چهارشنبه ۲۴ مرداد ۱۴۰۳

مبارزه برای لغو مجازات اعدام و آزادی زندانیان سیاسی را به یک جنبش نیرومند اجتماعی تبدیل کنیم!

در پی شکست نمایش‌های انتخاباتی و ترور اسماعیل هنیه توسط دولت نژادپرست اسرائیل در تهران که موجب تحقیر شدید و سرشکستگی جمهوری اسلامی شد، سران رژیم به منظور مقابله با پیامد این شکست ها و تشدید فضای رعب و وحشت در جامعه سرعت ماشین اعدام را شتاب بخشیده‌اند. ترور هنیه در تهران بار دیگر جار و جنجال ادعای “اقتدار جمهوری اسلامی” برای توده‌های مردم در داخل و خارج را زایل ساخت و موقعیت منطقەای رژیم را نیز بیش از بیش تضعیف نمود. جمهوری اسلامی نگران از بروز برآمد اعتراضات توده‌ای علیه گرانی و فقر و فلاکت اقتصادی و علیه سیاستهای جنگ افروزانۀ منطقەای، به تشدید سرکوب و موج اعدام زندانیان بی دفاع پرداخته است. البته این اولین بار نیست که رژیم اسلامی به‌ دنبال شکست سیاستهای کلانش به جان زندانیان تعرض می‌کند و خون آنان را وثیقۀ تداوم حاکمیت ننگینش قرار می دهد.

رژیم جمهوری اسلامی با علم به شکاف و دشمنی عمیق میان حکومت و توده‌های مردم می‌داند، بر چه دریایی از نفرت و بیزاری مردم ستمدیده نشسته است؛ می‌داند که هرآن احتمال می‌رود با بروز یک انفجار عظیم اجتماعی بساط حاکمیت دیکتاتوری و فقر و گرسنگی اش درهم پیچیده شود. از این نظر برای ایجاد ترس و ناامنی در جامعه و با استفاده از فضای جنگی ایجاد شده به تشدید سرکوب و اعدام زندانیان پرداخته است. در فاصلۀ یک هفتۀ اخیر سحر گاه روز شنبه ١٣ مرداد حکومت اسلامی سه زندانی را در زندان عادل آبان شیراز اعدام کرد. روز ١٦ مرداد رضا رسایی از بازداشت شدگان جنبش انقلابی ژینا را در زندان مرکزى کرمانشاه و چهار زندانی دیگر را در بندرعباس و سبزوار به دار آویخت. در روز ١٧ مرداد، در زندان قزلحصار و زندان مرکزی کرج، حکومت اسلامی جان ٢٩ انسان دیگر را گرفت. روز جمعه ١٩ مرداد نیز دیوان عالی جمهوری اسلامی حکم اعدام ٦ زندانی سیاسی دیگر در مشهد را تائید کرد. بنا به آمارهای منتشره رژیم اسلامی در هفت ماه گذشته بیش از ٣٠٠ نفر را اعدام کرده که تعداد زیادی از آنان، کرد، بلوچ و مهاجران افغانستانی بوده اند.

طی این مدت اعدام و دستگیری زنان نیز بطور بی سابقه‌ای افزایش یافته تا جائی که از این تعداد اعدامی، ١٥ نفرشان زن بودند.  رژیم اسلامی با صدور احکام اعدام برای فعالین این جنبش، از جمله شریفه محمدی، پخشان عزیزی، وریشه مرادى و نسیم غلامی سیمیاری، بار دیگر زبونی و ناتوانی خود در مقابل جنبش زنان نشان داد. در هفته گذشته همچنین سه زندانی اهل بوکان نیز در دادگاهی در ارومیه به اتهام خرافی “بغی” تحت محاکمه قرار گرفتند.

توسل حکومت جمهوری اسلامی به اعدام زندانیان مبارز و بی‌دفاع در زندانها نه نشانۀ قدرت بلکه نشانه اوج درماندگی و زبونی رژیم است. احکام اعدام صادر شده در بیدادگاههای جمهوری اسلامی به دستور مقامات دستگاههای امنیتی، بدون در دست داشتن هیچ دلیل و مدرکی و تنها با اتکا به گرفتن اعتراف اجباری تحت شکنجەهای وحشیانه از زندانیان صادر می گردند. این احکام سیاسی از نظر رژیم پوسیدۀ اسلامی در خدمت تداوم حاکمیتش خواهد بود. زیرا می‌داند هر عقب نشینی در مقابل جنبشهای اجتماعی موجب گسترش بیشتر اعتراضات توده‌ای علیه حکومت خواهد شد. اما این اعدامها نه تنها موجب ترس و وحشت در جامعه نشده‌اند بلکه عزم کارگران و توده‌های مردم به جان آمده از حاکمیت جمهوری اسلامی را در مبارزه برای سرنگونی رژیم راسخ تر خواهد کرد. اینک زنان مبارز، زندانهای جمهوری اسلامی را نیز به میدان مبارزه علیه مجازات اعدام تبدیل کرده اند. کارزار سه شنبەهای نه به اعدام که اینک وارد ٢٩مین هفتۀ خود شده است در بیش از ١٨ زندان در شهرهای ایران ادامه دارد. 

حکومت اسلامی که با بحرانهای ساختاری و ریشه‌ای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و ایدئولوژیک روبرو است؛ با خواست و مطالبات کارگران و دیگر اقشار جامعه مواجه است و توانایی پاسخگویی به هیچ یک از آن‌ها را ندارد، بیش از گذشته تضعیف و بی‌پایه شده است. این رژیم که تا کنون جز فقر و بیکاری و گرسنگی و جنگ و کشتار و استبداد و اختناق و ناامنی، اعدام و زندان و شکنجه، دستاورد دیگری برای مردم نداشته، عمرش به پایان رسیده است. آوردن پزشکیان این اصلاح طلب ذوب شده در ولایت، به مقام ریاست جمهوری نه تنها نمی‌تواند توهمی در میان مردم نسبت به رژیم ایجاد می نماید، بلکه جدال و کشمکش های درون باندهای حکومتی را تشدید خواهد کرد.

در چنین شرایطی باید پرچم مبارزه برای لغو مجازات اعدام و آزادی بدون قید شرط زندانیان سیاسی را برافراشت و متحد و یکپارچه به میدان آمد. اعدام با اهداف سیاسی با هر توجیهی انجام گیرد قتل عمد دولتی است و خشونت در جامعه را دامن می‌زند و باید با تکیه بر یک جنبش اجتماعی پرقدرت بساط آن برچیده شود. جنبش انقلابی کردستان که مردم ایران در خیزش انقلابی ژینا از آن به عنوان “چشم و چراغ ایران” یاد کردند به مانند یکی از پایه‌های استوار هر تحول  انقلابی در ایران باید در این راستا نیز نقش خود را در مبارزه علیه مجازات اعدام و در همبستگی با سایر جنبشهای اجتماعی در بُعد سراسری برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی ایفا نماید.     

سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی 
زنده باد آزادی، برابری، زنده باد حاکمیت شورایی مردم در کردستان

کمیته مرکزی کومەله – سازمان کردستان حزب کمونیست ایران

٢١ مرداد ١٤٠٣
١١ اوت ٢٠٢٤ 
بازنشر: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv