اعدام صالح میرهاشمی، مجید کاظمی و سعید یعقوبی اوج قساوت و درماندگی رژیم اسلامی
شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲
رژیم جمهوری اسلامی در جنایتی دیگر در بامداد روز جمعه ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ متهمان پرونده موسوم به “خانه اصفهان” صالح میرهاشمی، مجید کاظمی و سعید یعقوبی را به دار آویخت. قوه قضائیه رژیم این سه نفر از دستگیر شدگان اعتراضات اصفهان را به اتهام محاربه از طریق کشیدن سلاح در معابر عمومی، تشکیل و اداره دسته و گروه مجرمانه به قصد برهم زدن امنیت کشور و اجتماع و تبانی به جرائم ضد امنیت داخلی به مجازات اعدام محکوم کرده بود. اعدام این سه زندانی سیاسی در حالی است که فیلم اعترافات آنها در زیر شکنجه های جسمی و روانی به منظور زهر چشم گرفتن از مردم قبلا از رسانه های حکومتی پخش شده بود. جمهوری اسلامی در تمام طول حیات خود از اعترافات تلویزیونی در زیر شکنجه به عنوان حربه ای برای مرعوب کردن جامعه و توجیه این احکام ضد انسانی استفاده کرده است. هر یک از متهمان به مدت ۴۵ روز در سلول انفرادی تحت آزار و شکنجه بوده اند. مجید کاظمی در یک فایل صوتی که در شبکه های اجتماعی انعکاس گسترده ای پیدا کرد گفته بود که اعترافات اجباری آنها تحت شکنجه و تهدید گرفته شده و مدام زیر شکنجه بوده است. او در این فایل صوتی گفته است که بازجوها او را تهدید کرده اند که برادرانش را به دار خواهند کشید و پدر و مادرش را مورد آزار قرار خواهند داد. بنا به گزارش مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران اسنادی از پرونده “خانه اصفهان” بدست آورده که از ابهام و ناروشنی بسیار در اثبات جرم، نقض حقوق متهمان در فرایند رسیدگی به صدور حکم اعدام علیه آنها حکایت دارد. بر اساس این گزارش بیشترین مستنداتی که در این پرونده به آنها استناد شده اعتراف های اجباری این سه متهم بوده که به گواه اظهارات متهمان تحت شکنجه های جسمی و روحی از آنها گرفته شده است. رژیم هار اسلامی فقط در روز ۲۸ اردیبهشت ۱۳ نفر و در یک ماه گذشته حدود ۱۰۰ نفر را در شهرهای مختلف ایران به دار آویخته است.
اعدام صالح میرهاشمی، مجید کاظمی و سعید یعقوبی یک اقدام جنایتکارانه است که توده های مردم مبارز و حق طلب سراسر ایران را نشانه گرفته است تا از این رهگذر آنها را مرعوب کند و به سکوت و تمکین وادارد. رژیم با پرونده سازی که با اعمال بی رحمانه ترین و شدیدترین شکنجهها بنا نهاده شدهاند، میخواهد از تداوم جنبش انقلابی جاری و از روند رو به گسترش اعتصابات کارگران و اعتراضات معلمان و بازنشستگان و اقشار فرودست جامعه جلوگیری کند. رژیم اسلامی که در خیابان و در انظار عمومی در مقابله با زنان بی حجاب شکست خورده است و با حملات پی درپی شیمیایی به مدارس دخترانه نتوانسته آنها را مرعوب کند، با به دار آویختن زندانیان بی دفاع می خواهد این شکست ها را جبران کند.
رژیم جمهوری اسلامی گاه از سر انتقام جویی و گاه برای اینکه قدرتش را به رخ مردم بکشد، عده ای از فرزندان مردم را به مرگ محکوم میکند و به قتل میرساند تا چند صباحی دیگر به حیات ننگین خود ادامه دهد. اعدام زندانیان سیاسی و حتی احکام جزایی قربانیان نظم وارونه سرمایه داری در ایران، قبل از اینکه نشانه قدرت رژیم باشد، اقدامی پیشگیرانه و از سر استیصال است. این قتل های دولتی اقدامی مستأصلانه بر متن روند فروپاشی اقتصادی، بن بست ایدئولوژیک، تداوم خشم و اعتراض عمومی و شکست سیاستهای راهبردی آن جهت تبدیل شدن به یک قدرت برتر منطقه ای، برای جلوگیری از روند ریزش و فروپاشی نیروهای سرکوب است.
این رژیم از تجربه رژیمهای دیکتاتوری این درس را آموخته است که با اینگونه جنایات نخواهد توانست خشم و اعتراض مردم به جان آمده ای را که علاوه بر تحمیل بی حقوقی های سیاسی و اجتماعی، نان شب شان را هم گروگان گرفته است، فرو نشاند. با این حال سرکوب و جنایت تنها گزینه رژیم برای ادامه حیات است. رژیم جمهوری اسلامی با اینکه می داند که بر چه دریایی از خشم و نفرت و انزجار عمومی، حکومت می کند، اما کماکان با ادامه جنایاتش بر میزان خشم و نفرت این مردم نسبت به خود میافزاید.
جمهوری اسلامی باید بداند که با این موج اعدام ها خشم و انزجار عمیق مردم مبارز سراسر ایران را بر انگیخته تر خواهد کرد. مردم مبارز ایران اجازه نخواهند داد که رژیم جمهوری اسلامی فرزندان و جگر گوشگان شان را به زندان ببرد، آنها را شکنجه کند و پیکر بیجان شان را تحویل بدهد. جمهوری اسلامی باید بداند اگر خیال می کند که با اعدام صالح میرهاشمی، مجید کاظمی و سعید یعقوبی راه را برای جنایات بیشتری هموار میکند، مردم ایران همان درسی را به رژیم خواهند داد که تاکنون در دل خیزش های انقلابی دی ماه ۹۶، آبان ۹۸ و خیزش انقلابی جاری و در واکنش به این نوع جنایات به رژیم داده اند.
تردیدی نیست که کارگران و مردم مبارز و آزادیخواه ایران در این روزها این قتل های دولتی را محکوم می کنند و با ابراز همدردی با خانواده و بستگان زندانیان و قربانیان این موج کشتار و با ابراز نفرت و انزجار از این جنایت، عزم خود را در مبارزه برای به زیر کشیدن این رژیم سرمایه داری هار مذهبی راسخ تر خواهند کرد.
سخن روز تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له