سه شنبه ۲۲ آبان ۱۴۰۳

روز یک‌شنبه ٢٠ آبان وکلای وریشۀ مرادی معروف به “جوانا سنه” فعال سیاسی، اعلام کردند که شعبۀ ۱۵دادگاه انقلاب به ریاست ابولقاسم صلواتی به آنان ابلاغ کرده که برای این زن زندانی فعال سیاسی کُرد به اتهام “بغی” حکم اعدام صادر کرده است. این دادگاه فرمایشی و این حکم سیاسی در حالی برپا و صادر شده که این قاضی جنایتکار نه به خود وریشه و نه به وکلای مدافع او اجازۀ دفاع از خود در بیدادگاه را نداده است. او حتی اجازه نداده‌ وکلایش پروندۀ اتهامی وریشه را ببینند و تنها پس از پایان دومین جلسه به مدت چند ساعت به آنان اجازه دادند پرونده را مطالعه کنند. قابل ذکر است که در کیفرخواست اولیه برای وریشۀ مرادی حکم زندان در خواست شده بود، اما این قاضی جلاد برایش حکم اعدام داده است.

وریشۀ مرادی در مرداد ماه ۱۴۰۲ با اتهام عضویت در سازمان زنان “کژار”، در حومۀ سنندج با ضرب و شتم بازداشت گردید. و بیش از پنج ماه در سلول انفرادی بازداشتگاه وزارت اطلاعات، تحت بازجویی و شکنجه‌های وحشیانه قرار گرفت. اولین جلسۀ باصطلاح دادگاهی این زن مبارز در ٢٧ خرداد امسال برگزار گردید. قاضی صلواتی از اردیبهشت ماه سال جاری تا کنون این زن مبارز را به دلیل فعالیت سیاسی در زندان، از حق ملاقات با خانواده‌اش نیز محروم کرده‌ است. قابل ذکر است جمهوری اسلامی در راستای انتقام و سیاست فشار بیشتر بر مردم مبارز کردستان و به ویژه زنان، برای پَخشان عزیزی فعال سیاسی و مددکار اجتماعی نیز اوائل مرداد امسال به اتهام ارتجاعی “بغی” حکم اعدام صادر کرد. جان این زندانی سیاسی نیز که در مرداد ۱۴۰۲ دستگیر گردید، در خطر می‌باشد.

افزایش صدور احکام اعدام برای زندانیان به ویژه زندانیان سیاسی که از جانب جمهوری اسلامی، با اهداف سیاسی و به دور از تمام موازین و قوانین حقوقی و با نقض آشکار حقوق مدنی و انسانی صورت می‌گیرد، نشانۀ اوج درماندگی و زبونی جمهوری اسلامی است. رژیم اسلامی در تمام طول حاکمیتش هرگاه با تشدید بحران سیاسی و اقتصادی مواجه شده؛ هرگاه برنامه‌های سیاسی و استراتژیکش شکست‌خورده است، از اعدام زندانیان بعنوان ابزاری برای ایجاد فضای رعب و وحشت در جامعه استفاده کرده است. در این راستا در یک سال گذشته رژیم جمهوری اسلامی بیش از ۸۵۰ نفر از زندانیان را اعدام کرده است. در هفتۀ گذشته تنها در دو روز ٢٧ نفر از زندانیان توسطه رژیم اعدام گردیدند. در این رابطه وریشه مرادی طی نامه‌ای از زندان از توده‌های مردم خواسته بود که: “اجازه ندهید جنگ فرامرزی بر موضوع سرکوب داخلی سایه بیفکند. ما اجازه نخواهیم داد صدای مبارزان داخل در هیاهوی جنگها و ماجراجوییهای بی فرجام گم شود”.

اما واقعیت این است که جمهوری اسلامی در اِعمال سیاست سیستماتیک اعدام زندانیان برای هراس افکنی نیز شکست‌خورده و نتوانسته فضای رعب و وحشت را بر جامعه حاکم سازد. اعتصاب و اعتراضات کارگران، زنان مبارز، معلمان، دانشجویان، پرستاران بازنشستگان همچنان ادامه و گسترش یافته است. به دنبال صدور حکم اعدام وریشۀ مرادی در روز یک‌شنبه ٢٠ آبان، زنان مبارز در زندان اوین در اعتراض به صدور حکم اعدام وریشۀ مرادی و پخشان عزیزی هم بندشان، تجمع اعتراضی بر پا کردند و با سردادن شعارهای کوبنده ازجمله: “نه تهدید نه اعدام دیگر اثر ندارد – جمهوری اعدامی یک خواب خوش ندارد”، “پخشان – وریشه، بند زنان هم‌صدا، هم پیمان، تا لغو حکم اعدام، ایستاده‌ایم تا پایان”، “وریشۀ مرادی، زندانی سیاسی، آزاد باید گردد – حکومت اعدامی نابود باید گردد”، ” صدور حکم اعدام، انتقام حاکمان، از زنان کردستان، تا هر کجا در ایران”، و شعارهای دیگر نشان دادند که اعدام نمی‌تواند هراسی ایجاد کند و آنان را از مطالبۀ لغو اعدام و دیگر مطالباتشان باز دارد.

بدون شک این حکم جنایتکارانه با اعتراضات بیشتری در داخل و خارج پاسخ خواهد گرفت. کومەله از همه انسانهای آزادیخواه و برابری طلب در داخل و خارج از ایران می خواهد که با برپائی تجمع های اعتراضی و با فریاد شعار وریشۀ مرادی آزاد باید گردد، مجازات اعدام لغو باید گردد، زندانی سیاسی آزاد باید گردد، همانگونه که حکومت اسلامی را وادار به لغو حکم جنایتکارانۀ اعدام شریفه محمدی کردند، رژیم را برای لغو حکم اعدام وریشۀ مرادی و پخشان عزیزی و آزادی آنها از زندان نیز تحت فشار قرار دهد. ضروری است با افزایش فشار سیاسی و اجتماعی صدور چنین احکامی را برای حاکمان جمهوری اسلامی هزینه بردار کنیم تا جرأت نکند با تعرض به جان زندانیان، اهداف سیاسی خود را برآورده کند.

کمیته مرکزی کومەله – سازمان کردستان حزب کمونیست ایران
٢١ ‌آبان ۱۴۰۳
١١ نوامبر ۲۰۲۴