سه شنبه ۲ مرداد ۱۴۰۳

اعتصاب شکوهمند کارگران پیمانی نفت و گاز که روز چهارشنبه ٣٠ خرداد آغاز گردید، تا امروز یک‌شنبه ٣١ تیرماه  همچنان ادامه دارد و هر روزه دامنۀ آن گسترده‌تر می شود. اعتصاب دهها هزار کارگر این صنعت کلیدی در ١٢٣ شرکت نفت و گاز ازجمله در شهرهای عسلویه، بوشهر، ماهشهر، کنگان، سیرجان، ایلام، دشت‌عباس، یزد، کرمانشا، تهران، و جاهای دیگر ادامه دارد. کارگران مصمم هستند تا دستیابی به همۀ مطالبات خود به اعتصاب ادامه دهند. سه خواست و مطالبۀ اصلی کارگران همچنان عبارتند از حذف پیمانکاران مُفت خور واسطه و کوتاه کردن دست آنان از دخالت و دستبرد زدن به حاصل رنج کارگران، اجرای طرح “١٤ روز کار – ١٤ روز استراحت” و افزایش حقوقها بر مبنای نرخ تورم و هزینۀ سبد معیشت یک خانواده چهار نفره می باشد. بر این اساس کارگران با توجه به رشد سرسام آور تورم خواهان افزایش حداقل دستمزدها به میزان ٤٥ درصد برای تمام سطوح هستند. بخشی دیگر از خواستهای کارگران پروژه‌ای نفت و گاز مربوط به بهبود شرایط زیستی و کاری از جمله وضع خوابگاهها، کیفیت غذا، اماکن بهداشت عمومی خوابگاه (دستشویی و حمام)، تجهیزات خنک کننده در محیطهای کارو زیست و ملزومات ایمنی محیط کار می باشند. نبود چنین امکاناتی موجب نا امن شدن و ناسالم بودن محیط کار بوده است و متأسفانه هر روزه تعدادی از کارگران از آن صدمه می بینند و یا در معرض انواع بیماریها قرار می گیرند.  

کارگران پیمانی نفت و گاز علیرغم کار شاق و طاقت فرسا هیچ گونه امنیت شغلی هم ندارند. به صورت پیمانی و موقت استخدام می‌شوند و هرگاه کارفرما بخواهد آنان را اخراج می کند. البته این اولین بار نیست که آنان برای خواست و مطالبات خود دست به اعتراض و اعتصاب می‌زنند. آنان در سال ٩٩ یک کمپین اعتصاب با شرکت بیش از ٤٥ هزار کارگر با خواست افزایش و عدم تعویق دستمزدها به راه انداختنند. سال ١٤٠٠ و اردیبهشت سال ١٤٠٢ نیز کارگران صنایع نفت و گاز و پتروشیمی برای رسیدن به خواست و مطالبات خود دست به اعتصاب و اعتراض زدند. اما اعتراض آنان گوش شنوایی در درون رژیم اسلامی پیدا نکرده و به نتیجه نرسیده‌اند. آنان روز اول خرداد امسال نیز در یک تجمع اعتراضی اعلام کردند که: “چند دهه است که حق و حقوق ما کارگران نفت زیر چنگالهای مافیای پیمانکاران له شده است. در این صنعت مهم اصل بر زورگویی و دزدی هرچه بیشتر از معاش ما است. بخشی از جنگ ما نیز با فضای پادگانی حکومت در شرکتها است. چنانچه تا آخر خرداد پاسخ مناسب نگیریم و دستمزدها افزایش نیابند، اعتراضات مان را در اشکال گسترده‌تری انجام خواهیم داد”. کارگران ٣٠ خرداد هشدار خود را عملی ساختند و با “کمپین ۱۴-۱۴” اعتصاب را در ابعاد وسیع و گسترده‌تری بپا کردند که تا کنون ادامه دارد. 

ادامه دار بودن اعتصاب کارگران پیمانی نفت و گاز به مدت ٣٢ روز و در شرایطی که کارگران از هیچ امکان مالی دیگری برخوردار نیستند و آهی در بساط ندارند، لکۀ ننگ دیگری بر پیشانی حکومت کارگر ستیز جمهوری اسلامی است. این کارگران برای دفاع از حق خود در مقابل کارفرمایان زالو صفت و دم و دستگاههای متعدد سرکوب جمهوری اسلامی مجبور به ادامۀ اعتصاب تا تحقق خواسته‌هایشان هستند. با وجود این کارگران با اراده‌ای قوی و با اتکا به نیرو عظیم طبقاتی خود می خواهند حق خود را از حلقوم دولت و کارفرمایان رانت خوار و انگلی وابسته به رژیم در آورند. از سوی دیگر در این فاصله حکومت اسلامی به جای برآورد مطالبات کارگران، با ارسال پیامک های تهدید آمیز به آنان و به راه اندختن جو سرکوب و ارعاب در صدد ساکت گرداندن و به سرکار برگرداندن کارگران است بدون آنکه خواست و مطالبات آنان را برآورد کرده باشد. اما تهدید کارگران به اخراج، ارسال پیامهای تهدید آمیز با هدف پرونده سازی برای کارگران و ایجاد فضای ارعاب و امنیتی و حتی ربودن فعالین کارگری، تا کنون برای رژِیم و کارفرمایان کارایی نداشته و نتوانسته‌اند اتحاد و همبستگی کارگران را درهم شکنند. 

اعتصاب کارگران پیمانی نفت و گاز درحالی ادامه دارد، که کارگران رسمی در شرکت نفت فلات قاره در منطقۀ عملیاتی “لاوان” نیز روز جمعه ٢٩ تیرماه برای چندمین بار در اعتراض به عدم تحقق مطالباتشان دست به تجمع اعتراضی زدند. بخشی از خواست و مطالبۀ آنان عبارت است از: “اصلاح کف حقوق، ناعادلانه بودن سقف حقوق، اخراج مدیران نالایق، عدم دست درازی به صندوق بازنشستگی نفت از سوی دولت است. اعتصاب و اعتراضات کارگران در شرایطی صورت می‌گیرد که حکومت اسلامی سرمایه فریبکارانه می‌خواهد بحرانهای سیاسی و اقتصادی حکومت و عدم پاسخگویی به خواست و مطالبات کارگران را با جار و جنجال مضحکۀ انتخابات و رقابت و جنگ قدرت میان جناحهای دزد و فاسد رژیم اسلامی و آوردن مهرۀ بی خاصیتی همچون پزشکیان به عنوان رئیس جمهور بپوشاند.اما جنبش کارگری ایران به عنوان یک جنبش پر تحرک اجتماعی با نسل جدیدی از رهبران مجرب و آگاه به مصالح و منافع طبقاتی و با بهره گیری از قدرت همبستگی و تشکل کارگران، ترفندهای ضد کارگری رژیم جمهوری اسلامی را با شکست مواجه خواهد ساخت و با گسترش و تشدید اعتصاب و اعتراضات کارگری به ویژه در صنایع کلیدی، اجرای خواست و مطالبات خود را به حکومت و کارفرمایان رانت خوارش تحمیل خواهد کرد. رهبران و فعالان سوسیالیست جنبش کارگری بر متن اعتراضات دیگر بخشهای کارگری از جمله معلمان و بازنشستگان، دانشجویان، زنان مبارز و پرستاران زحمت کش، با گسترش اعتصاب سراسری کارگران می‌توانند دستگاه سرکوب این رژیم دزد و فاسد را فلج ساخته و روند سرنگونی انقلابی آنرا به سرانجام برسانند و حکومت اسلامی را به ذباله دان تاریخ بسپارند و بر ویرانه‌های آن حاکمیت خود را بنا سازند.     
سخن روز تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv