دوشنبه ۱۶ مهر ۱۴۰۳

در آستانه ۱۰ اکتبر روز جهانی مبارزه برای لغو مجازات اعدام، سرعت ماشین سرکوب و اعدام رژیم جمهوری اسلامی دوباره شتاب گرفته است. بنا به گزارش های منتشره سحرگاه روز یکشنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۳، احکام سه زندانی از جمله یک زن قربانی کودک همسری که پیشتر از بابت اتهامات مرتبط با جرائم مواد مخدر و قتل به اعدام محکوم شده بودند، در زندان های بم، اهر و بیرجند به اجرا درآمدند. روز شنبه ۱۴ مهر، یک زندانی در زندان همدان اعدام گردید. در روزهای چهارشنبه و پنج شنبه ۱۱ و ۱۲ مهر ماه، هفت زندانی در زندان های عادل‌آباد شیراز، سپیدار، اهواز، دستگرد، اصفهان و گرگان اعدام شدند.

همچنین در بامداد روز سه شنبه ۱۰ مهر نیز، یک زندانی در زندان گنبدکاووس اعدام شد. تداوم موج اعدام ها در حالی است که بنا به گزارش های نهادهای غیر دولتی مدافع حقوق بشر، فقط در ماه اوت سال میلادی ۲۰۲۴ دست‌کم ۱۰۰ نفر در ایران اعدام شده اند و تعداد اعدام‌ها  در هشت ماه نخست سال جاری میلادی، به حداقل ۴۰۲ نفر رسید. تداوم موج اعدام ها در شرایطی است که هم اکنون شریفه محمدی، پخشان عزیزی، نسیم غلامی سیمیاری و وریشه مرادی و ده ها تن دیگر از زندانیان سیاسی و بازداشت شدگان جنبش انقلابی ژینا و هزاران نفر از زندانیان مرتبط به جرائم مواد مخدر زیر حکم اعدام قرار دارند و داس مرگ بر بالای سر آنان آویزان شده است.

اگرچه دستگاههای تبلیغاتی رژیم اسلامی فریبکارانه صدور و اجرای  احکام مجازات اعدام را به عنوان وسیله ای برای کاستن از میزان ارتکاب جرم و جنایت، ارتقاء امنیت اجتماعی و تأمین عدالت در جامعه توجیه می کنند، اما تردیدی نیست که سران رژیم آشکارا برای مقابله با تداوم جنبش انقلابی جاری و روند رو به رشد جنبش کارگری، جنبش زنان، جنبش دانشجویی، جنبش انقلابی کردستان و دیگر جنبش های اعتراضی در جامعه به ماشین اعدام سرعت بخشیده اند. رژیم جمهوری اسلامی در حالی که در بحران عمیق اقتصادی و سیاسی دست و پا می زند،  در سطح جهانی بیش از پیش منزوی شده، استراتژی “جنگ بازدارنده” آن در برابر تعرض های پی در پی و تحقیر آمیز دولت نژادپرست اسرائیل با بن بست روبرو شده است، دستگاه ایدئولوژیک ورشکستەاش توان مشروعیت بخشی به این همه فقر و فلاکت اقتصادی و اوضاع آشفته را از دست داده و زیر فشار جنبش انقلابی جاری قدر قدرتی اش در انظار عمومی فرو ریخته است، شمشیر را از رو بسته و هر روز اعدام می کند و جنایت می آفریند. این رژیم می خواهد در اوج درماندگی با تشدید فضای امنیتی و اعدام زندانیان قدرت ماشین سرکوبش را به رخ  کارگران و مردمی بکشد که ترس شان فرو ریخته و به میدان نبرد آمدەاند و به چیزی کمتر از سرنگونی رژیم راضی نیستند.

اکنون با تهاجم دولت نژادپرست اسرائیل به لبنان و ضرباتی سنگینی که به حزب الله این بازوی سیاسی و مسلح جمهوری اسلامی وارد آمده، رژیم ترور و اعدام جمهوری اسلامی با مظلوم نمایی، خود را قربانی تروریسم جلوه داده و نگران از فوران خشم و اعتراض توده ها  موج اعدام زندانیان را گسترش داده تا فضای سرکوب و ارعاب در جامعه را تشدید کند. نباید به رژیم اجازه داد تا به بهانه مقابله با تروریسم ماشین کشتار زندانیان را سرعت ببخشد و با امنیتی کردن فضای جامعه مردم را مورد تعرض قرار دهد. ماشین کشتار این رژیم باید متوقف گردد. مجازات اعدام  قتل عمد دولتی است، باید در مقابل موج اعدام ها از حق زندگی انسان قاطعانه دفاع کرد. باید برای لغو فوری مجازات اعدام یکپارچه و متحدانه به میدان آمد و حربه اعدام به بهانه مبارزه علیه  جرم و جنایت و برای ارتقاء امنیت اجتماعی و تأمین عدالت در جامعه را از دست جمهوری اسلامی بیرون کشید. مجازات اعدام نه تنها نقشی در کاستن از میزان جنایت ندارد، بلکه وقتی دولت ها قانونا دست به کشتن انسان ها تحت عنوان مجازات اعدام می زنند در واقع با کاستن از ارزش حفظ جان آدمی راه را برای گسترش قتل و خشونت در جامعه هموار می سازند.

 جمهوری اسلامی قربانیان نظام اجتماعی ظالمانه ای را که خود بر زندگی انسان ها حاکم کرده، اعدام می کند تا مسئولیت خود را در ایجاد بستر و شرایطی که اینگونه جنایت ها مدام در آنها بازتولید می شوند، پرده پوشی کند. توجیهاتی که در این زمینه برای مجازات اعدام وجود دارد دروغ آشکاری بیش نیستند، زیرا اولا انسان ها ذاتا بزهکار، قاتل، قاچاقچی و جنایتکار به دنیا نمی آیند بلکه این شرایط مادی زندگی اجتماعی است که آنان را به سوی بزهکاری و تبهکاری سوق می دهد و دولت ها و طبقات حاکم، مسئولین مستقیم تحمیل این شرایط مادی به طبقه کارگر و اکثریت اکثریت فرودست جامعه هستند. کسانی مستوجب مجازات هستند که زمینه های اجتماعی که منجر به اعمال جرم می شود را به وجود آورده اند.

اگر مبارزه برای لغو مجازات اعدام امری است که همواره و در هر شرایطی بایستی دنبال شود، اهمیت این مبارزه در شرایط کنونی که رژیم آشکارا اهداف سیاسی مشخصی از گسترش موج اعدام ها تعقیب می کند، و در شرایطی که هم اکنون هزاران نفر در زندان های جمهوری اسلامی در انتظار احکام ظالمانه اعدام به سر می برند دو چندان ضروری شده است. به ویژه در حالی که کارزار “سه شنبه های نه به اعدام” وارد سی و هفتمین هفته خود شده است و زندانیان در ۲۲ زندان هر هفته سه شنبه ها در اعتراض به مجازات ضد انسانی اعدام دست به اعتصاب غذا می زنند، لازم است از این مبارزه شجاعانه و پیگیرانه قدردانی کرد و جنبش مبارزه علیه مجازات اعدام را هر چه توده ای تر کرد. مناسبت ۱۰ اکتبر روز جهانی مبارزه علیه مجازات اعدام می تواند فرصتی دیگر برای گسترش آگاهی از ابعاد جنایات رژیم جمهوری اسلامی و مقطعی دیگر در جهت دامن زدن به مبارزه برای لغو مجازات اعدام در ایران و سراسر جهان باشد.

مجازات اعدام لغو باید گردد
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری

کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
۱۶ مهر ۱۴۰۳
 ۷ اکتبر ۲۰۲۴
نشر: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv