اهداف ارتجاعی جمهوری اسلامی از راهپیمایی اربعین
جمعه ۲ شهریور ۱۴۰۳
بعد از سقوط رژیم دیکتاتوری صدام حسین در عراق اکنون حدود ۲۰ سال است که مناسبت اربعین یا چهلمین روز کشته شدن امام سوم شیعیان در کربلا به عرصه قدرت نمائی رژیم جمهوری اسلامی تبدیل شده است. امسال نیز نهادهای مختلف وابسته به بیت رهبری و بسیج و سپاه پاسداران در هماهنگی با دستگاههای تبلیغاتی حکومت تمام توان خود را برای بسیج هر چه بیشتر مردم جهت شرکت در راهپیمایی اربعین و این نمایش سیاسی بکار گرفتند. مسعود پزشکیان رئیس جمهور ذوب شده در ولایت با شرکت در نشست ستاد اربعین یکی از نخستین فرمان هایش را صادر و اعلام کرد: «همۀ دستگاهها و بخشهای دولتی که در برگزاری آئین پیاده روی اربعین حضور و مشارکت دارند، موظفند تعهداتشان در مورد اربعین را به بهترین وجه ممکن اجرا کنند. فراهم کردن اسباب آسایش و کسب رضایت زائران اربعین در اولویت باشد و هیچ توجیهی در بارۀ نارضایتی مردم پذیرفته نیست»”.
مطابق سندی که اخیرا افشا شد، یک کارگروه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی” دستورالعملی صادر کرده که مطابق آن باید از کلیۀ صندوقهای بازنشستگی تابع این وزارت خانه مبلغ ٢٥٠ میلیارد تومان اخذ گردد و به مصرف اهدافی از جمله مراسم اربعین برسد. تشکیل ستادی به نام ستاد اربعین و اختصاص بودجه ای کلان برای آن و ایجاد استراحت گاهها و غذاخوری های رایگان در مسیر راهپیمایان و پخش آب و نوشیدنی و غذای رایگان میان آنها، آنهم در شرایطی که ابعاد فقر و فلاکت اقتصادی زندگی اقشار فرودست جامعه را به مرز غیر قابل تحملی رسانده است، همه و همه قرار است در خدمت اهداف داخلی و منطقه ای جمهوری اسلامی قرار گیرند.
رژیم جمهوری اسلامی در راستای همین اهداف و بر بستر تشدید بحران سیاسی و جنگی در خاورمیانە طی سال های اخیر تلاش کردە است تا با دامن زدن به تفرقه مذهبی و با تکیە بر شیعە گری در کشورهای مختلف و حمایت و پشتیبانی همە جانبە از آنان، موقعیت سیاسی خود را در منازعات منطقه ای تقویت کند. در تعقیب این استراتژی، لبنان، سوریە، یمن، عراق و افغانستان بە بهانەهای مختلف به جولانگاە سپاە قدس سپاه پاسداران رژیم تبدیل شدەاند. در این میان عراق با توجه به تحولاتی که از سر گذرانده و کثرت شیعیان در آن برای رژیم از اهمیتی استراتژیک برخوردار بوده است.
رژیم جمهوری اسلامی همانطور که در شکل دادن به سازمان سیاسی-نظامی حزب الله لبنان در سال ۱۹۸۰ با هدف مقابله با نفوذ اسرائیل و غرب و برقراری حکومت اسلامی در لبنان نقش تعیین کننده ای ایفا کرد، در عراق نیز با تأسیس و حمایت از گروههای سیاسی و نظامی شیعه عراقی مثل مجلس اعلای اسلامی عراق یا سپاه بدر، تلاش کرد تا امکانات و ملزومات دخالت های بعدی خود را در این کشور فراهم آورد. لشکرکشی آمریکا به عراق و سقوط صدام حسین و دست بالا پیدا کردن شیعیان در حکومت، رژیم اسلامی ایران را در موقعیت بهتری برای تعقیب نقشه های خود قرار داد. رژیم جمهوری اسلامی در ادامه مداخله گری های خود در عراق با سازماندهی میلیشیای نظامی حشد الشعبی حضور نظامی خود را نیز تأمین کرد.
حشد الشعبی با تبدیل شدن به پیاده نظام عملیات هوایی آمریکا در جنگ بازپس گیری موصل از داعش و سپس با ایفای نقش در لشکرکشی به کردستان در اکتبر سال ۲۰۱۷ موقعیت خود را در ساختار قدرت سیاسی در عراق تقویت کرد. حشدالشعبی اکنون موقعیت مشابه سپاه پاسداران در ساختار نیروی های مسلح عراق را پیدا کرده و بخش بزرگی از بودجه ارتش عراق به این نیرو اختصاص داده می شود. رژیم جمهوری اسلامی همچنین تحت هدایت سپاه قدس سپاه پاسداران و به کمک عوامل وابسته به خود سرمایه گذاری های کلانی در نجف، کربلا، سامرا و کاظمین کرده و صدها هتل، مرکز تجاری و دسته جات مذهبی در شهرهای مذهبی عراق براه انداخته اند.
اما به رغم تمام این تلاش ها تحت تأثیر تحولات منطقه و روند رو به گسترش اعتصابات کارگری و اعتراضات توده ای در ایران زنگ های خطر برای جمهوری اسلامی در عراق نیز به صدا درآمده اند. تحولات اخیر در خاورمیانه نشان دادند که سازمان دادن “نیروهای محور مقاومت” در منطقه، مداخله گری های نظامی، وارد شدن به مسابقه تسلیحاتی هیچکدام قدرت بازدارندگی در مقابل تعرض تحقیر امیز دولت اسرائیل و حمایت های امریکا از آن را ندارد. از سوی دیگر حتی در میان مرجعیت مذهبی در حوزه نجف مخالفت با سیاست های منطقه ای جمهوری اسلامی و مداخله گری های سیاسی و نظامی آن در عراق شدت گرفته است. در میان احزاب و نیروهای سیاسی شیعه نیز تأکید بر هویت عراقی و ناسیونالیستی بیشتر از گذشته به گوش می رسد. نفرت و انزجار عمومی از مداخله گری های جمهوری اسلامی در میان توده های رنجدیده مردم عراق بیش از هر زمان دیگر گسترش پیدا کرده است.
در جریان قیام خونین اکتبر ۲۰۱۹ که هنوز هم مانند آتش زیر خاکستر هر از چند گاهی شعله هایش زبانه می کشد مردم معترض و خشمگین در بصره و بغداد و کربلا بارها با سردادن شعار علیه مداخله گری جمهوری اسلامی کنسولگری رژیم و دفاتر احزاب اسلامی را مورد حمله قرار داده و به آتش کشیدند. جمهوری اسلامی در عراق نیز بر دریایی از نفرت و انزجار عمومی با تکیه بر جریانهای ارتجاع شیعه اسلامی و با حربه سرکوب و ترور نفوذ خود را اعمال می کند. این تحولات در عراق و موج نارضایتی از مداخله گری جمهوری اسلامی خود یک مانع بزرگ برای رژیمی است کە بر تفرقه مذهبی و نیروی شیعە جهت تعقیب نقشه های راهبردی خود در منطقە، حساب باز کردە است. از این رو یکی از اهداف جمهوری اسلامی از سازماندهی راهپیمایی اربعین و هزینه هایی که صرف آن کرده ترمیم و لاپوشانی کردن موقعیت شکننده رژیم در عراق است.
یکی دیگر از اهداف رژیم این است که در مقابل مراسم حج که تحت کنترل رژیم سلطنتی عربستان سعودی این رقیب منطقه ای قرار دارد، مراسم اربعین را نمادی از قدرت شیعه و نشانی از نفوذ و قدرت خود در “جهان اسلام” معرفی کند. جمهوری اسلامی در همین راستا و برای پیگیری اهداف منطقه ای خود تلاش می کند که از طریق سپاه قدس و نفوذی که بر حشدالشعبی دارد، ابتکار عمل کنترل مراسم اربعین را دست گرفته و از این موقعیت در جهت اهداف سیاسی و نظامی خود در عراق و در منطقه بهره گیرد و از آن به عنوان پشتوانه ای برای تداوم فعالیت نظامی و سیاسی گروههای شیعه وابسته به خود در سراسر منطقه استفاده نماید.
اما شاید یکی از اهداف جمهوری اسلامی از سازماندهی راهپیمایی اربعین و جاروجنجال بی سابقه حول آن، مقابله با پیامدهای جنبش انقلابی ژینا و شکست های پی در پی در جریان نمایش های انتخاباتی باشد. در جریان جنبش انقلابی ۱۴۰۱ که اکنون در آستانه دومین سالروز آن قرار گرفته ایم، توده های رنجدیده و عاصی از اوضاع حاکم با سردادن شعار های ” زن، زندگی، آزادی”، “مرگ بر دیکتاتور” و “مرگ بر خامنه ای” و با سوزاندن روسری ها از خط قرمز جمهوری اسلامی عبور کردند و در ابعاد توده ای عدم مشروعیت جمهوری اسلامی را به جهانیان اعلام کرده و مبارزه برای سرنگونی حکومت اسلامی را وارد فاز نوینی کردند.
سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv