جمعه ۳ اسفند ۱۴۰۳

مسعود پزشکیان که به عنوان رئیس جمهور بی اختیار رژیم اسلامی، با دست خالی به سفرهای شهرستانی می رود، غیر از وعده وعید دروغین در زمینه رفع مشکلات مردم کاری از عهده اش برنمی آید. او روز پنجشنبه دوم اسفند ماه در سفر به شهرهای اطراف تهران طی سخنانی در توجیه عدم توانایی حکومت اسلامی در پاسخگویی به مطالبات و نیازهای اقتصادی و زیستی شهروندان، بار دیگر تلویحأ به ورشکستگی و ناتوانی رژیم جمهوری اسلامی اعتراف نمود. پزشکیان که بحرانهای عمیق و متعدد حکومت را “ناترازی” می‌نامد گفت: “ما در همهٌ زمینه‌ها ناترازی داریم. در زمینه‌ آب، برق، گاز، سوخت، پول، دوا، مدرسه دانشگاه و همه جا ناترازی داریم، ببینید این همه دانشجو پرورده کرده‌ایم همه‌شان بیکارند”. 

پزشکیان برای تبرئه خود از تقصیر معضلات، خطاب به کسانی که به عنوان خبره جمع کرده بودند طی سخنان عامیانه گفت: “فکر می‌کنید من کی هستم؟ ۶ ماه قبل در مجلس قدم می‌زدم و الان رئیس جمهورم، ولی جعبه جادویی ندارم که بتوانم مشکلات را حل کنم. اما تلاش می‌کنم و باید همه تلاش کنیم با هم مشکلات را حل نمائیم اگر اراده کنیم می توانیم. پزشکیان در جائی دیگر به شکاف طبقاتی میان مسئولان و مردم و فساد درون حکومت نیز اعتراف کرد و گفت: “در حالی که یک نفر مریض برای معالجه خود مجبور می‌شود خانه و زندگی خود را بفروشد و صرف هزینه درمان کند، بسیاری از تصمیم گیران و مسئولان حکومتی، خدمات درمانی متفاوتی با آنچه مردم عادی از آن بهره مندند دریافت می کنند”.

اما پزشکیان در همه این موارد تجاهل می‌کند و خود را به نادانی می زند. او به عنوان باصطلاح رئیس جمهور می‌داند که ثروت و امکانات فراوان جامعه که در قبضهٌ مقامات حکومت است چگونه تقسیم می‌شود. او می‌داند اولویت خامنه‌ای و هسته مرکزی فرماندهان سپاه پاسداران برای بودجه‌بندی، زندگی و معیشت مردم نیست. می‌داند آنها از بالای سر “دولت تدارکاتچی” به مسئولان سازمان برنامه و بودجه، بانک مرکزی و وزارت اقتصاد و دستور بودجه بندی می‌دهند و پولی برای رفع به قول پزشکیان “ناترازی”ها و تأمین آب و برق و گاز و پرداخت حقوق بازنشستگان و بقیه کارها در اولویت ندارند. او می‌داند که تنها ۳۰ در صد از کل بودجه‌ حکومت برای رتق و فتق امور جامعه به دولت داده می‌شود که بخش زیادی از آن نیز باید صرف هزینه نیروی سرکوبگر انتظامی و دم و دستگاههای متعدد امنیتی و دستگاههای تبلیغ جهل و خرافه حکومت اسلامی می شود.

ازجمله بودجه سازمان صدا و سیما که تحت نظارت شخص خامنه‌ای است، برای سال ۱۴۰۴ به ۴۳ هزار میلیارد تومان افزایش یافته است. سازمان دروغپراکنی و بی اعتباری که به اعتراف خودشان پس از ۴۵ سال تنها ۱۲ درصد مردم ایران اخبار را از طریق آن دریافت می کنند. علاوه برآن، ۳۰ هزار میلیارد تومان دیگر نیز به بودجه دیگر نهادهای تبلیغات اسلامی برای انحراف افکار عمومی اضافه شده است. این پولها از حاصل رنج و کار کارگران و دیگر اقشار تهیدست جامعه سرقت می‌شود و به جیب آخوندها و مداحان انگل واریز می‌شود. این پولها هدر می‌روند زیرا امروزه و در عصر فن آوری اطلاعات مردم مدتهاست دورهٌ تبلیغات خرافی اسلامی را پشت سر گذاشته‌اند و حکومت اسلامی نمی‌تواند با آن جوانان را فریب دهد.

۷۰ در صد بقیهٌ پول و امکانات جامعه در اختیار خامنه‌ای و فرماندهان بالای سپاه پاسداران است و به کسی هم حساب پس نمی دهند. بخش عظیمی از آن ۷۰ در صد صرف هزینه‌های کلان سیاستهای استراتژی بقای حکومت در داخل و خارج می‌شود. هزینه‌ سیاستهای هسته‌ای و موشکی، حقوق نیروهای بیشمار امنیتی، نظامی، بسیج و پاسدار که بر خلاف دستمزد و حقوق کارگران، معلمان، پرستاران و بازنشستگان، سالی چند برابر افزایش می یابند نیز بی‌دریغ از این ۷۰ درصد پرداخت می شود. علاوه برآن چمدانهای دلاری که به نیروهای تروریست و ارتجاعی “محور مقاومت” داده می‌شوند هم بخشی از هزینه استراتژی بقای حکومت اسلامی هستند.

طی همین هفته جاری هیئتی از گروه “جهاد اسلامی” فلسطین به ریاست زیاد نَخاله برای گرفتن پول به دیدار خامنه‌ای رفتند و پس از آن دیدار بابت دریافت مبالغ زیادی دلار از پاسدار “رمضان شریف”، رئیس ستاد مرکزی انتفاضه و قدس شورای هماهنگی سازمان تبلیغات اسلامی، تشکر کردند و به او گفتند به این پول نیاز حیاتی داشتند. در مورد دیگری نعیم قاسم رهبر حزب الله لبنان و جانشین حسن نصرالله، چند هفته قبل بابت ۷۷ میلیون دلاری که خامنه‌ای جهت دادن به افراد حزب اله برای بازسازی خانه‌هایشان دریافت کرده بود تشکر نمود. قابل ذکر است که صرف این هزینه‌ها در عین حال محل و فرصتی برای دزدی و اختلاسهای کلان مقامات بالای حکومت و سپاه پاسداران نیز می باشند.

تداوم سیاست شکست‌خورده و پرهزینهٌ استراتژی جنگ بازدارنده حکومت اسلامی که موجب تحمیل تحریمها و فشار حداکثری شده است، علاوه بر برافروختن جنگ و نا امنی در منطقه، عامل مهمی در به فلاکت کشاندن زندگی و معیشت کارگران و مردم زحمتکش ایران شده است. ایجاد فضای پرتنش و بی ثبات اقتصادی به ویژه با به قدرت رسیدن مجدد ترامپ، موجب شده که بحران اقتصادی حکومت اسلامی بیش از پیش تشدید گردد. در این فاصله کوتاه قیمت دلار که شاخص نرخ دیگر ارزها است به بالای ۹۴ هزار تومان رسیده و کارشناسان اقتصادی شکستن رکورد ۱۰۰ هزارتومانی و رسیدن به تورم ۵۰ در صدی تا پایان سال جاری را نیز پیش بینی کرده‌اند. این به معنای از دست دادن کامل قدرت خرید کارگران و اقشار تهیدست جامعه است.

چنین وضعیت غیر قابل تحمل در حالی است که شورایعالی کار رژیم سرمایه داران اسلامی، از افزایش تنها ۲۰ در صدی به حداقل دستمزد و حقوق کارکنان و بازنشستگان در سال ۱۴۰۴ خبر می دهد. این در حالی است که نرخ تورم عمومی که بر مبنای قانون کار رژیم باید یکی از شاخصهای تعیین دستمزدهای باشد بنا به آمارهای خود حکومت نیز بالای ۴۰ درصد است. هزینه سبد معیشتی هم که شاخص دیگر در تعیین دستمزدها است، به بالای ۴۷ میلیون تومان رسیده است. آیا در چنین شرایطی ادامه حیات برای کارگران و سایر اقشار تهیدست با دستمزد ده پانزده میلیونی امکانپذیر است؟ بدون شک آنان علیرغم هر تهدید و خشونت دستگاههای سرکوب، نمی‌توانند در برابر تحمیل چنین شرایطی به زندگی‌شان ساکت بمانند و تداوم و گسترش اعتصابات کارگری و اعتراضات توده‌ای تنها گزینهٌ پیشارو خواهد بود که پایه‌های این حکوت ضد انسانی را درهم خواهد شکست.  

سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومەله
https://alternative-shorai.tv
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran1 (http://www.instagram.com/Peshrawcpiran1)
https://t.me/KomalaCpiranTv