یکشنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۰

” پس این چه نوع جامعه ای هست که جز جلاد هیچ ابزار دیگری برای دفاع از خود نمی شناسد؟

( مارکس – ۱۷ فوریه ۱۸۵۳ در ” نیویورک دیلی تریبون )

از زمانیکه مالکیت خصوصی پدید آمد و جامعه به طبقات تقسیم شد، بکارگیری قهر و خشونت سازمان یافته دولتی توسط طبقات حاکم علیه فرودستان روشی معمول و مرسوم بوده است. این سلطه دولتی طبقات حاکم همواره با شکنجه و اعدام عجین بوده است. اعدام قتل عمد دولتی هست. اقدامی برای حفظ سلطه بورژوازی حاکم بطور کلی است. توجیهات دول مجری حکم اعدام دال بر اینکه این شیوه مجازات در کاهش قتل و خشونت از جانب شهروندان بزهکار و تقویت “امنیت شهروندان ” موثر است، توجیه کردن و سر پوش گذاشتن بر این عمل جنایتکارانه است. علاوه بر مخالفان سیاسی که آشکارا برای حفظ سلطه طبقه حاکم به جوخه اعدام سپرده میشوند، زندانیان مرتکب جرائم عادی نیز قربانی نظام های طبقاتی تولیدکننده نابرابری و بی عدالتی اجتماعی هستند. در عصر ما ، نظام سرمایه داری با بازتولید روابط سلطه سرمای ، فقرهر چه فزاینده تر را در یک قطب و سرمایه و ثروت را در قطب دیگر در دست اقلیتی متمرکز می کند. آنوقت در پاسخ به بزهکاری ناشی از این فقر و تنگدستی، حکومت ها افرادی را که قربانی این نظام هستند، زندانی و اعدام می کنند.

با وجود اینکه شمار قابل توجهی از کشورها به الغای مجازات اعدام کمر همت بسته اند که آنهم در نتیجه مبارزات چندین ساله طبقه کارگر و نیروهای آزادیخواه جامعه بوده است، متاسفانه تعداد قربانیان این مجازات غیرانسانی کماکان بالاست . بنا به گزارش «سازمان عفو بین الملل» ،٤۸۳ نفر در سال ٢۰٢۰ در جهان اعدام شده اند. کشورهای چین ، ایران ، مصر، عراق و عربستان سعودی به ترتیب بیشترین شمار اعدام شدگان را به خود اختصاص داده اند. جمهوری اسلامی ایران با در نظر گرفتن جمعیت این کشورها ، صدرنشین اعدام سرانه در جهان است . طبق همین گزارش دولتها در۱٤۰کشور به شکنجه زندانیان دست میزنند . دراین حوزه نیز جمهوری اسلامی جایگاه ننگینی دارد، آمار رسمی نشان می دهد که در سال های اخیر در زندان های ایران ، ۷۲ زندانی زیر شکنجه به قتل رسیده اند .

نگاهی به جزئیات اجرای حکم اعدام در جمهوری اسلامی ایران بازهم دریچه های بیشتری را به سوی این دوزخ باز میکند . در گزارش امسال «حقوق بشر ایران» ، شمار اعدام شدگان در جمهوری اسلامی٢۶٧ نفر قید شده است که در میان آنان ، ٤ ” کودک ” دیده می شوند . یک نفر نیز به جرم نوشیدن نوشابه الکلی اعدام شده است. خطر اعدام همچنان زندانیان متعددی را تهدید می کند . بنا به گزارشات رسمی تعداد نه چندان کمی از زندانیان سیاسی در زندان های مختلف ازجمله در زندان های اهواز، اصفهان ، ارومیه ، شهرهای کردستان ، زاهدان و مشهد اعدام شده اند. با تمام این خشونتها، ادامه جنبش های اعتراضی سراسری کارگران، معلمان، زنان، دانشجویان، بازنشستگان و …علیه سیاست های اقتصادی – سیاسی رژیم، علیه فساد، اختلاس، تورم و گرانی و نیز علیه مدیریت جنایت بار پاندمی مرگبار کرونا نشان میدهد که ما وارد دوران جدیدی از جنبش های اجتماعی در ایران شده ایم.

در مقابل ، نظام سرمایه داری مذهبی در ایرانِ ، پسا خیزش های دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸ از سوئی و اعتصابات و اعتراضات گسترده کارگران و حقوق بگیران ثابت که اعتصابات کارگران پروژه ای صنعت نفت و کارگران نیشکر هفت تپه درخشان ترین نمونه های آنها هستند ، از سوی دیگر، با انتصاب رئیسی ، این قاضی مرگ و جنایتکار علیه بشریت ، شمشیر را از رو بسته و شیوه ارعاب بازهم بیشتر را در پیش گرفته و استفاده باز هم بیشتر از قتل دولتی و احکام قرون وسطائی دیگر را در دستور کار خود گذاشته است. در چنین شرایطی تشدید مبارزه علیه حکم شنیع اعدام بیش از پیش باید در دستور کار رزمندگان طبقه کارگرو همه آزادیخواهان و حرکت مداوم به سوی سوسیالیسم قرار گیرد تا عرصه را بیش از پیش بر حکومت سرمایه داری اسلامی تنگ تر کند.

ما خواهان لغو فوری مجازات اعدام و ابطال تمام احکام صادر شده دراین جهت هستیم . روز ۱۰ اکتبر، روز جهانی علیه اعدام ، با صدای بلند برای لغو مجازات اعدام به میدان بیائیم.

سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی !

زنده باد آزادی ، زنده باد سوسیالیسم !

۱۶ مهر ۱۴۰۰

۸ اکتبر ۲۰۲۱

امضاها: سازمان اتحاد فدائیان کمونیست ، حزب کمونیست ایران ، حزب کمونیست کارگری- حکمتیست ، سازمان راه کارگر ، سازمان فدائیان (اقلیت) و هسته اقلیت