اعتصاب سراسری کارگران، ضامن پیشروی خیزش فرودستان
سه شنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۱
روزهای گذشته در تعدادی از شهرهای ایران یکبار دیگر توده های بهجان آمده با فریاد مرگ بر رئیسی، مرگ بر خامنه ای، توپ، تانگ، فشفشه، آخوند باید گم بشه، به خیابان آمدند. اینان تنها بخش کوچکی از موج خروشان تهیدستان جامعه هستند که دیگر تحملشان تمام شده است. اگر چه باورش برای کسانی مشکل بود، اما این موج خروشان قابل پیش بینی بود. دولت رئیسی با افزایش پنج برابری نرخ آرد یک هجوم جدید به زندگی ومعیشت میلیونها تن از مردم را به اجرا گذاشته است. در هفته دوم اردیبهشت، فروش آرد شرکت بازرگانی دولتی به تولید کنندگان نانهای حجیم و نیمه حجیم بدون اطلاع قبلی قطع گردید. همین امر کافی بود تا قیمت آرد مصرفی که پیش از آن کیلوئی هزار وهفتصد وپنجاه تومان بود به کیلوئی شانزده هزار تومان برسد. هنوز مردم از شوک این گرانی بیرون نیآمده بودند که روز پنجشنبه بیست ودو اردیبهشت ستاد تنظیم بازار کشور چهار کالای اساسی دیگر شامل مرغ، تخم مرغ، روغن و لبنیات و زیر مجموعه های آن ها را بنابه تصمیم دولت مبنی بر حذف ارز ترجیحی، گران کرد. بلا فاصله موجی از روی آوری مردم به فروشگاهها در چند شهر آغاز و تصاویر و ویدئوهای آن در شبکه های اجتماعی منتشر شد.
در این میان هم سران رژیم وهم اصلاح طلبان رانده شده از حلقه قدرت که همچنان حفظ رژیم اسلامی را وظیفه تخطی ناپذیر خود میدانند وارد معرکه شدند. احمد زیدآبدی یکی از این رانده شدگان نوشت: «آقای رئیسی متوجه اوضاع هستی؟ جامعه ایرانی تاب افزایش قیمت ها را از دست داده است». پاسدار سنائی راد که از چهره های مورد اعتماد خامنه ای است در سر مقاله روزنامه جوان وابسته به سپاه پاسداران نوشت: «سرانه مصرف ماهانه افراد باید حدود هفت تا هفت نیم کیلو آرد باید باشد. در حالیکه به هر فرد ایرانی حدود چهارده کیلیو آرد دولتی اختصاص میابد». این اداعای سردار سپاه اوج وقاحت است، و در حالی است که نان هم به مرور زمان به یک کالای لوکس در جامعه تبدیل شده است. بسیج دانشجوئی ارگان دانشجوئی رژیم ” از عقوبت کار هشدار داده” و البته اطمینان میدهد که” در کنار دولت ” قرار خواهد گرفت. سردبیر روزنامه جمهوری اسلامی هم فرصت را غنیمت شمرده و ضمن افشا دولت رئیسی که گویا گران شدن آرد وکمبود ماکارونی ونایاب شدن روغن را به گردن قاچاقچیان میاندازد میگوید: «حالا که روشن شده شما نمیتوانید از عهده حل مشکلات برآئید، شجاعانه کنار بروید و کار را به افراد کاردان بسپارید تا مردم وکشور را از این گرداب خطرناک نجات بدهند».
با و جود وعده هایی که دولت رئیسی مبنی بر کنترل قیمت ها و کاهش تورم داده بود اما از ابتدای سال ۱۴۰۱شاهد سیر صعودی قیمت بسیاری کالاها و خدمات مورد نیاز میلیونها تن از مردم بودیم. قیمت بلیط مترو که مورد استفاده بخش وسیعی از مردم کم درآمد و فاقد خودرو می باشد ۲۵ در صد گران تر شد، به تبع آن کرایه تاکسی نیز بین ۲۵ تا ۳۵٪ بالا رفت، قیمت اجاره مسکن نیز بین ۳۰ تا ۷۰٪ در بازه زمانی فروردین ۱۴۰۰ تا فروردین ۱۴۰۱ گرانتر شده است، همچنین قیمت خودروهای مونتاژ داخلی طی هفتههای اول سال افزایشی بین ۶۰ تا ۱۲۰٪ داشته است، هزینه خدمات اینترنتی موبایل نیز بین شصت تا صد در صد گرانتر شده است. بهای کالاهای دیکر مانند فولاد و سیمان نیز رشد وافزایش داسته است. پدیده گرانی امابه این کالاها محدود نمیشود. در ادامه این موج گرانی اینبار افزایش قیمت کالاهای اساسی مورد نیاز روزمره مردم در دستور کار دولت قرار گرفت. مرغ کیلوئی شصت هزار تومان، تخم مرغ هر شانه سیعددی هفتاد وشش هزار تومان، بطری هشتصد گرمی روغن مایع خوراکی شصت هزار تومان، روغن جامد پنج کیلیوئی سیصد و هشتاد هزار تومان، شیرهشت صدگرمی پانزده هزار تومان، بسته چهارصد گرمی پنیر سی وهشت هزار تومان و قیمت بسیاری از کالاهای اساسی دیگر صد درصد افزایش یافته است. گفتگو بر سر این افزایش قیمتها از منظر مقامات حکومتی جزء مسایل امنیتی بود. تحت این شرایط، درشبکه های مجازی انتشار گسترده جملاتی نظیر “نان شب مردم کالای امنیتی، گرانی نان وکوچک شدن سفره ها، نان شب وعده نمشناسد، گرسنگان گرسنه تر میشوند، شبح گرانی نان بر فراز سفره های خالی” خبر از فضای اعتراضی در جامعه می داد. شهرها در تب و تاب اعتراض علیه این موج گرانی بودند واین را همه میدانستد. بسیج دانشجوئی هشدار از بروز ناآرامی میداد و خبرگذاری رویتر نوشت “ایران روی انبار باروت”. مردم به عینه میدیدند که دولت با حذف ارز ترجیحی و انحصاری کردن واردات توسط مافیاهای وابسته به خود از سوئی و خروج کالاهای اساسی در مقیاس باورنکردنی، نان مردم را به گرو گرفته است. دولت رئیسی تلاش کرد، در عین گران کردن اجناس با ایجاد جو رعب و وحشت، اوضاع را کنترل کند. در روز های قبل از اول ماه مه به بگیر و ببند، احضار فعالین جنبش های اجتماعی و اخطارها روی آورد و در روز اول ماه مه در تهران حکومت نیمه نظامی اعلام کرد. در روزهای بعد موج دستگیریهایش را ادامه داد. اما با این وجود آن انبار باروتی که “رویترز” اعلام کرده بود از پانزدهم اردیبهشت اینجا وآنجا آتش گرفت و در فاصله بسیار اندکی اعتراضات خیابانی وحمله به مراکز بسیج و آتش زدن این مراکز آغاز گشت. در برخی از شهرها مردم به فروشگاهها هجوم برده وآنان را غارت کردند. همه اینها نشان میداد که جامعه آماده یک اعتراض سراسری میباشد. در بیست ودوم اردیبهشت یکبار دیگر معلمان با مطالبه آزادی دستگیرشدگان اول ماه به خیابان آمدند. زنان درصف اول اعتراضات قرار داشتند. یکی از آن زنان شجاع با وجود اینکه فرهنگی نبود، اما بنا به گفته خودش به یاری هم طبقه ای هایش آمده بود، با بانگ رسا سخنرانی کرد و گفت: «مادران و پدران، اونهائی که به من میگین نرو کنار معلمان، میگین بچه هاتو میبرن، میگن یک لقمه نون داری، این یک لقمه نون فردا میشه نصف لقمه، پس فردا هم میش صفر لقمه، و ما همچنان میدویم. من اگر بیام اینجا میخوان چکارم کنن؟ بگیرن زندانم کنن؟ اگر ببرنم، تو زندان سرپناه دارم، نون دارم، آب دارم، هزینه ای هم نمیخوام پرداخت کنم براش، عزت وحرمتم هم بیشتر از بیرون زندانه. من اولیاء ندارم که برم باهاشون فریاد بزنم، بنابراین معلم داد بزنه منم میام، کامیوندار داد بزنه منم میام، دامدار داد بزنه منم میام، میکروفونو از ما بگیرن و یا میکروفون خراب بشه، صدامو بلند میکنیم، من خفه نمیشم، کنار شماها از شماها یاد گرفتم. با اینکه من معلم نیستم، اما ما کنار شماها ، کنار شماها که اینجا هستید نه آنهائی که پنهان شدن به بهانه های مختلف، میگن بقیه برن ما بچه هامون را مراقبت میکنیم. بچه های شما مراقبت نمیشه وقتی ارزشمند نباشه، همین الان هم هیچ شغلی برای بچه های ما وجود نداره، اما آنقدر ما رو تحقیر کردن که میگیم نرین حقوقمون را فریاد بزنیم».
اکنون که در ادامه خیزش های سراسری دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸ و در ادامه اعتراضات و اعتصابات بخش های مختلف جنبش کارگری یکبار دیگر شورش تهیدستان و فرودستان آغاز شده است، پیشروی آن درگرو به میدان آمدن اعتصابات واعتراضات سراسری کارگران است. اعتصابات سراسری و توده ای کارگران در مؤسسات و مراکز مختلف تولید ی است که می تواند ماشین سرکوب حکومت اسلامی سرمایه داران را زمینگیر کند و پیشروی خیزش تهیدستان را تضمین نماید.
سخن روز شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له