چهارشنبه ۹ خرداد ۱۴۰۳

علی سلاجقه معاون رئیسی قاتل و رئیس سازمان باصطلاح “حفاظت از محیط زیست” جمهوری اسلامی، روز شنبه پنجم خرداد، طی یک برنامۀ تلویزیونی، پس از دروغپردازیهای زیاد در زمینۀ تبحر و دانش رئیسی در عرصۀ محیط زیست، اعتراف نمود که ٤١١ ابر پروژۀ حفاظت از محیط زیست بر زمین مانده است که رئیسی خود در آنها ورود کرده. درهمان حال خبرگزاری هرانا “ارگان مجموعۀ فعالان حقوق بشر ایران” هفتۀ گذشته از قول همین رئیس “سازمان حفاظت از محیط زیست” جمهوری اسلامی خبر داده بود که: “غلظت ذرات معلق موجود در جو، شش برابر بیشتر از استاندارد جهانی است و بر اثر این آلودگی هوا سالانه ٢٦ هزار نفر در ایران جان خود را از دست می‌دهند”. سلاجقه گفته بود که: “طبق آخرین مطالعات کشور در راستای قانون هوای پاک، این میزان غلظت ذرات حتی دو و نیم برابر بیشتر از استاندارد موجود خود ایران نیز می‌باشد. او میزان خسارات وارده در این زمینه را سالانه معادل ١١ میلیارد و ٣٠٠ میلیون دلار اعلام کرد.

در رابطه با تلفات حوادث جوی نیز رئیس اورژانس جمهوری اسلامی در مصاحبه با ایسنا “خبرگزاری دانشجویان” رژیم اذعان نمود که برابر گزارش مرکز اورژانس، از ابتدای سال جاری تا پنجم خرداد یعنی (در عرض چهار ماه)، ١٥٩٥ نفر در حوادث جوی شامل ( سیل، طوفان، گرد وغبار، ریزگرد، ریزش کوه و غیره) دچار حادثه شده اند. او تائید کرد که این آمار در مقایسه با تلفات و خسارات مدت مشابه در سال گذشته، دو نیم برابر افزایش یافته است و آمار کسانی که بر اثر حوادث جوی در همین فاصلۀ زمانی دچار مصدومیت شده‌اند نیز افزایش ١٠٠ در صدی نشان می دهد. بنا به آمار ارائه شده در زمینۀ آلودگی محیط زیست، هفتۀ گذشته شاخص کیفیت هوا در ١٥ شهر صنعتی ایران، نا سالم و حتی خطر ناک اعلام گردید. این شاخص معیاری برای میزان بالای ترکیبات آلاینده‌های محیط زیست در هوا از قبیل “مونواکسید کربن و دی اکسید کربن، گوگرد و ترکیبات نیتروژنی” می‌باشد که بیشتر در مراکز صنعتی تولید می‌شوند و بدون هیچ فیلتری به هوا تزریق می گردند. بحران زیست محیطی و معضل پسماند و آلاینده‌های محیط زیست در ایران اینک به خطرات جدی برای سلامت و حفظ جان انسان‌ها تبدیل شده است. جمهوری اسلامی مسئول مستقیم این تخریبها در محیط زیست و تلفات و خسارات ناشی از آن است.

البته با توجه به اینکه نهادهای آماری حکومت اسلامی، در هر زمینه‌ای مطابق دستورات دستگاههای امنیتی اعداد و ارقام کذب و غیرواقعی را بنا به مصالح رژیم ارائه می‌دهند، بخشی از تلفات و خسارات محیط زیست نیز با توجیهات عناوین خود ساخته به حساب آورده نمی شوند. از جمله کسانی که به دلیل بیماریهای تنفسی و قلبی بیشتر در معرض خطر آلودگی هوا قرار می‌گیرند و می‌میرند، در آمار تلفات مرکز اورژانس درج نمی گردند. واقعیت این است که بخش اعظم تلفات و خسارات ناشی از آلودگی هوا و محیط زیست در ایران ناشی از اجرای سیاستهای ضد زیست محیطی حکومت اسلامی است؛ سیاستهایی که بر مبنای سود جویی سرمایه داران حکومتی و بخش خصوصی اتخاذ می گردند. همچنین بخش زیادی از آتش سوزیهای مناطق جنگلی نیز عمدی و باهدف سود جویی صورت می گیرند و سالانه هزاران هکتار زمین زیر کشت با محصولاتش نابود می‌گردند تا بعنوان زمین مسکونی به فروش رسانده شوند. در این رابطه مدیر کل بحران زنجان اعتراف نمود : “طی سال گذشته ٦٧ مورد آتش سوزی در مراتع این استان رخ داده که نسبت به سال قبل افزایش ٦٣ درصدی را نشان می دهد.

بخش زیادی از آلودگی هوا نتیجه عدم وجود سیستم ایمنی محیط زیست در مراکز و کارخانجات صنعتی است. دزدی، رشوه و رانت خواریهای کلان مسئولان و کارگزاران حکومت اسلامی موجب نبود کنترل و بازرسی و بازگذاشتن دست کارفرمایان و صاحبان صنایع در عدم تخصیص بودجه برای تأمین ملزومات ایمنی محیط کار و جلوگیری از آلودگی محیط زیست شده است. متأسفانه در این عرصه نیز اولین قربانیان میزان بالای مرگ و میر و صدمات وارده، کارگران و دیگر اقشار تهیدست جامعه هستند و سال به سال افزایش نیز یافته است. از سوی دیگر برخورد سرکوبگرانۀ دولت و قوۀ سرکوب قضائیه و دستگاههای امنیتی رژیم به فعالان محیط زیست طی چهار دهۀ گذشته نیز بیانگر سیاستهای ضد انسانی حکومت اسلامی در تخریب محیط زیست بوده است. طی سالهای متمادی رژیم اسلامی برای بسیاری از این انسانهای شریف و فداکار به جرم حمایت از محیط زیست، بدون هیچ سند و مدرکی و به بهانه‌های واهی، پرونده‌های امنیتی تشکیل داده و برایشان احکام سنگین زندان صادر کرده است. تعدادی از آنان را نیز در توطئەهایی از بین برده است. از جملۀ آنها کاووس سید امامی دکترای جامعه شناسی و استاد دانشگاه بود که دستگاههای امنیتی حکومت اسلامی او را در سال ١٣٩٦ در زندان تحت شکنجه‌های وحشیانه به قتل رساندند.

شریف باجور دیگر فعال محیط زیست و عضو هیئت مدیرۀ “انجمن سبز چیا” در مریوان نیز که سالها توسط نیروهای امنیتی سرکوبگر جمهوری اسلامی به جرم فعالیت برای حفظ محیط زیست بازداشت و مورد شکنجه و اذیت و آزار قرارگرفت، سرانجام در سال ٩٧، همراه امید کهنه پوشی، رحمت حکیمی و محمد پژوهی در جریان تلاش برای خاموش کردن آتش سوزی در جنگلهای مریوان به طرز مشکوکی کشته شدند.
آلودگی محیط زیست در ایران نه تنها انسان‌ها بلکه جان حیوانات را نیز به خطر انداخته است. ابتلا به بسیاری از بیماریهای ریوی و قلبی و گوارشی محصول وجود هوای ناسالم برای تنفس به ویژه در مناطق فقیر نشین و پر تجمع است. برخورداری از هوا و محیط زیست سالم یکی از ابتدایی ترین حقوق طبیعی انسان است. این حق طبیعی نیز با تداوم حیات رژیم جمهوری اسلامی از توده‌های مردم سلب شده است. اینک بحران محیط زیست در ایران به یکی دیگر از بحرانهای جدی وخطرناک در جامعه تبدیل شده است که در درجۀ اول زندگی کارگران و مردم زحمتکش را در معرض خطر قرار داده است. به این دلیل نیز سرنگونی انقلابی حکومت اسلامی سرمایه داران به یک ضرورت سیاسی و اجتماعی تبدیل شده و انجام این رسالت تاریخی بر دوش طبقه کارگر قرار گرفته است.   
سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومەله
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv