چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۴

بنا به گزارش شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، روز سه شنبه شانزدهم اردیبهشت ماه  همکاران ارکان ثالث در نفت گچساران در اعتراض به عدم تعیین تکلیف شغلی شان، بعد از ۱۰ الی ۱۸ سال اشتغال و عدم پاسخگویی به خواستهایشان دست از کار کشیدند و در مقابل فرمانداری گچساران، تجمع کردند. کارگران ارکان ثالث در در ادامه این تجمع و در اعتراض به قلدری پیمانکاران و سخت تر شدن هر روز بیشتر شرایط کار و معیشت خود فراخوان دادند تا در هفدهم ادیبهشت در مقابل وزارت نفت در تهران تجمع اعتراضی برپا کنند.

کارگران معترض ارکان ثالث نفت روز چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت طبق فراخوان داده شده به همراه خانواده های خود در مقابل ساختمان وزارت نفت در تهران تجمع اعتراضی را برپا نمودند. به رغم حضور قابل توجه نیروهای امنیتی لباس شخصی و یگان ویژه، کارگران ارکان ثالث از مناطق مختلف عملیاتی در این تجمع اعتراضی شرکت کردند. کارگران غیر رسمی شاغل  در بخش‌های بهره برداری نفت در مناطق عملیاتی دور افتاده نفتی و کارگران شاغل در نفت و گاز کارون و اهواز و گچساران با وضعیت استخدامی بلاتکلیف  در شرایطی سخت و دشوار و با  دستمزدی ناچیز، بدون داشتن امنیتی شغلی به کار اشتغال دارند.  اهم مطالبات کارگران ارکان ثالث نفت عبارتست از:

۱- حذف پیمانکار و تبدیل وضعیت
۲- همسان سازی حقوق ها
۳-  اصلاح روش محاسبه مالیات
۴- اجرای طرح طبقه بندی مشاغل
۵-  پرداخت نفت کارت همانند سایر کارکنان
۶- استفاده از تسهیلات بانکی همانند سایر کارکنان
۷- استفاده از خدمات و امکانات رفاهی
۸-  اعطای پاداش ازدواج و فرزند آوری همانند سایر کارکنان
۹-  ایجاد تعاونی مسکن
۱۰- پرداخت همزمان حقوق با سایر کارکنان
۱۱- اجرای رای ۳۱۸۸ دیوان عدالت اداری
۱۲-  حق جذب در رای دیوان عدالت اداری

کارگران پیمانی صنعت نفت ارکان ثالث یکی از محروم ترین بخش های طبقه کارگر ایران هستند. این کارگران به رغم شرایط بسیار دشوار کاری از ابتدایی ترین حقوق خود محروم هستند و حتی خارج از شمول بسیاری از بندهای همین قانون کار ضد کارگری رژیم قرار دارند. وزارت نفت رژیم جمهوری اسلامی در حالی از پاسخگویی به مطالبات کارگران پیمانی ارکان ثالث طفره می رود که کارگران این صنایع بیش از سی سال است در خط مقدم تعرض رژیم جمهوری اسلامی برای ارزان سازی نیروی کار قرار گرفته اند.

یکی از مهمترین سیاست های رژیم جمهوری اسلامی برای گسترش انباشت سرمایه در ایران در دوره بعد از جنگ ایران و عراق که توسط دولت های رفسنجانی و خاتمی به اجرا در آمد موقتی سازی، زدن از مزایای کارگران و ارزان سازی نیروی کار شاغل در صنایع نفت و سپس پتروشیمی بود. در این دوران با پروژه کارمند سازی کارگران صنعت نفت و بعد از چند سال با تحمیل بازنشستگی های زودهنگام و بازخریدهای اجباری سیاست بیکارسازی در صنعت نفت را بطور گسترده به اجرا در آوردند. بعد از آن مطابق دستورالعمل دولت به وزارت نفت بخش زیادی از فعالیت ها و مشاغل صنعت نفت از جمله عملیات پالایش، پخش، حمل و نقل مواد نفتی و فراورده های آن و همچنین روغن سازی، مظروف سازی و خدمات جنبی و تعمیراتی به شرکت های پیمانکاری واگذار شدند. شرکت ها و موسسات زیر مجموعه وزارت نفت با پرداخت مقادیر کلانی به شرکت های پیمانکاری عملا نقش واسطه گری و دلال بازی را رواج داده و از زیر بار هر گونه مسئولیتی در قبال حقوق کارگران در زمینه دستمزدها، حق بیمه و امکانات ایمنی و رفاهی شانه خالی کردند.

گسترش شرکت های پیمانکاری و رواج دادن قراردادهای موقت یکی از اقدامات تاریخی دولت های حامی سرمایه داری در ایران برای ارزان سازی نیروی بحساب می آید. رژیم جمهوری اسلامی با این مجموعه از اقدامات ضد کارگری طی بیش از سه دهه گذشته امر تشکل یابی و سازمان یافتن اعتراضات و اعتصابات کارگری در این صنعت کلیدی ایران را با دشواری روبرو ساخت. طی این سالها کارگران شاغل در صنایع نفت همیشه تحت نظر و کنترل شدید حراست که تحت فرمان مستقیم اطلاعات سپاه پاسداران است، قرار داشته اند. طی این سالها تعداد زیادی از فعالین کارگری را به اتهامات مختلف دستگیر و اخراج نموده اند. عوامل کارفرما و حراست همواره تلاش فعالین کارگری برای برقراری ارتباط با کارگران دیگر بخش ها شدیدا تحت کنترل داشته اند. از این رو اعتصاب و تجمع اعتراضی کارگران ارکان ثالث برای چندمین بار در ماههای اخیر نشانه پتانسیل مبارزاتی این بخش از کارگران و نقطه عطفی در جنبش کارگری ایران بحساب می آید.

در شرایط کنونی که اعتصاب و اعتراضات کارگران ارکان ثالث ادامه دارد، حفظ هوشیاری و اتحاد و همبستگی کارگران و استقامت در برابر فشارها و تفرقه افکنی نهادهای وابسته به ارگانهای حکومتی و حفظ ارتباط نزدیک کارگران در بخش های مختلف و دخالت دادن مستقیم آنان در تصمیم گیری ها رمز حفظ وحدت و یکپارچگی کارگران است. لازم است بخش های مختلف جنبش کارگری از مبارزه و خواسته های کارگران ارکان ثالث به هر شکلی که می توانند حمایت کنند، تنها باج جنبش همبستگی کارگری است که می توان تلاش دولت و کارفرماها برای پشت گوش انداختن مطالبات کارگران و حیله و نیرنگ آنان برای ایجاد تفرقه و به شکست کشاندن اعتراض کارگران را خنثی کرد.

سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv