پنجشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۱

کارگران شهرداری شوش خواهان پرداخت مزایای بدی آب و هوا  از طرف کارفرما شدند. این کارگران در ساعات گرم روز و دمای بالای ۵۰ درجه بایستی به کار مشغول باشند. اما پیمانکار از پرداخت مزایای بدی آب و هوا به کارگران خودداری می‌کند. کار کردن در دمای بالای ۵۰ درجه با رطوبت بالا، باعث بروز انواع بیماری‌ها تنفسی، قلبی و پوستی برای کارگران شده است. از  ابتدای سال ۱۴۰۰ نیز وجود ریزگردها در این استان افزایش یافته است. ریزگردها برای کارگرانی که در حال کار در هوای آزاد هستند، باعث تشدید بیماری‌های ریوی و مشکلات در بینایی می‌شود.

مقامات استانی در روزهای گرم سال اقدام به تعطیلی کارها می‌کنند. اما شرکت‌های پیمانکاری از این قانون سرپیچی کرده و کارگران مجبور به کار حتی در روزهای تعطیل هستند. این کارگران حتی از مزایای تعطیل کاری هم بی‌بهره بوده و تنها حقوق پایه خود را دریافت می‌کنند.

کارگران شهرداری شوش با تاکید به سخت و زیان‌آور بودن شغل خود بخصوص در مناطقی که شرایط آب و هوایی  نامناسبی دارد خواهان این هستند که مشمول این قانون قرار گیرند. یکی از کارگران شهرداری شوش در این رابطه می‌گوید: « میانگین عمر کارگرانی که در مناطق بد آب و هوا کار می‌کنند، کمتر از کارگران سایر مناطق است و به همین خاطر باید نگاه ویژه‌ای به آنها بشود…کارگرانی که در شهر شوش در شرایط بد آب و هوایی به فعالیت می‌پردازند زود دچار فرسودگی می‌شوند. یعنی کار کردن در منطقه بد آب و هوا معادل دو سال کار در منطقه خوش آب و هوا است.» وزارت کار و سازمان تامین اجتماعی بایستی بر این کار نظارت داشته باشند؛ اما بدلیل رانت و سیستم فاسد اداری این  نظارت انجام نمی‌شود.