پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۴۰۲

۸ مارس روز جهانی زن برابر با ۱۸ اسفند در حالی فرا می رسد که حدود یک سال و نیم از جنبش انقلابی توده ها با پیشتازی زنان که قتل دولتی ژینا امینی به علت عدم رعایت حجاب جرقه آن را زد می گذرد. اگر از همان آغاز به قدرت رسیدن ضد انقلاب اسلامی بیرون آمدن تار موی زنان از زیر روسری تعرضی به بنیادهای ایدئولوژیک حکومت دینی سرمایه داران بحساب می آمد، اینبار زنان آزاده ایران در پیشاپیش توده های بپاخاسته به خیابان آمدند تا با شعارهای “زن، زندگی، آزادی” و “مرگ بر خامنه ای”، با اقدامات نمادینی مانند دور افکندن روسری ها بر کف خیابان و سوزاندن آنها، با زیر پا نهادن قوانین تفکیک جنسیتی در دانشگاهها، پایه های قدرت سیاسی و ایدئولوژیک حکومت اسلامی را در هم کوبیده و بساط آن را درهم پیچند.

این جنبش انقلابی، از آنجا که نیروی اجتماعی طبقه کارگر و مردم معترض به وضع موجود را در ابعاد توده ای به میدان نبرد نیاورده و ملزومات تحول انقلابی در جامعه را فراهم نکرده، قادر نشده است به اهدف روشن خود که سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی و پایان دادن به اشکال گوناگون تبعیض و ستمگری است دست یابد. اما جنبش انقلابی ژینا به رغم ناکامی در جارو کردن بساط جمهوری اسلامی، تحول عظیم و ماندگاری در آگاهی و ذهنیت زنان و مردان کارگر و زحمتکش و فرودست جامعه ایجاد کرده است. این جنبش انقلابی با شعارها، نمادها و مشت های گره کرده زنان در خیابان نشان داد که زنان یکی پای اصلی هر تحول سیاسی و اجتماعی در ایران هستند. این جنبش لیبرالیسم بورژوایی ایران که تحت عنوان مرزبندی با خشونت در تلاش بود مفهوم انقلاب را تخطئه کند عقب راند، ذهنیت انقلابی را تقویت کرد و بار دیگر سوژه انقلاب را بر سر زبان ها انداخت. این جنبش سیاسی و انقلابی درک ضرورت سازمانیابی و شکل دادن به عنصر رهبری را در همه جنبش های رادیکال اجتماعی تقویت کرد. این جنبش بیش از هر زمان دیگری به مبارزه زنان ایران علیه نظام آپارتاید جنسیتی مقبولیت اجتماعی و جهانی بخشید. زنان در پیشاپیش مردان با شور شجاعتی که در تسخیر خیابان ها به نمایش گذاشتند نشان دادند که سرنگونی جمهوری اسلامی و پایان دادن به تبعیض و نابرابری امری ممکن است. ۸ مارس امسال بر متن این پیشروی ها برگزار می شود.

جنبش انقلابی ۱۴۰۱ با پیشتازی زنان چنان مهر خود را بر جامعه ایران کوبیده است که تهاجم و حملات شیمیایی برنامه ریزی شده رژیم هراسیده جمهوری اسلامی به مدارس دخترانه، تعرض سازمانیافته به دانشگاهها و دختران دانشجو، تهاجم به زنان بی حجاب در خیابان ها و مکان های عمومی، موج پی در پی اعدام ها و کشتار زندانیان، نتوانسته است جامعه ایران را به قبل از خیزش ژینا بازگرداند. این جنبش سیاسی و انقلابی، جنبش زنان و دیگر جنبش های اجتماعی و اعتراضی را در موقعیت بهتری قرار داده است. اما جنبش رهایی زن برای تثبیت دستاورد هایش لازم است پایگاه اجتماعی خود را در میان توده میلیونی زنان کارگر و زحمتکش عمق و گسترش داده و سازمانیافته تر به میدان نبرد بیاید. حضور برجسته زنان در جنبش اعتراضی بازنشستگان و معلمان به عنوان بخشی از جنبش کارگری و در جنبش دانشجویی و نقش آنان در سازمان سراسری و رهبری این جنبش ها ظرفیت های جنبش زنان در امر سازمانیابی و رهبری را هم نشان داده است. جنبش رهایی زنان می تواند در محلات فقیر نشین حاشیه شهرها نیز با سازماندهی زنان کارکن و زحمتکش این محلات در انجمن ها و شوراهای زنان بخشی دیگر از نیروی عظیم خود را به میدان آورد. جنبش رهایی زنان لازم است این بخش از نیروی کار را با نیروی سازمانیافته تر طبقه کارگر در کارخانه ها و مراکز صنعتی، با اعتراضات بازنشستگان و معلمان و دیگر جنبش های اعتراضی پیشرو در جامعه همراه کند. برای تضمین پیشروی جنبش رهایی زن، به میدان آوردن توده میلیونی زنان کارگر و زحمتکش ضروری است. چون ستمکشی زنان و همه تبعیض هایی که علیه آنان اعمال می شود ریشه در ساختارها و مناسبات اقتصادی و اجتماعی سرمایه داری حاکم بر جامعه دارد.

بخش های مختلف اپوزیسیون بورژوایی و در میان آنها جریان های نئولیبرال لائیک و جمهوری خواه برای کنترل و به بیراهه بردن جنبش اجتماعی زنان ریاکارانه از برابری حقوقی زنان با مردان سخن می گویند. اینها برابری صوری را با نابرابری اقتصادی و اجتماعی را ترکیب می کنند. اینها می خواهند برابری حقوقی زنان را با برنامه های سرمایه دارانه و نئولیبرالیسم اقتصادی آمیخته کنند. در حالی که بدون به زیر کشیدن مناسبات سرمایه داری، بدون الغای مالکیت خصوصی و بدون برابری اقتصادی هیچ گاه حتی برابری حقوقی زنان با مردان در عرصه های مختلف حیات اجتماعی تأمین نمی گردد. در واقع جنبش رهایی زنان تا زمانی که نتواند در اتحاد استراتژیک با جنبش کارگری و دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی رژیم جمهوری اسلامی را سرنگون کند و تا زمانی که نیروی اجتماعی عظیم تولید کنندگان بنیادهای نظام سرمایه داری را دگرگون نکند و در مسیر سازماندهی اقتصاد سوسیالیستی و اداره و مدیریت شورایی جامعه قرار نگیرد، ستمکشی زنان از رخسار جامعه محو نمی شود و جامعه آزاد نمی گردد.

حزب کمونیست ایران ضمن تقدیر از تلاش هایی که برای برگزاری هر چه با شکوه تر ۸ مارس روز جهانی زن، روز همبستگی بین المللی جنبش زنان در مبارزه علیه ظلم و ستم و تبعیض جنسیتی در جریان است، ۸ مارس را به همه زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب تبریک می گوید. حزب کمونیست ایران همه زنان و مردان آزادیخواه را فرا می خواند که بر متن توازن قوایی که به سود جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی تغییر یافته است ۸ مارس روز جهانی زن را هر چه با شکوه تر برگزار کنند.

گرامی باد ۸ مارس روز جهانی زن
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری

کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران

اسفند ۱۴۰۲

مارس ۲۰۲۴