پنجشنبه ۱۰ شهریور ۱۴۰۱

روز چهارشنبه ۹ شهریورماه، بهنام موسیوند، فعال مدنی از زندان اوین به یکی از سلول های انفرادی زندان رجایی شهر کرج منتقل شد. وی در اعتراض به این اقدام، دست به اعتصاب غذا زده است.

پیشتر یک منبع نزدیک به خانواده، به هرانا گفته بود: بهنام از بیماری های مختلفی رنج میبرد و برای چندمین بار از اعزامش به مراکز درمانی امتناع کرده بودند؛ صبح روز چهارشنبه مسئولان زندان با ارائه یک نامه قضایی مبنی بر اعزام او به یکی از مراکز درمانی، بهنام را متقاعد به خروج از بند کرده و سپس همراه با ضرب و شتم به وسیله یک دستگاه خودرو ون، وی را به مکان نامعلومی منتقل میکنند.

بهنام موسیوند از ناراحتی های گوارشی و هموروئید رنج میبرد، بهنام علیرغم تعیین وقت قبلی از دکتر متخصص گوارش، به علت بهانه تراشی مسئولان جهت انتقال وی با دستبند و پابند و لباس زندان از اعزام بیمارستان محروم ماند. همچنین مسئولین بهداری داروهای که برای مشکلات پروستات و مجاری ادراری وی الزامی است را با تاخیر و محدودیت به او میدهند که این اقدام مسئولان باعث شده که او دچار تکرر ادرار شدید شود. آقای موسیوند از رسیدگی دارویی و پزشکی محروم مانده است.»

بهنام موسیوند در تاریخ ۳۰ فروردین‌ماه ۱۴۰۱، در اعتراض به شرایط زندان دست به اعتصاب غذا زده و مدتی بعد به دلیل مخالفت با زدن دستبند به هنگام اعزام به بیمارستان، توسط ماموران زندان رجایی شهر مورد ضرب و شتم قرار گرفت. آقای موسیوند در تاریخ دوشنبه ۵ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱، از زندان رجایی شهر کرج به قرنطینه زندان اوین منتقل شد اما یک روز بعد در هشتمین روز اعتصاب غذا و در پی حال عمومی نامناسب از قرنطینه این زندان به بیمارستان طالقانی منتقل شد. وی نهایتا پس از ۱۶ روز به اعتصاب غذای خود در بیمارستان پایان داده و در تاریخ ۲۰ اردیبهشت‌ ۱۴۰۱، با وضعیت نامناسب پزشکی از بیمارستان طالقانی به زندان اوین بازگردانده شد.

بهنام موسیوند شهریورماه ۹۸ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه از بابت اتهام اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور به ۵ سال حبس تعزیری و از بابت اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به یک سال حبس تعزیری محکوم شد. مجازات اشد یعنی ۵ سال حبس تعزیری برای وی قابل اجرا است.

بهنام موسیوند، متولد ۱۳۶۶ پیش از این نیز سابقه بازداشت و محکومیت داشته است.