اروپا به دنبال احیای صنعت هسته‌ای؛ چرخش به سوی انرژی پاک و پایدار
جمعه ۳ فروردین ۱۴۰۳
رهبران کشورهای طرفدار اروپای هسته‌ای و کارشناسان انرژی، در نشستی در بروکسل خواستار احیای انرژی هسته‌ای هستند. هدف آنها بازسازی صنعت هسته‌ای اروپا پس از سال‌ها افول تدریجی است.
این فشار سیاسی برای گسترش نیروگاه‌های هسته‌ای – به عنوان یک منبع انرژی کم‌کربن – بخشی از تلاش برای دستیابی به اهداف بلند پروازانه اروپا در زمینه مقابله با تغییرات اقلیمی است. با این حال، این حرکت با موانعی از جمله کمبود سرمایه‌گذاری، افزایش هزینه‌ها و تأخیرهایی روبرو است که پروژه‌های اخیر را تحت‌الشعاع قرار داده است.
فاتح بیرول، رئیس آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) پیش از اجلاس انرژی هسته‌ای در بروکسل به خبرنگاران گفت: بدون حمایت از انرژی هسته‌ای، هیچ شانسی برای رسیدن به موقع به اهداف اقلیمی خود نداریم.
پس از حادثه هسته‌ای فوکوشیما در ژاپن در سال ۲۰۱۱، که باعث شد آلمان بلافاصله شش نیروگاه هسته‌ای خود را تعطیل کند و سایر راکتورهای باقی‌مانده را به‌طور تدریجی خارج از مدار کند، انرژی هسته‌ای در اروپا به دلیل نگرانی‌های ایمنی از اقبال کمتری برخوردار شد. آخرین راکتورهای هسته‌ای آلمان هم در آوریل ۲۰۲۳ تعطیل شدند.
اما نیاز به یافتن جایگزینی برای گاز روسیه پس از حمله مسکو به اوکراین در سال ۲۰۲۲ و تعهد اتحادیه اروپا برای کاهش ۵۵ درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای خالص تا سال ۲۰۳۰، باعث تجدید علاقه به انرژی هسته‌ای شده است.
با این حال، کشورهای اتحادیه اروپا در مورد اینکه آیا انرژی هسته‌ای را ترویج دهند، همچنان اختلاف نظر دارند. دو گروه اصلی وجود دارد: یک گروه به رهبری فرانسه که معتقد است گسترش هسته‌ای حیاتی است و گروه دیگر که شامل کشورهای ضد هسته‌ای مانند اتریش و آلمان است و می‌خواهند تمرکز همچنان بر منابع تجدیدپذیر مانند باد و خورشید باقی بماند.
بر اساس بیانیه مشترکی که به رویت رویترز رسیذه است، رهبران حاضر در نشست انرژی هسته‌ای در بروکسل قرار است با اتخاذ تدابیری مانند ایجاد شرایطی برای حمایت و تأمین مالی رقابتی برای تمدید عمر راکتورهای هسته‌ای موجود، به طور کامل برای بالفعل کردن پتانسیل انرژی هسته‌ای تلاش کنند.
رافائل گروسی، رئیس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی سازمان ملل متحد، گفت که انرژی هسته‌ای باید در سطحی برابر با سایر پروژه‌های انرژی در نظر گرفته شود.
گروسی گفت: ما هنوز یک ساختار بین‌المللی و نهادی داریم که تامین مالی پروژه‌های هسته‌ای را ممنوع می‌کند. این یک مسابقه زیبایی نیست.