شنبه ۲۸ آبان ۱۴۰۱

اعتصاب پرشور و شکوهمند سه روزه همزمان با مبارزات پرشور زنان و مردان آزادیخواه در کف خیابان در کردستان و سراسر ایران طی روزهای ٢٤ تا ٢٦ ‌آبان، به مناسبت کشتار بیش از ١٥٠٠ انسان توسط رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی در جریان خیزش آبان ٩٨، تجربۀ موفق دیگری بود که  جنبش انقلابی “ژینا” را وارد فاز جدیدی کرد. دراین روزها همزمان با اعتصاب عمومی، زنان و مردان آزادیخواه به مناسبت گرامی داشت یاد جانباختگان خیزش آبان ٩٨ دانشگاه، مدرسه، کف خیابان و میادین شهرهای مختلف ایران را به میدان اعتراض و مقابله با تعرض نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی تبدیل کردند. گرچه برپایی اعتصاب عمومی برای مردم کردستان بی سابقه نبوده و مردم کردستان طی سالهای گذشته در جریان مبارزات خود علیه جمهوری اسلامی چند بار آنرا به صورت موفقیت آمیزی تجربه کرده بودند، اما تداوم سه روزۀ اعتصاب و تلفیق آن با اعتراض های خیابانی در ابعاد سراسری و بصورت همگانی درس و تجربۀ موفقی بود که جوانان انقلابی و مردم مبارز کردستان و سراسر ایران آنرا بخوبی پیش بردند. این اعتصاب و اعتراضات خیابانی  حلقه دیگری از تلفیق  اشکال گوناگون مباررزات توده های مردم به پا خاسته ایران علیه نظام دیکتاتوری و ضد انسانی جمهوری اسلامی بود. اعتصابی که در آن بازاریان و دیگر اصناف نیز مشارکت داشتند، نشان از حرکت در جهت هرچه توده ای شدن جنبش دارد.

در برابر این اعتصاب و اعتراض های وسیع و سراسری، دستگاههای امنیتی و نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی سراسیمه و سردرگم شده و با تیراندازیهایی بسوی مردم معترض متأسفانه موجب مرگ تعدادی از مردم مبارز شدند. همزمانی این اعتصاب با اعتصاب و اعتراضات دانشجویان همۀ دانشگاهها و دانش آموزان مدارس در بسیاری از شهرها، برپائی اعتراض های خیابانی محله محور بطور هماهنگ در چندین نقطه و محله تهران و سایر شهرهای بزرگ و کوچک قدرت مانور نیروهای سرکوبگر را گرفت و سران رژیم را به وحشت مرگ انداخت. یکی دیگر از نقاط قوت این مرحله از جنبش انقلابی، اعتصاب همزمان کارگران ذوب آهن اصفهان و کارگران صنایع پتروشیمی عسلویه بود که جبهه مبارزات مردمی را پر قدرت تر ساخت و اعتماد به نفس و روحیه نیروهای مزدور و فرسودۀ سرکوبگر رژیم را بیشتر درهم ریخت.

سازماندهندگان این اعتراضات برخلاف ادعای سران اپوزیسیون بورژوایی و ناسیونالیست در سطح سراسری و کردستان، کسی جز نسل جدیدی از رهبران و فعالین محلی نبود که تجارب سازماندهی و هدایت مبارزات چند خیزش اعتراضی و اعتصاب را با خود دارند. تداوم دوماهه این جنبش اعتراضی نیز که ریشه در اعماق جامعه دارد محصول نقش و اتخاذ سیاست و تاکتیکهای مناسب همان زنان و مردان و جوانان انقلابی می باشد که در شبکه های به هم مرتبط فعالین سازمان یافته اند. عمق نارضایتی کارگران و اکثریت مردم ایران از وضعیت زندگی و معیشت فلاکتباری که رژیم اسلامی سرمایه به آنان تحمیل کرده، شرایطی ایجاد کرده است که اقشار زحمتکش و تهیدست جامعه به سهولت به جنبش سرنگونی خواهند پیوست. تلفیق اشکال مبارزاتی و اعتصابات سیاسی عمومی پی در پی توده ای و سراسری در ابعاد میلیونی که اعتصاب کارگران در آن به مثابه ستون فقرات عمل می کند، قادر خواهد بود قدرت مانور را از ماشین سرکوب بعنوان تنها ابزار تداوم حاکمیت رژیم اسلامی سرمایه بگیرد و سرانجام آنرا به زباله دان تاریخ بیاندازد.

تلاش پیگیر و سخت کوشانه برای تحقق این امر از وظایف اصلی  و محوری کنونی فعالین و پیشروان کمونیست در جنبش کارگری و متشکل در شبکه های به هم مرتبط جوانان انقلابی در محلات شهرها و دانشگاهها و مدارس می باشد. این شبکه ها می توانند سنگ زیر بنای شوراهای محلات و دانشگاهها و مدارس باشند. شوراهایی که در شرایط کنونی ارگان سازماندهی و رهبری مبارزات توده ها در جامعه ست و با تضعیف بیشتر رژیم بعنوان ارگان اداره و مدیریت جامعه عمل خواهند کرد.

گرامی باد یاد جانباختگان خیزش انقلابی آبان ٩٨ و جنبش انقلابی ژینا

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی برابری حکومت شورایی

کمیته مرکزی کومەلە ( سازمان کردستان حزب کمونیست ایران)

٢٦ ‌آبان ١٤٠١

١۷ نوامبر ٢٠٢٢