یکشنبه ۱۶ مرداد ۱۴۰۱

کارگران، زحمتکشان، مردم مبارز کردستان!

احزاب، سازمانها و نیروهای انقلابی!

همانطور که اطلاع دارید به دنبال انشعابی که در ۱۶ دی ماه ۱۴۰۰ برابر با ۱۶ ژانویه ۲۰۲۲ از حزب کمونیست ایران و کومه له سازمان کردستان این حزب روی داد، ما به کمک دوستان و دلسوزان حزب و کومه له تلاش کردیم تا رهبری جریان انشعابی را به گفتگو و مذاکره مستقیم به منظور حل و فصل مسائل مربوط به پروسه جدائی و از جمله تقسیم امکانات تشکیلات به شیوه ای متمدنانه متقاعد کنیم. اما رهبری جریان انشعابی نه تنها از دیالوگ و مذاکره سر باز زد، بلکه به اشکال مختلف و به شیوه های ضد دمکراتیک و غیر انسانی رفقای ما که در اردوگاه مستقر بودند را تحت فشار قرار دادند.

رهبری جریان انشعابی با مسئولیت مستقیم ابراهیم علیزاده در اعمال رفتار غیر انسانی خود تا جائی پیش رفتند که به تاریخ ۲۴ ژوئن ۲۰۲۲ به رفقای ما ابلاغ کردند که اردوگاه زرگویز به هیچ شیوه ای نمی تواند محل فعالیت سیاسی آنها باشد. آنها به رفقای ما اولتیماتوم دادند که بلافاصله اردوگاه را ترک کنند و اگر چنانچه اردوگاه را ترک نکنند کمک هزینه های ماهانه آنها برای تأمین زندگی روزانه را قطع خواهند کرد. رهبری جریان انشعابی برای رفع عریضه این را هم “تعهد” داده بودند که چنانچه رفقایی به دلیل نبود پاسپورت قادر به سفر نیستند و در اقلیم کردستان می مانند زندگی و امنیت آنها مطابق استاندارهای تاکنونی “کومه له” تأمین می گردد. ادعای تعهد به تأمین زندگی رفقای ما مطابق استاندارهای “کومه له” در شرایطی است که در چندین ماه گذاشته به رغم تکرار این نوع ادعاها هزینه تأمین زندگی دو تن از رفقا را بکلی قطع کرده و کوچکترین توجهی به رعایت امنیت رفقای کمیته مرکزی حزب و کومه له که در اردوگاه مستقر بودند نکردند و حتی از در اختیار گذاشتن وسیله نقلیه برای رفت و آمد به شهر جهت انجام کارهای ضروری خودداری کردند.

کمیته رهبری جریان انشعابی تحت هدایت مستقیم ابراهیم علیزاده در ادامه این تهدیدات در روز ۱۵ ژوئیه  هزینه تأمین زندگی روزانه کلیه رفقای ما در اردوگاه را قطع کرده و به آنها اولتیماتوم داده اند که هر چه زودتر اردوگاه را ترک کنند. رهبری جریان انشعابی در حالی این اقدامات را انجام می دهد که این امکانات مالی به هم تعلق دارد. کمیته رهبری جریان انشعابی در ادامه این رویکرد بعد از ظهر روز یکشنبه ۱۶ مرداد برابر با ۷ اوت از ورود رفیق خسرو بوکانی از اعضای کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران و کومه له به اردوگاه و محل سکونت و زندگی وی ممانعت بعمل می آورند. رفیق خسرو از مأموریت تشکیلاتی و ملاقات و گفتگو با مسئولین روابط عمومی اتحادیه میهنی کردستان در شهر سلیمانیه به اردوگاه باز می گشت که بنا به دستور ابراهیم علیزاده از ورود وی به اردوگاه جلوگیری می کنند. در پی آن ودر حالی که دیگر رفقای ما برای اطلاع دقیق از ماجرا به روابط عمومی اردوگاه مراجعه می کنند، به آنها نیز ابلاغ می شود که حق ندارند به خانه هایشان برگردند و باید اردوگاه را ترک کنند.

اصرار رهبری جریان انشعابی بر ادامه این روش های ضد دمکراتیک و غیرانسانی در حالی است که بر بخش عظیمی از جنبش چپ و کمونیستی ایران و انسانهای آزاده در داخل و خارج ایران و کردستان پوشیده نیست که تمام امکانات مالی و اموال منقول و غیر منقول حزب کمونیست ایران و کومه له محصول و دسترنج فعالیت مشترک ما و هزاران انسان انقلابی بوده که طی بیش از چهار دهه گذشته در راه اهداف و آرمانهای این حزب مبارزه و جان فشانی کرده اند.

ما در این دوره با احساس مسئولیت در قبال منافع عمومی جنبش کارگری و سوسیالیستی و جنبش انقلابی کردستان و با این هدف که آسیب های ناشی از این جدائی را به حداقل برسانیم و از صدمات بلند مدت تر جلوگیری کنیم در برابر رویکرد ضد دمکراتیک و غیر انسانی آنها، حتی در مواردی در برابر حمله اعضای رهبری آنها به رفیق ما و خلع سلاح وی با نهایت متانت و بردباری رفتار کرده ایم. اما احساس مسئولیت ما در قبال اعتبار جنبش کارگری و سوسیالیستی و متانت و بردباری ما برای جلوگیری از لطمات جبران ناپذیر، به آن معنی نیست که ما از حق دمکراتیک و بدون چون و چرای خود در مبارزه سیاسی کوتاه آمده ایم. ما کماکان و قویا بر این باوریم که اردوگاه و کلیۀ اموال و دارائی های حزب کمونیست ایران و کومه له محصول فعالیت مشترک هر دو جناح حزب بوده و مستقل از ماهیت اختلافات سیاسی و یا قضاوتی که  در مورد همدیگر داریم، این امکانات باید جهت ادامه فعالیت به هر دو طرف اختصاص یابد. جریان انشعابی که از سنت انقلابی و متمدنانه شناخته شده کومه له و حزب کمونیست ایران در مقطع جدایی ها فاصله گرفته است، حتی اگر به روش رایج در دمکراسی های بورژوایی در برخورد به این نوع دعاوی، عمل می کرد می بایست تقسیم امکانات در هنگام جدایی را به رسمیت بشناسد. بدون تردید هرگونه شانه بالا انداختن در برابر این اصل دمکراتیک در تقابل آشکار با منافع عمومی جنبش چپ و سوسیالیستی و جنبش انقلابی کردستان قرار دارد.

تا این لحظه شبانگاه که اطلاعیه منتشر می شود جریان انشعابی همچنان از ورود رفقای ما به خانه هایشان در اردوگاه ممانعت کرده و مصرانه به آنها گفته اند اردوگاه را باید ترک کرده و به یکی از مقرهای  شهر که محل کار و زیست خودشان است نقل مکان کنند. از اینرو کمیته مرکزی کومه له از همه انسانهای آزاده و از همه نیروهای انقلابی و ترقی خواه انتظار دارد به هر طریقی که می توانند، رهبری جریان انشعابی را  تحت فشار سیاسی قرار دهند تا از این روش های ضد دمکراتیک و غیر انسانی دست بردارند. در چنین شرایطی بدیهی است که هرگونه مشکلی برای امنیت رفقای ما پیش بیاید مسئولیت آن مستقیما برعهده رهبری جریان انشعابی و شخص ابراهیم علیزاده است.

کمیته مرکزی کومه له – سازمان کردستان حزب کمونیست ایران

۱۶ مرداد ۱۴۰۱

۷ اوت ۲۰۲۲