چهارشنبه ۳۰ خرداد ۱۴۰۳

دولت سوئد حمید نوری، جنایتکاری  که یکی از عوامل کشتار خونین سال ۶۷  بود را در یک معامله پنهانی، بزدلانه و بدور از افکار عمومی با رژیم فاشیستی جمهوری اسلامی  آزاد کرد. این معامله در شرایطی انجام گرفت که هزاران زندانی سیاسی در زندان‌ های رژیم کشتار هستند. شکنجه به اشکال مختلف  در این زندانها رایج است و بسیاری از فعالین سیاسی و جنبش‌های اجتماعی در معرض خطر اعدام هستند و جمهوری اعدامی در صدر اجرای حکم اعدام در جهان  قرار دارد.

 نوری در یک دادگاه  علنی  به جرم شرکت در قتل عام هزاران زندانی سیاسی در سال  ۶۷ محاکمه شد. او در این دادگاه که  با حضور و شهادت  انبوهی از زندانیان  جان بدر برده  و در برابر چشمان پراشک افکار عمومی  و خانواده‌های جانباختگان برگزار گردید به حبس ابد محکوم شد و در دادگاه تجدید نظر  هم مجدادا همین حکم تائید شد.  نوری خوش و خندان پس از ورود به ایران مورد استقبال  نظام قتل عام و نسل کش جمهوری اسلامی قرار گرفت. معامله مشمئز کننده دولت سوئد  ( و نیز چندی پیش دولت بلژیک) با جمهوری اسلامی نشان داد که دولت‌های سرمایه‌داری حتی برای دادگاه‌های خود نیز پشیزی ارزش قائل نیستند. روند معامله با سیاست گروگان گیری با جمهوری اسلامی امری تازه نیست و در طول حیات آن و به اشکال مختلف  بارها  تکرار شده است.  

 
آزادی نوری در شرایطی انجام گرفت که از  قتل‌عام سال ۶۷ بعنوان یکی از بزرگترین جنایت‌ها و نسل کشی حکومتی بعد از جنگ جهانی نام برده می‌شود . حضور امثال رئیسی در سازمان ملل و سپس برگزاری مراسم کشته شدن او در سازمان ملل نیز  نشان داده که نهادهای جهانی   چگونه در برابر دولتهای جنایتکار و سیاست‌های دول سرمایه داری و مرتجع،‌ ناکارآمد هستند.   آزادی نوری بار دیگر نشان داد که جُرم، مُجرم، حقوق بشر و نسل کشی برای دول سرمایه داری کالایی است که به اشکال مختلف بر سر آن معامله می‌شود. آنها به راحتی بر چشم مادارن و  خانواده‌های داغدار خاک می‌پاشند.

همین تجربه‌ها  نشان‌دهنده  یک شکست دیگر برای اپوزیسیون راست و بسیاری از نهادها و رسانه‌های همسو با آن نیز است.  آنها همواره  تلاش داشته‌اند از طریق معامله با دولت‌های امپریالیستی و  مرتجع و نیز رواج  گفتمان جلب حمایت و معاملات آشکار و پنهان  با آنها، بر جنبش انقلابی مردم ایران مسلط شوند و بار دیگر اعتراضات مردمی برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی را به انحراف بکشند.    

جنبش دادخواهی از پايین برعلیه جمهوری اسلامی  که از سال‌های سیاه  دهه شصت با همیاری مادران و خانواده زندانیان سیاسی و نیز نیروهای چپ، مترقی و پیشرو، آغاز شد، همچنان تداوم داشته  و به عرصه عمومی  نیز راه یافته   و سالها است که به یکی  از گفتمان‌های مهم در فضای سیاسی  جامعه بدل شده است. این جنبش  یکی از کانون‌های مهم  آزادی خواهی نیز  بوده و هرگز مرعوب  معاملات با دولتها و گرایشات راست و گفتمان برساخته رسانه‌های  آنها نمی‌شود و همچنان  با اتکا به دست آوردها و دخالتگری نیروهای پیشرو  و مترقی  به اهداف خود برای آزادی زندانیان سیاسی، لغو حکم اعدام و دادخواهی از پائین ادامه می‌دهد.

زندانی سیاسی آزاد باید گردد! ترور، شکنجه، اعدام نابود باید گردد!

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی سرمایه داری!-

زنده باد آزادی – زنده باد سوسیالیسم1

شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست

۱۶/۰۶/۲۰۲۴ – ۲۷ خرداد۱۴۰۳

امضاها: اتحاد سوسیالیستی کارگری، حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان (اقلیت) و هسته اقلیت.