان اخلال ایجاد نمایند. این درحالی بود که روز قبل از آن، راهپیمایی و تجمع اعتراضی هزاران نفر از زنان و مردان بازنشسته که با در دست داشتن بَنر و پلاکارد به سخنرانی و شعار دادن پرداخته بودند، با یورش وحشیانۀ مأموران لباس شخصی امنیتی و گارد ویژۀ پلیس جمهوری اسلامی روبرو گردید. نیروهای مزدور رژیم با وقاحت تمام به ضرب و شتم و دستگیری زنان و مردان مُسن و متفرق کردن انسانهایی پرداختند که سالهای متمادی کار کرده و زحمت کشیده و به کودکان و جامعه خدمات ارائه داده‌اند. بنا به گزارشهای رسیده نیروهای سرکوبگر حکومت اسلامی در حمله به تجمع روز سه‌شنبه بازنشستگان در تهران، حداقل هفت نفر از آنان را نیز دستگیر کردند که با اعتراض تند بازنشستگان مجبور به آزاد کردن آنان شدند. این انسانهای شریف بیش از دوسال است باوجود سن و سال بالا مجبورند هر هفته در گرما و سرمای شدید به خیابانها بیایند؛ با بانگ رسا نسبت به اوضاع بد معیشتی خود اعتراض کنند و خواست و مطالبات خود را طرح نمایند. 

حملۀ نیروهای سرکوبگر رژیم به اعتراضات و تجمعات بازنشستگان با اعتراض تشکلهای صنفی و کارگری مواجه شده است. در این رابطه شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان روز چهارشنبه ۲٣ خرداد، ضمن محکوم کردن حملۀ نیروهای رژیم به تجمع بازنشستگان و تأکید بر حق تجمع و اعتراض، اعلام کرد که “بازنشستگان در محاصرۀ نیروهای سرکوب نسبت به بی توجهی مسئولان حکومتی به تجمع اعتراضی خود ادامه می دهند”. “شورای بازنشستگان” نیز در کانال تلگرامی خود، ضمن حمایت از بازنشستگان و انتشار عکسهایی از حضور زیاد نیروهای یگان ویژه در اطراف تجمع آنان، یورش نیروهای رژیم به این تجمع بزرگ اعتراضی را گوشه‌ای از بی‌حرمتی حکومت اسلامی به بازنشستگان نامید. تشکل “اتحاد بازنشستگان” نیز در کانال تلگرامی خود، در رابطه با حملۀ روز سه شنبه پلیس به تجمع بازنشستگان، نوشت “زمانی که پلیس با خشونت وارد عمل می‌شود، به این معناست که حق خود را مطالبه نکنید و بگذارید مسئولان غارت کنند.” 

اعتراضات خیابانی بازنشستگان فرهنگی و غیر فرهنگی طی هفتۀ گذشته در دیگر شهرها نیز ادامه داشت. روز دوشنبه ۲۱ خرداد بازنشستگان مخابرات در شهرهای مختلف از جمله رشت، خرم آباد، اصفهان، تهران، زنجان ، بندرعباس، بیجار، سنندج، تبریز و چند شهر دیگر تجمعات اعتراضی سراسری برپا کردند. روز سه شنبه در کرمانشاه نیز بازنشستگان مخابرات، تأمین اجتماعی، علوم پزشکی بطور مشترک دست به تجمع اعتراضی زدند. خواست و مطالبات اقتصادی بازنشستگان در شرایط فقر و فلاکتی که حکومت اسلامی سرمایه به آنان تحمیل نموده است، عبارتند از، افزایش حقوق متناسب با نرخ تورم و هزینۀ سبد معیشت یک خانوار معمولی، همسان سازی حقوق خود با کارمندان شاغل و اجرای طرح طبقه بندی و درمان و خدمات پزشکی رایگان است. بازنشستگان بطور مستمر با حضور در خیابان و تجمع در مقابل ادارات دولتی و با سر دادن شعارهایی از از قبیل: “قدرت ما جمع ماست – رتبه بندی حق ماست”، “بیکاری – تورم – بلای جان مردم، “روسری را رها کن – فکری به حال ما کن”، کاگر زندانی آزاد باید گردد – زندانی سیاسی آزاد باید گردد”، “کاندیدای دروغگو – حاصل وعده‌هات کو؟ “با اهل قلم هرکه درافتاد ور افتاد”، مطالبات برحق خود را پیگیری کرده اند. 

تعمیق بحران اقتصادی و درماندگی حکومت اسلامی در کنترل این بحران، وضعیت زندگی بازنشستگان را نیز به شدت وخیم کرده است. رئیس کانون بازنشستگان تأمین اجتماعی در سال ١٤٠٢ اعتراف نمود که حقوق ماهانۀ ٧٠ درصد بازنشستگان با داشتن چند فرزند و خانواده، ٧ تا ٨ میلیون تومان است. این یعنی حقوق سه برابر زیر خط فقر. حقوقی که تنها کفاف هزینۀ زندگی ده روز آنان در ماه می‌کند. در حالی که بنا به آمارهای مراکز مالی نرخ تورم در سال گذشته ٤٧ در صد اعلام شده بود، رژیم حقوق بازنشستگان را تنها ٢٠ درصد افزایش داد. علاوه برآن علیرغم وعده‌های کذب رئیسی به بازنشستگان در رسیدگی به مطالباتشان، بنا به گزارش ایلنا دولت او در شهریور سال گذشته لایحۀ “همسان سازی حقوق بازنشستگان و کارمندان” را نیز که به مجلس داده بود، پس گرفت. زیرا به اعتراف صریح رئیس سازمان برنامه و بوجۀ رژیم، “حل مشکلات بازنشستگان در اولویت دولتی که پر از دردسرهای اقتصادی است، قرار ندارد”.

بنابراین حکومت ورشکستۀ اسلامی طی این مدت ناتوان از برآورده کردن مطالبات بازنشستگان، نسبت به اعتراضات این انسانهای شریف و زحمتکش بی‌تفاوت بوده و در برابر خواسته هایشان شانه بالا انداخته است. اما اینک و با نزدیک شدن مضحکۀ انتخابات پیش از موعد رئیس جمهوری پس از مرگ رئیسی قاتل، نگرانی حکومت اسلامی بیشتر شده است. رژیم برای جلوگیری از تأثیر گذاری تجمعات و اعتراضات خیابانی بر عدم مشارکت بیشتر مردم در آن نمایش انتخاباتی، تلاش دارد مانع برپایی آنها شود تا مهر پررنگ تری بر عدم مشروعیت این حکومت ضد انسانی کوبیده نشود. 

رژیم درماندۀ جمهوری اسلامی که از هر لحاظ در بن‌بست قرار گرفته است، برای تداوم حاکمیتش به شدت نگران است. به همین دلیل در آستانۀ نمایش انتخابات رئیس جمهوری برای جلوگیری از افشای بیشتر رسوایی و فساد و دزدی، دستور العملها و اقدامات سرکوبگرانۀ بی سابقه‌ای صادر کرده است. از جمله انتشار هر محتوایی که از نظر نهادهای امنیتی موجب “تشویش اذهان”، سیاه نمایی و تشویق به تحریم و کاهش مشارکت در انتخابات شود و برگزاری تجمعات اعتراضی و اعتصاب و تحصن را نیز مصداق جرم معرفی کرده و تهدید کرده که برای آنان پروندۀ قضایی تشکیل خواهد داد. اما با وجود این بازنشستگان مصمم هستند در هر شرایطی به اعتراضات خود ادامه دهند و با شعار، ” فکر نکنید امروزه – قرار ما هر روزه” به تهدیدات حکومت اسلامی علیه خود پاسخ داده اند. واقعیت این است که نجات بازنشستگان از زندگی فلاکتباری که رژیم اسلامی سرمایه داری به آنان تحمیل کرده نیز از مسیر سرنگونی انقلابی این رژیم دزد و فاسد و جنایتکار می‌گذرد. 
سخن روز تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومەله
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv