شنبه ۱۹ اسفند ۱۴۰۲

ایجاد “کنفدراسیون کار – خارج کشور” برای گرفتن نمایندگی طبقه کارگر ایران در نهادهای بین المللی بحث‌های گسترده ای را در داخل و خارج کشور دامن زده است. زیرا کنفدراسیون نه تنها خود را تشکل سراسری کارگران ایران نمی داند بلکه حتی ادعا ندارد که با اطلاع و موافقت فعالین و تشکلهای فی الحال موجود و قابل دسترس کارگری در ایران ایجاد شده است. از ۲۴ فوریه تا کنون ۴ نفر از ۱۵ نفر موسسین این کنفدراسیون از آن جدا شده اند. از نظر این جدا شدگان تعداد آشنایان به مسائل کارگری در میان موسسین کنفدراسیون کمتر از انگشتان یک دست است. فراتر از انتقادات و سئوالات گسترده ای که در داخل و خارج کشور به چگونگی ایجاد این کنفدراسیون تا کنون طرح شده، این اقدام را باید در دل اوضاع متحول ایران بررسی کرد.

با فروکش موقتی جنبش انقلابی ۱۴۰۱ حتی جریانات دست راستی نیز به نقش و اهمیت بی بدیل مبارزات طبقه کارگر در هر نوع تحول اساسی در جامعه ایران پی برده اند و برای یارگیری در جنبش کارگری دست به کار شده اند. جنبش کارگری یک دست نیست و دارای گرایشات متفاوت است. موقعیت و قدرت گرایشات مختلف سیاسی و فکری در جنبش کارگری در تعیین نوع نظام سیاسی اقتصادی پس از رژیم اسلامی اهمیت حیاتی دارد. از نظر سوسیالیستها سرنگونی انقلابی رژیم اسلامی و در عین حال گذر از نظام مدافع صاحبان صنایع و سرمایه در گرو قدرت و انسجام سوسیالیستها و تقویت جناح چپ و سوسیالیست جنبش کارگری است که تبلور آن در سمتگیری تشکلهای طبقاتی و توده‌ای کارگری بازتاب می یابد. 

بی اعتنایی گسترده مردم به نمایش انتخاباتی 11 اسفند، تحولات ایران را بیش از پیش به سمت یک انقلاب اجتماعی سوق داده و مانند انقلاب ۵۷ سئوال اساسی و فوری تمام جریانات مدافع نظام سرمایه‌داری این است که چگونه باید با سوسیالیستها و یک جنبش کارگری که سوسیالیستها در آن دست بالا را دارند، مقابله کرد. از نظر شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست، در دل اوضاع متحول کنونی که پای منافع طبقه کارگر در سطح کلان در میان است، معیار ارزیابی تمام فعالیتهای معطوف به جنبش کارگری و از جمله تشکیل کنفدراسیون، نقش و تاثیرش بر اتحاد و انسجام گرایش سوسیالیستی در جنبش کارگری و تبلور آن در ایجاد تشکلهای طبقاتی و توده ای کارگری است. ما ایجاد کنفدراسیون را که فراسر کارگران و از بالا شکل گرفته یک پروژه سیاسی در راستای تقویت گرایش رفرمیست – راست در جنبش کارگری می دانیم. از نظر ما کمبودها و انتقادات مطرح شده از جمله از طرف جداشدگان از کنفدراسیون از ماهیت رفرمیست – راست این کنفدراسیون ناشی می شود نه در اثر اشتباه و غفلت در گفته و عمکرد این یا آن عضو موسس آن.  

سرنگون باد رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست

هجدهم اسفند ماه ۱۴۰۲ – هشتم مارس ۲۰۲۴

امضا: اتحاد سوسیالیستی کارگری، حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری- حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان (اقلیت) و هسته اقلیت