شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲

سحرگاه امروز جمعه ١٩ ماه حکام آدمکش و جنایتکار جمهوری اسلامی با اعدام زندانیان سیاسی مجید کاظمی، سعید یعقوبی و صالح میر هاشمی برگ ننگین دیگری بر پرونده سرشار از جنایت و توحش خود افزودند.

خبر بسیار کوتاه اما بس تکاندهنده اعدام این مبارزین بی دفاع در حالی صورت گرفت که موج هر دم فزاینده خشم و انزجار توده های مردم ایران بویژه در شهرهای اصفهان، کردستان و سایر نقاط کشور میرفت تا همراه با مخالفت و اعتراض نهادهای مدافع حقوق انسان و علیه شکنجه و اعدام جمهوری اسلامی را در تنگنا قرار دهد.

موج اعدام زندانیان سیاسی در هفته های اخیر با بی پروایی و جنون باور نکردنی حکام آدمکش جمهوری اسلامی شتاب هر چه بیشتری یافته است. بنا بر آمار دولتی اعلام شده این رژیم در یک ماه گذشته حدود یکصد نفر را در شهرهای مختلف کشور اعدام کرده است. 

مجازات اعدام به عنوان قتل عمد دولتی و یک جنایت سازمانیافته یکی از پایه های اساسی تداوم حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی در بیش از چهل سال گذشته بوده است. تداوم و تشدید کشتار زندانیان و بویژه زندانیان سیاسی واکنش جنون آمیزنظامی است که در اوج درماندگی از برآورده کردن ابتدایی ترین حقوق و مطالبات مردم و وحشت از سرنگونی محتومش که هر دم نزدیکتر میشود به شکنجه و اعدام و سرکوب مخالفین و معترضین متوسل میشود.

امواج عظیم و پی در پی مخالفت، اعتراض و اعتصابات کارگران، زنان، دانشجویان و سایر توده های زحمتکش مردم کماکان ادامه دارد. سیاستهای رژیم در مقابله با زنان بی حجاب و همچنین حملات شیمیایی به مدارس دخترانه با شکست مواجه شده است. اعتراضات و اعتصابات بر حق بازنشستگان و کارگران نفت و پتروشیمی به اشکال مختلف ادامه دارد و خطر اوجگیری دوباره  جنبش انقلابی مردم تمامیت رژیم را نشانه گرفته است. اعدامهای کنونی واکنش شناخته شده و همیشگی رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی به عنوان اقدامی پیشگیرانه و تحمیل فضای ترس و وحشت و نهایتا تمکین به وجود آن است.

جمهوری اسلامی بخوبی میداند رفتنی است. توده های کارگر و سایر مردم مبارز و انقلابی ایران مدتهاست آهنگ سرنگونی آنرا به صدا در آورده اند. رژیم بخوبی میداند که با این جنایتها نمیتواند امواج توفنده خشم توده های بجان آمده مردم را از بین ببرد. با این وجود تلاش می ورزد با دست زدن به چنین اقداماتی چند صباحی دیگر عمر حکومت تداوم یابد.  

بی گمان مردم آزادیخواه و انقلابی ایران، توده های کارگر و زحمتکش، زنان، دانشجویان و همه آنانی که دیگر حاضر به تحمل اینهم جنایت، توحش و بی عدالتی نیستند پاسخ رژیم را با اعتراضات و اعتصابات خودخواهند داد. 

کمیته خارج کشور حزب کمونیست ایران از همه انسانهای مبارز و آزادیخواه میخواهد تا یکپارچه و همصدا در هر کجای دنیا هستند فریاد رسا و دادخواهی زندانیان سیاسی ایران باشند. بایستی زمین را زیر پای مزدوران رژیم داغ نمود. با هر وسیله ممکن، با آکسیون و تظاهرات و تحصن، با نامه نگاری و ملاقات با نهادها و افرادی که مدافع حق زندگی و مخالف اعدام و زندان و شکنجه هستند تلاش نمود عرصه را بر جمهوری اسلامی در خارج کشور تنگ نمود. 

قطع شکنجه و اعدام، آزادی کارگران زندانی و زندانیان سیاسی و عقیدتی، آزادی همه دستگیر شدگان اعتراضات اخیر و درخواست محکومیت رژیم از جانب نهادهای بین المللی و بویژه اخراج نمایندگان این رژیم از تمامی آنها در صدر خواسته های ما باید باشد.

زندانی سیاسی آزاد باید گردد!

شکنجه و آزار و اعدام زندانیان در ایران بایستی هم اکنون متوقف گردد!

سرنگون باد جمهوری اسلامی ایران

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

کمیته خارج کشور حزب کمونیست ایران

١٩مه ٢٠٢