افغانستان، “حذف زنان، حذف انسان”
دوشنبه ۵ دی ۱۴۰۱
شامگاه سه شنبه ۲۹ آذر ماه وزارت تحصیلات عالی طالبان در بخشنامه ای به همه دانشگاههای دولتی وخصوصی افغانستان اعلام کرد که دختران تا اطلاع ثانوی حق ادامه تحصیل در دانشگاهها را نخواهند داشت. ندا محمد ندیم سرپرست وزارت تحصیلات عالی طالبان در این نامه تأکید کرده است که دانشگاهها باید ” فورا ” این حکم را عملی کنند. ممنوعیت ادامه تحصیل دختران افغان در دانشگاههای افغانستان در شرایطی اعلام شده است که کمتر از سه ماه از برگزاری آزمون ورودی دانشگاهها می‌گذرد همزمان اعلام شد که مقامات طالبان دستورالعمل تغییر مواد درسی در کلیه سطوح بر مبنای باورهای خود را صادر کرده اند، از جمله حذف تصاویر و معلومات به اصطلاح غربی از مهمترین رئوس بازبینی کتاب های درسی دانش آموزان است. فراموش نکنیم که از زمان بازگشت طالبان به قدرت بیشتر زنانی که در ادارات دولتی کار میکردند، شغل خود را از دست دادند و دستمزد نا چیزی برای ماندن در خانه دریافت میکنند. دیدیم که در آذر ماه، طالبان زنان را از ورود به پارک ها، نمایشگاهها، سالن ورزشی و حمام های عمومی منع کردند.
دیده‌بان حقوق بشر با انتشار پیامی در توییتر اقدام طالبان برای جلوگیری از تحصیل دختران افغانستانی در دانشگاهها را شرم‌آور خواند و یادآوری کرد، طالبان هر روز آشکار میکنند که به حقوق اساسی مردم افغانستان، به ویژه زنان، احترام نمی‌گذارند. طارق احمد، وزیر امور جنوب آسیا، خاورمیانه و آفریقا در دولت بریتانیا، نیز هشدار داد که محرومیت ادامه تحصیل زنان افغانستانی در دانشگاهها، اقتصاد و امنیت شکننده افغانستان را بیش از پیش تضعیف می‌کند .این مقام بریتانیایی در پیامی در توییتر نوشت هیچ مبنای مذهبی یا اخلاقی برای چنین نقض حقوق آموزشی وجود ندارد. سفارت آلمان در افغانستان نیز بستن دانشگاهها به روی دختران را ” بسیار ناراحت کننده ” خواند. سفارت آلمان در کابل در پیامی تویتری نوشت: “این ضربه ای است برای تمام زنان افغانستان که میخواهند در دانشگاهها تحصیل کنند و چشم انداز شغلی داشته باشند”. وزیران خارجه ۱۲ کشور جهان، استرالیا، کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، هلند، نروژ، اسپانیا، سوئیس، بریتانیا، آمریکا و نماینده عالی اتحادیه اروپا نیز روز پنج شنبه در بیانیه مشترکی تصمیم طالبان درباره تعلیق تحصیل دختران را محکوم کردند. آنها در بیانیه خود گفته‌اند که در ۱۶ ماه گذشته، طالبان دست‌کم ۱۶ فرمان صادر کرده‌اند که آزادی زنان را محدود می‌کند. آنها افزوده‌اند طالبان با این اقدامات، خود را بیش از پیش در افغانستان و جامعه بین‌المللی منزوی میکنند.
آنانی که امروز اشک تمساح برای زنان افغانستان میریزند همانهائی هستند که میلیونها تن از زنان افغانستان را در چنگال طالبان رها کردند. اینها فراموش کرده اند که طالبان همانند همه جریان های مرتجع اسلام سیاسی ماهیتی بشدت ارتجاعی دارند. رژیم جمهوری اسلامی که خود قدرتهای امپریالیستی آن را به روی کار آوردند در کمتر از دوماه بعد از به قدرت رسیدنش اولین حکم ارتجاعیش تصویب حجاب اجباری بود. همه به یاد دارند که داعش چگونه زنان ایزدی را به بند کشید و چگونه جریانات تروریستی اسلامی نظیر “الشباب ” و” بوکو حرام” کشورهای افریقائی را به میدان تاخت و تاز و جنایات خود تبدیل کرده و تاکنون بارها به مدارس دخترانه حمله کرده وآنان را به گروگان گرفته اند. زمانی که نه ماه پیش در افغانستان خبر ممنوعیت دختران از تحصیل از کلاس هفتم به بالا اعلام شد، بازهم داد و فغان این دولتها ومؤسسات بلند شد. همان زمان رئیس حقوق بشر سازمان ملل با صدور بیانیه ای “نگرانی و ناامیدی شدید ” خود را به عدم پایبندی طالبان در قبال آموزش دختران در فغانستان را ابراز کرد. رئیس هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان در نامه ای به وزیر خارجه طالبان اعلام کرد که این تصمیم طالبان اعتماد را از بین میبرد و از وی خواست تا تحصیل دختران و پسران را ضمانت کند. این سخنگویان آنگونه رفتار میکنند که گویا دار و دسته طالبان پدیده نوظهوری هستند و میتوان به قول و قرارهای آنها اعتماد کرد.
زنان افغانستان در روزهای اخیر در اعتراض به منع تحصیل آنان در دانشگاهها با برافراشتن بنرهائی که بر روی آنها نوشته شده بود “حذف زنان، حذف انسان” و یا ” آزادی شعار ماست، باعث افتخار ماست” تنفر عمیق خود را از این جانیان بیان کردند. آنان در روز پنجشنبه اول دیماه در بیرون دانشگاه کابل تجمع کرده وسپس دست به راهپیمائی زدند. نیروهای سرکوبگر طالبان مثل همیشه به صفوف زنان معترض یورش برده و عده ای از آنان را دستگیر کردند. همچنین دانشجویان دانشگاه ننگرهار در شرق افغانستان نیز تظاهرات کردند و دانشجویان پسر در رشته پزشکی نیز در اعتراض به محرومیت همکلاسی‌های دختر خود از جلسه امتحان خارج شدند.
در ۲۹ آذرماه نامه هایی از زنان افغانستانی با عنوان ” نامه ای به خواهران، خواهران بلوچ، خواهران کورد، خواهران ایرنی ” انتشاریافت که در آن آمده بود: ” ما هردو در روزگار پُرادباری به سر می‌بریم که با ستم نطفه‌ی مان شکل می‌گیرد، با رنج به دنیا می‌آییم، با تنگدستی و ستم و تجاوز بزرگ می‌شویم، با جبر به نکاح مردی درمی‌آییم تا کشتزار وی گردیم، با درد، نسلی از دختران نگون‌بخت دیگر را می‌زاییم و سرانجام در گمنامی می‌میریم. ما هردو در دو سرزمینی نفس می‌کشیم که از بیش از چهار دهه بدین سو در آتش بنیادگرایی و تندروی دینی می‌سوزیم و این نیروهای بنیادگرا با پشتیبانی امپریالیسم امریکا، انگلیس، روسیه، چین به زندگی ننگین خویش ادامه می‌دهند. اگر رژیم تاریک اندیش ایران شیرین علم‌هولی‌ها، ندا آغا سلطان‌ها، ژیناها، نیکا شاکرمی‌ها و هزاران دختر دیگر را نابود می‌کند، در کشور من، حاکمان جهادی و طالبی فرخنده‌‌ها، رخشانه‌ها، تبسم‌ها، الهه‌ها و هزاران دختر گمنام دیگر را از بین می‌برند”.
ماهم به زنان افغانستانی پیام میدهیم که مطمئن باشید آن جنبش انقلابی که اکنون بیش از سه ماه است با شجاعت و پایداری بی نظیر زنان و مردان آزادیخواه علیه جمهوری اسلامی جامعه ایران را شخم میزند، در کنار شما زنان ستمدیده افغانستان ایستاده است. بدون تردید سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی گام بسیار مهمی در جهت رهائی زنان در خاورمیانه واز جمله در افغانستان خواهد بود. هم چنان که شما نوشته اید: “دردمان درد مشترک است، چرا که ستمگرانمان ستمگران مشترک‌اند، پس پیکارمان نیز بایست مشترک باشد”.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له