سه شنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳

پلنوم ششم کمیته مرکزی کومەله – سازمان کردستان حزب کمونیست ایران منتخب کنگرۀ ١٨ که در روزهای شنبه و یکشنبه ٢٥ و ٢٦ فروردین ماە ١٤٠٣ برابر با ١٣ و ١٤ آوریل ٢٠٢٤ برگزار گردید، در بخشی دیگر از مباحث خود به اوضاع سیاسی و اقتصادی در کردستان عراق پرداخت. اوضاع بحرانی این منطقه و گسترش بیکاری، گرانی و به تعویق انداختن پرداخت حقوق کارگران و کارکنان زندگی و معیشت تودەهای مردم را در مضیقه قرار داده است. جمهوری اسلامی با نفوذی که بر دم و دستگاههای دولت مرکزی عراق دارد و با استفاده از ساز و کارهای دست ساز جریانات شیعۀ وابسته به خود، میخواهد هرگونه مزاحمتی برای پیشبرد برنامەهایش در کردستان را از سر راه خود بردارد. تا کنون از “دادگاه فدرال” بعنوان اهرمی در جهت بی اختیار کردن دولت اقلیم کردستان استفاده کرده است. این “دادگاه” به عنوان ابزاری در دست رژیم جمهوری اسلامی طی دو سال گذشته احکام متعددی در راستای به بن بست رساندن دولت اقلیم را صادر کرده است.

دولت مرکزی وابسته به جمهوری اسلامی در عراق با قطع گاه به گاه و تأخیر در ارسال حقوق کارمندان کردستان و با به گرو گرفتن نان و روزی آنها نارضایتی مردم را دامن زده و اختلاف و تنش میان احزاب سیاسی کردستان را تشدید کرده است. از سوی دیگر دولتهای ترکیه و جمهوری اسلامی با بمباران و موشک بارانهای مکرر و تعرضات نظامی و اِشغال بخشهایی از نوار مرزی علاوه بر اینکه موجب تلفات و خسارات زیادی به مردم زحمتکش آن مناطق شدەاند، حکومت اقلیم را نیز تحقیر کرده و سیادتی برای آن قائل نیستند. مداخله گری های سیاسی و نظامی هدفمند و آگاهانۀ رژیم جمهوری اسلامی و دولت ترکیه در کردستان عراق نیز بر تنش و اختلاف میان احزاب سیاسی حاکم در کردستان افزوده است. تجربۀ کردستان عراق به روشنی نشان داد از آنجا که در سیستم فدرالی متکی به پارلمان، اهرم های اصلی قدرت از جمله اقتصاد، نیروی ارتش و دیپلماسی، در دست دولت مرکزی باقی می ماند، دولت مرکزی هر آن اراده کند با تکیه بر این اهرمهای قدرت می تواند مردم کردستان را تحت فشار قرار دهد. پارلمان کردستان طی تمام این سالها محل مانور احزاب سیاسی بوده و به عنوان ابزاری برای دور نگاه داشتن توده های مردم از دخالت در حاکمیت و مدیریت جامعه عمل کرده است. از این رو لازم است رفقای ما و دیگر فعالین چپ و کمونیست با تبلیغ و روشنگری در مورد آلترناتیو حاکمیت شورایی در مقابل سیستم پارلمانی، تلاش نمایند برای آن مقبولیت اجتماعی کسب نمایند و آنرا به گفتمان غالب در جامعه تبدیل کنند. “شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست در کردستان” تا کنون در این رابطه ایفای نقش کرده و به تلاشهایش در این راستا ادامه می دهد.

در کردستان سوریه نیز دولت فاشیستی ترکیه با اِشغال کل استان عفرین و چندین منطقۀ دیگر از مناطق مرکزی کردستان سوریه از جمله جرابلس، الباب، اِعزاز، گری سپی و سەری کانی در تلاش است که “حکومت خود مدیریتی روژآوا” را از بین ببرد. نیروهای اِشغالگر ترکیۀ و مزدوران مسلحش در مناطق اشغالی به کشتار، دزدی، اخاذی و فساد می پردازند. دولت فاشیست اردوغان در چندماه گذشته با بمبارانهای مکرر، زیر ساختهای خدماتی، صنعتی و کشاروزی مناطق تحت کنترل “حکومت خود مدیریتی روژآوا” را از بین برده است و همچنان حکومت خود مدیریتی را تهدید به لشکر کشی و اشغال مناطق بیشتری می کند. بمباران شهرها و روستاهای کردستان سوریه از جانب دولت اسلامی اردوغان در حالی است که نیروهای آمریکایی باصطلاح هم پیمان با روژآوا و نیروهای روسیۀ مستقر در شمال سوریه کنترل فضای آنجا را در اختیار دارند و نسبت به آن بی تفاوت هستند و چه بسا آنها برای حملات ترکیه چراغ سبز نیز نشان می‌دهند. اینها همه بخشی از سیاستهای فاشیستی حکومت اردوغان در این مدت برای منحل کردن “حکومت خود مدیریتی روژآوا” بوده است.

اقدامات سیاسی و نظامی یک سال گذشتۀ دولتهای ترکیه، عراق و جمهوری اسلامی نسبت به اقلیم کردستان و ” حکومت خود مدیریتی روژآوا”، این واقعیت را نشان میدهد که آنها و حکومت سوریه، علیرغم هر درجه از اختلافات و دشمنی باهم، همگی مخالف هر شکلی از حاکمیت محلی مردم کردستان اعم از فدرالی، خودمدیریتی، خودگردانی و غیره در هر بخشی از کردستان هستند. در این زمینه سالهاست میان آنها تماسها، جلسات، همکاری و هماهنگی زیادی وجود داشته است. مردم کردستان در عراق و سوریه از آنچه دولتهای اقلیم کردستان و “خود مدیریتی روژآوا” تا کنون همپیمانی با آمریکا و دولتهای منطقه نامیدەاند، سودی نبرده اند. حاکمیت احزاب و هر جریان سیاسی درچهارچوب سیستم فدرالی و پارلمانی، در بهترین حالت راهی برای مشارکت و سهیم شدن رهبران این احزاب در قدرت است و نمیتواند راه حلی برای رفع ستم ملی باشد. تجربۀ کردستان عراق در طول ٣٤ سال گذشته این حقیقت را به خوبی نشان داده است. در مقابل آن حاکمیت شورایی و به رسمیت شناختن حق مردم کردستان در تعیین سرنوشت که در استراتژی کومەله برآن تأکید شده، میتواند در این زمینه پاسخگو باشد.

دومین دستور جلسۀ پلنوم ششم کمیته مرکزی کومەله گزارش ارگانهای تشکیلاتی بود. در این بخش پلنوم به بررسی گزارش تشکیلاتی ارگانها پرداخت که توسط مسئولین ارگانها به پلنوم ارائه شد. رفقای کمیته مرکزی کومەله و حزب کمونیست ایران نقطه نظرات، ملاحظات، انتقادات و پیشنهادات خود را در جهت ارتقای کار و فعالیت هر یک از ارگانها مطرح نمودند. پلنوم ششم کمیته مرکزی کومەله در بخش پایانی کار خود به تقسیم کار و سازماندهی رفقای کمیتۀ مرکزی در ارگانهای مختلف تشکیلاتی پرداخت. پلنوم ضمن انتخاب یک کمیته رهبری پنج نفره به منظور هدایت تشکیلات در فاصله دو نشست وسیع کمیته مرکزی، رفیق حسن شمسی را به عنوان دبیر کمیته مرکزی کومەله انتخاب نمود.
از آنجا که نشست کمیته مرکزی کومه له در آستانه اول ماه مه روز جهانی کارگر برگزار گردید، پلنوم ضمن تبریک روز جهانی کارگر این نماد همبستگی طبقاتی و انترناسیونالیستی و قدردانی از تلاش خستگی ناپذیر فعالین و پیشروان جنبش کارگری برای سازماندهی مبارزات کارگران، به همۀ رفقای کارگر فراخوان داد تا به هر شکل و طریقی که می توانند مراسم و آکسیون های اول ماه مه را برگزار کنند. کومەله کارگران در کردستان را فراخواند تا در همبستگی با کارگران سراسر ایران با اعلام ادعانامه علیه نظام سرمایه داری و طرح مطالبات عاجل خود، موضع قاطع خود علیه جنگ افروزی های رژیم جمهوری اسلامی، علیه تهاجم به زندگی و معیشت کارگران و جنگ علیه زنان را اعلام کنند.
کمیته مرکزی کومەله – سازمان کردستان حزب کمونیست ایران
۳۱ فروردین ۱۴۰۳
۱۹آوریل ۲۰۲۴ 

سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومەله
https://alternative-shorai.tv
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran1 (http://www.instagram.com/Peshrawcpiran1)
https://t.me/KomalaCpiranTv