اقدامات جمهوری اسلامی علیه پیروان مذهب بهائی را می‌توان به عنوان (جنایت علیه بشریت) تلقی کرد.
دوشنبه ۲۸ آبان ۱۴۰۳
بنیاد عبدالرحمن برومند که در زمینهٔ قربانیان خشونت‌های حکومت جمهوری اسلامی فعالیت می‌کند با همکاری جامعهٔ جهانی بهائی در گزارشی ۸۹ صفحه‌ای به بررسی خشونت علیه بهائیان پرداخته و می‌گوید: « اقدامات جمهوری اسلامی علیه پیروان این اقلیت مذهبی را می‌توان به عنوان جنایت علیه بشریت تلقی کرد.»
این بنیاد در گزارش خود با عنوان : «خشونت چندوجهی علیه بهائیان در جمهوری اسلامی ایران» در مصاحبه با تعدادی از شهروندان بهائی، نزدیکان قربانیان و تحقیق در اسناد ثبت‌شده، بررسی جامعی در مورد اشکال مختلف خشونت علیه بزرگ‌ترین اقلیت مذهبی غیرمسلمان ارائه کرده است. این گزارش در پنج فصل تنظیم شده و در فصل اول آن به سابقهٔ خشونت علیه پیروان دیانت بهائی از ابتدای حیات آن و در طی حکومت‌های قاجار و پهلوی پرداخته شده است.
در سه فصل بعدی گزارش به سه شکل از خشونت علیه بهائیان یعنی خشونت مستقیم، سیستماتیک و فرهنگی پرداخته شده و در فصل نهایی با تحلیل پیامدهای قانونی این اقدامات به این سوال پاسخ داده شده که آیا اقدامات حکومت ایران علیه بهائیان را می‌توان تحت عنوان : «نسل‌کشی» یا «جنایت علیه بشریت» در دیوان بین‌المللی کیفری مطرح کرد یا خیر؟