اعتراف خامنه ای به ورشکستگی اقتصادی در آستانه مضحکه انتخاباتی
یکشنبه ۲۴ دی ۱۴۰۲
درحالی که بحران اقتصادی ایران روز به روز تعمیق و گسترش می یابد؛ درحالی که تورم و گرانی قدرت خرید کارگران و توده‌های مردم زحمتکش را به شدت کاهش دادە است، در حالی که بازار و کسب و کار اکثر فروشندگان احتیاجات روزانۀ مردم با رکود مواجه شده است؛ و درحالی که هر روزه زندگی و معیشت بخشهای بیشتری از توده‌های مردم به زیر خط فقر کشیده می شود، علی خامنەای هفتۀ گذشته مجددأ به سخن آمد و این اوضاع بحرانی و”ضعف اقتصاد” را دلیل عدم حضور مردم در انتخابات دانست. البته او نگران اوضاع اقتصادی فلاکتبار معیشتی دهها میلیون از کارگران و مردم ایران نیست بلکه نگرانی کنونی او عدم مشارکت مردم در نمایش انتخاباتی پیشارو است که می‌خواهد مشروعیت ادامه حکومتش را از صندوقهای آن بیرون بکشد. خامنه ای خوب می داند که تهدیدات هفته قبل او مبنی بر اینکه “افرادی که در انتخابات شرکت نمی‌کنند دشمن اسلام و جمهوری اسلامی هستند”، بر تصمیم مردم دایر بر عدم شرکت در این مضحکۀ انتخاباتی تأثیری نمی گذارد. از این رو اینبار بیشرمانه و فریبکارانه می‌خواهد علت بحران اقتصادی و زندگی و معیشت مشقت بار کارگران و توده‌های مردم تهیدست را، عدم حضورشان در انتخابات وانمود کند و مردم را مقصر و عامل این اوضاع بحرانی معرفی نماید. خامنه‌ای رسانه‌های وابسته به دشمن را نیزمقصر دانست که “کمبودها و سختی‌های اقتصادی را به رخ می‌کشند”.
یقینأ خامنەای در رابطه با دلائل واقعی بحرانهای همه جانبه و به ویژه بحران اقتصادی تجاهل می‌کند و گرنه به خوبی می‌داند که دلائل وجود این بحرانها علاوه بر بحران ساختاری سرمایەداری، ریشۀ در عوامل بسیاری دیگری دارد. ازجمله ساختار سیاسی ایدئولوژیک و اداری حکومتی خود جمهوری اسلامی، ساختاری استبدادی که در آن باند مافیای سپاه پاسداران و دستگاه روحانیت ٨٠ در صد اقتصاد کشور را در انحصار خود گرفته و به کسی پاسخگو نیستند؛ ساختاری که در آن هر روزه پرونده هایی از فساد و دزدی و اختلاسهای کلان دهها و صدهای هزار میلیاردی مسئولان و کاربدستان و وابستگان این نظام فاسد برملا می‌شود؛ ساختاری که با سیاستهای مداخله گرانه در کانونهای بحران منطقه یکی از پایه‌های استراتژی بقای رژیم بوده و نه تنها هزینه‌های کلانی به سفره کارگران و مردم زحمتکش جامعه تحمیل کرده است، موجب کشتار و ویرانی و آوارگی صدها هزار نفر در کشورهای منطقه نیز شده است. تحریمهای اقتصادی نیز که دهها سال است یکی از عوامل تشدید بحران اقتصادی و فقر و گرسنگی بیشتر مردم تهیدست جامعه شده است، از پیامدها و عملکرد این سیاست توسعه طلبانه و مداخلەگرانۀ جمهوری اسلامی است. لذا این عوامل موجب تعمیق بحران اقتصادی و گسترش دامنۀ فقر و گرسنگی مردم ایران شده نه آنطور که خامنەای می‌گوید “عدم حضور مردم”در مضحکۀ انتخابات فرمایشی.
البته عدم تمایل مردم به حضور در مراسم، برنامەها و مناسبتهای رژیم اسلامی و شکاف عمیقی که میان توده‌های مردم و حکومت اسلامی وجود دارد و هر روزه عمیقتر هم می شود، واقعیتی انکار ناپذیر و از تبعات و پیامدهای بن‌بست و ورشکستگی اقتصادی و سیاستهای سرکوبگرانه و ضد انسانی رژیم جمهوری اسلامی می باشد. توقع مشارکت مردم در نمایش انتخاباتی رژیم از جانب خامنەای به ویژه به دنبال خیزشهای اعتراضی سال‌های۹۶ و ٩٨ تا کنون و کشتار و سرکوب وحشیانۀ مردم توسط دستگاههای امنیتی و نیروهای سرکوبگر رژیم، پررویی و وقیحانه است. تداوم سرکوب اعتصابات کارگری به خاطر خواست و مطالبات شان برای یک زندگی شایستۀ انسانی، برخورد سرکوبگرانه با اعتراضات دانشجویی، معلمان و بازنشستگان، اذیت و آزار و شلاق وحشیانە و شکنجۀ زنان به جرم عدم تمکین به حجاب اجباری، این نماد تحقیر و بی حقوقی زن درحکومت اسلامی حتی در سال جاری، نشانۀ برخورد دشمنانۀ جمهوری اسلامی به آنان و دیگر اقشار جامعه است.
عملکرد و سیاستهای بیش از چهار دهۀ رژیم جمهوری اسلامی موجب شکاف عظیم و دشمنی اقشار و طبقات جامعه با رژیم اسلامی و حکومت دینی شده است. شکافی که بسیاری از کارگزاران رژیم در سطوح گوناگون نیز به آن اذعان دارند. روز چهار شنبه بیستم دیماه معاون باصطلاح فرهنگی و اجتماعی سپاه پاسداران اعتراف نمود که: ” انتخابات ما مانند غزه از هر جهت در محاصرۀ دشمنان است؛ فضای مجازی در اختیار دشمنان است و مردم رغبت چندانی به تماشای تلویزیون حکومتی هم ندارند”. این پاسدار ابله دست به دامان بسیجیان منفور شد که برای تبلیغ و قلدُری در خیابانها به میان مردم بروند. چند ماه قبل نوری همدانی از مراجع تقلید نیز اعتراف نمود: “طبق گزارشاتی که داریم مساجد رو به خلوت شدن می‌روند. مردم حتی برای استفادۀ حداقل نماز هم به مسجد نمی‌روند. چرا این‌گونه شده است؟” خامنەای در توجیه چنین وضعیتی گفت که: “سیاستهای راهبردی دشمن خارج کردن مردم از صحنه است و ادامه داد آنجایی که توانستەاند مانع حضور مردم در صحنه بشوند، دشمن پیروز شده است”. اما در واقع تنها گزینه خامنەای برای ادامه بقای خود و حکومتش تکیه بر نیروهای سرکوب حکومتی است. از این نظر او در سخنرانی اخیرش نیز به تعریف و تقدیر از دستگاههای سرکوبگر امنیتی پرداخت و گفت: “خیلی از مشکلات جمهوری اسلامی با کمک همین افراد برطرف شده است. خامنەای در دفاع از رئیسی قاتل نیز ضمن اعتراف به وجود بحران و معضلات اقتصادی تذکر داد که “نباید به او اهانت شود، این دولتهای قبلی بودند که مشکلات اقتصادی ایجاد کردند و سیاستهای ابلاغی را کامل اجرا نکردند و آنچه کردند نیز نصفش فاسد از آب درآمد”.
اما کارگران و تودەهای مردم زحمتکش و تهیدست ایران توهمی نسبت به ماهیت سرمایه دارانه و ضد انسانی رژیم جمهوری اسلامی ندارند و می‌دانند با تداوم حاکمیت این رژیم چشم اندازی برای خلاصی از این فقر و فلاکت و سرکوب و اختناق و تبعیض و بی حقوقی وجود ندارد. آنچه چاره ساز است تداوم اعتصابات کارگری به ویژه در مراکز صنعتی کلیدی و اعتراضات توده‌ای سراسری و بر متن آن سازمانیابی و شکل دادن به رهبری سراسری است، که قادر است با نیروی متشکل و سازمانیافتۀ خود ملزومات درهم پیچیدن بساط رژیم اسلامی سرمایەداران را آماده نماید.
سخن روز تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn